مجتبی گلیج که در وزن 97 کیلوگرم مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی صاحب مدال طلا شد، در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، اظهار داشت: شرایط میزبانی ترکیه واقعا بد بود، غذا چه به لحاظ کیفی و چه کمی اصلا در سطح توقعات نبود. به هرحال این مسابقات اسم المپیک را یدک میکشید و باید مسابقهای شبه المپیک میشد. من در دور قبلی مسابقات کشورهای اسلامی که در باکو برگزار شد، شرکت نکرده بودم اما از حسن یزدانی و بچهها شنیده بودم که به لحاظ میزبانی شرایط خوبی داشت، ولی خودم در ایندورگیم حضور داشتم، در حالی که مسابقات در ترکمنستان برگزار میشد و ترکیه از هر نظر از این کشور شرایط بهتری دارد اما آنجا شرایط بهتری داشت و مشغل تغذیه نداشتیم.
وی ادامه داد: رستوران در مسابقات شبه المپیک 24 ساعته است اما در قونیه اینطور نبود و خیلی اوقات اصلا غذا کم میآمد. اتاقها تلویزیون و خنککننده نداشت، البته هوا هم به گرمای ایران نبود اما پنکهای که از طرف ایران تهیه شده بود هم در طول روز مشکل چندانی را حل نمیکرد. از همه اینها بدتر سالن مسابقات بود. ما اصلا نمیدانستیم کی مسابقه داریم و کی مسابقه نداریم، مربیان در سالن میماندند و تا متوجه کشتی بچهها میشدند آنها را صدا میکردند. مسابقات استانی ما بهتر از این برگزار میشود.
گلیج که سال گذشته عضو تیم ملی آزاد در جهانی اسلو بود و امسال در مرحله نهایی انتخابی تیم ملی مغلوب محمدحسین محمدیان شد، در این رابطه خاطرنشان کرد: برد و باخت همیشه در ورزش هست، خوب کشتی بگیری، میبری و روزت نباشد و بد کشتی بگیری، هم میبازی. در روز انتخابی تیم ملی، در شرایط مسابقه نبودم، برخی میگویند بیتمرینی، درحالیکه اینطور نبود. من شرایط تمرینی خوبی در شهرم داشتم و خوب تمرین کرده بودم. به هرحال یک روز در شرایط مسابقه نیستی، سرحال کشتی نمیگیری. آن روز، روز من نبود و محمدحسین محمدیان از من بهتر کشتی گرفت و برنده شد. با اینکه من اگر کشتی اول را میبردم دیگر نیازی به مبارزه دوم و سوم نبود و کار تمام میشد، اما این اتفاق نیفتاد. من تازه از حریف پیش افتاده بودم، 20 ثانیه آخر سرزیربغل خوردم و خاک شدم، دنیا به آخر نرسیده و به آینده فکر میکنم.
این کشتیگیر تنکابنی با اشاره به اینکه چطور سال گذشته به دوبنده تیم ملی رسیده بود، گفت: سال گذشته من با آن شرایط بد به تیم ملی رسیدم. کادرفنی سابق من را نمیخواست و حتی اجازه حضور در انتخابی را به من نداده بود اما همه چیز دست به دست هم داد تا در اسلو به تیم ملی برسم. در جام تختی اول شدم و در جام علییف هم به برنز رسیدم، در انتخابی علی شعبانی را بردم. حالا هم که این اتفاق افتاده و انتخابی را باختم، برای سال بعد از مسابقات قهرمان کشوری شروع میکنم و به چیزیکه میخواهم، میرسم. امسال شرایطم بد بود، چون هیچ مسابقه بینالمللی نرفتم. اگر در تورنمنت شرکت میکردم بهتر نتیجه میگرفتم. امسال هیچ تورنمنتی را از دست نمیدهم. سعی میکنم در همه آنها شرکت کنم، از جمله لیگ. بعد از مسابقات کشوری هر جا سرمربی تیم ملی تصمیم بگیرد کشتی میگیرم.
گلیج هدفش را المپیک پاریس دانست و عنوان کرد: همه اینها از نظر من مقدماتی برای المپیک است، هدف من المپیک پاریس است و در همین مسیر گام به گام جلو میروم. به هرحال در این مسیر دو ساله هم برد هست و هم باخت، من در نهایت به هدفم فکر میکنم و انشاءالله این برد و باختها به کسب مدال المپیک منجر شود.
این کشتیگیر 26 ساله ترافیک مدعیان در چند وزن بالا را به سود کشتی عنوان کرد و گفت: این به نفع کشتی ماست، همه باید ملی فکر کنیم. ما باید به آن مدالی که کسب میشود فکر کنیم، حضور محمدحسین محمدیان و علی شعبانی و رقابت با آنها خوب است، من این دو نفر را مثال میزنم، به هرحال از این رقابت تنگاتنگ و فشرده هر کسی که پیروز بیرون بیاید، شانس کسب مدال جهانی و المپیک دارد. هرچند کار ما در این رقابت سخت است اما برای کشتی خوب است که همه اوزان زیاد مدعی داشته باشد.
گلیج همچنین در مورد اینکه آیا موضوع استخدامش انجام شده است، تاکید کرد: ما برای استخدام در شرکت نفت درخواست دادیم، اگر نشد شاید کارمان در وزارت ورزش انجام شود.
انتهای پیام/