به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، حذف تیم ملی فوتسال ایران از جام جهانی 2021 لیتوانی در مرحله یکچهارم نهایی رقابتها، فدراسیون فوتبال را بر آن داشت که به همکاری خود با محمد ناظمالشریعه پایان بدهد و وحید شمسایی را جایگزین او کند. وی که پیشتر بارها بر لزوم جوانگرایی در تیم ملی تأکید کرده بود، این سیاست را در تیم پیاده کرد و از بزرگانی چون اصغر حسنزاده، مهدی جاوید، فرهاد توکلی و علیرضا صمیمی چشم پوشید.
وی سپس احمد اسماعیلپور را به دلیل ورود دیرهنگام به اردو، از تیم ملی کنار گذاشت و بازیکنانی را فراخواند که فرصت چندانی در عرصه ملی پیدا نکرده بودند. نفراتی چون سالار آقاپور، حمزه کدخدایی و محمدحسین درخشانی که تنها بازی ملی آنها به دیدار آذر 1400 به ایتالیا منحصر میشد، وارد تیم ملی شدند و محمدحسین بازیار جوان 18 ساله تیم تازه لیگ برتری شده صنایع پشتیبان هرمزگان هم به تیم ملی رسید.
تیم نوپای ایران پس از عبور از دور انتخابی مقابل مالدیو، قرقیزستان و ترکمنستان، در مرحله نهایی جام ملتهای آسیا بهراحتی بر اندونزی، چین تایپه و ویتنام غلبه کرد. تیم شمسایی در نیمهنهایی کار سختی مقابل تایلند پیش رو داشت که از این جدال هم موفق بیرون آمد. شکست برابر ژاپن اما به رؤیای قهرمانی ایران در جام ملتهای آسیا پایان داد.
این چهارمین مرتبه از 16 دوره جام ملتهای آسیا بود که جام به ایران نرسید. تیم ملی کشورمان برای اولین بار در سال 2006 از کسب این عنوان بازماند که جوراندیروی برزیلی هدایت این تیم را بر عهده داشت. این مربی در سالهای پس از آنهم در تیمهای ملی پایه فوتسال ایران فعالیت میکرد که نسل طلایی ایران با نظارت وی در تیم امید کشورمان پایهگذاری شد.
ایران در این بازیها به مقام سوم رسید، اما دو سال بعد با سرمربیگری حسین شمس به جمع هشت تیم پایانی جام جهانی صعود کرد. تیم ملی در این دوره در کنار باتجربههایی چون مصطفی نظری، هاشمزاده، شمسایی و اصغریمقدم، از جوانانی چون علیاصغر حسنزاده، مسعود دانشور و محمد طاهری بهره برد که مدت زیادی از حضور آنها در تیم ملی نمیگذشت.
تیم کشورمان طی سه سال مجدداً جامهای آسیایی را «درو» کرد و در سالهای 2007، 2008 و 2010 بر قله فوتسال آسیا ایستاد. برکناری حسین شمس و سپرده شدن مسئولیت نیمکت تیم ملی به علی صانعی، نسل جدیدی را به این تیم آورد. حسین طیبی، احمد اسماعیلپور، سپهر محمدی، افشین کاظمی و علیرضا صمیمی، تعدادی از جوانانی بودند که طعم حضور در مسابقات ملی را با مربی جدید تجربه کردند.
با این وجود، ایران در جام ملتهای آسیا 2012 و نیز در جام جهانی همان سال به توفیق خاصی دست نیافت تا صانعی به کار خود در تیم ملی پایان دهد و خسوس کاندلاس جانشین او شود. مرد اسپانیایی با اینکه نتوانست جام قهرمانی جام ملتهای آسیا را در سال 2014 به ایران بازگرداند، از بازیکنان جوان کشف شده در سالهای گذشته استفاده کرد و به آنها میدان داد.
آغاز کار ناظمالشریعه اما زمان برداشت محصول تلاشهای مربیان قبلی بود. بازیکنانی که در زمان صانعی، خسوس، جوراندیرو و برخی از آنها شمس تجربه اندوخته بودند، سال 2016 به اوج پختگی خود رسیدند و طلسم قهرمان نشدن ایران در جام ملتهای آسیا را بالاخره شکستند. این پایان موفقیتهای نسل طلایی کشورمان نبود و همین نفرات در جام جهانی 2016 تا نیمهنهایی بالا آمدند تا یک تیم زیرمجموعه فدراسیون فوتبال، برای اولین بار روی یک سکوی جهانی برود.
نسلی که در سال 2006 نتوانست موفقیتهای ایران را در جام ملتهای آسیا تکرار کند، در سال 2008 به جمع هشت تیم نهایی جام جهانی راه یافت و فاصله چندانی با صعود به نیمهنهایی نداشت. همچنین بازیکنان جوانی که در سالهای 2012 و 2014 از قهرمانی آسیا بازماندند، دستاوردی فوقالعاده در کلمبیا کسب کردند و مدال برنز جهان را به گردن آویختند.
با توجه به عملکردی که جوانان فوتسال ایران در کویت به نمایش گذاشتند، میتوان امیدوار بود که با برطرف شدن نواقص به دست کادر فنی و افزایش تجربه بازیکنان با دیدارهای دوستانه، علاوه بر تکرار قهرمانیهای ایران در جام ملتهای آسیا بتوانیم راهی فینال جام جهانی فوتسال شویم.
نکته مهم این است که تیم ملی در دورههایی که به آن اشاره شد، با تیمهای معتبر جهان چون برزیل دیدار دوستانه داشت و در تورنمنتهایی چون گرندپری شرکت کرد که این برنامهها، نقش انکارناپذیری در افزایش تجربه بازیکنان ایران داشت. در صورت تدارک دیدارهای تدارکاتی با بزرگان جهان، راه ایران برای صعود مجدد به جمع چهار تیم برتر جام جهانی و افتخارآفرینی جوانان کشورمان هموارتر خواهد شد.
انتهای پیام/