بهگزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «روایت ناتمام سیما» به کارگردانی علیرضا صمدی و تهیهکنندگی مجید رضابالا است که با بازی حامد کمیلی، آزاده صمدی، مهران احمدی، مسعود کرامتی، مریم سعادت، دانیال نوروش، محمد حیدری، مهسا باوفا و با حضور غزل شاکری در میان 24 فیلم بخش سودای سیمرغ جشنواره چهل و یکم فجر قرار دارد.
این فیلم سینمایی از تولیدات بنیاد سینمایی فارابی و سومین ساخته سینمایی علیرضا صمدی پس از «بینامی» و «صحنهزنی» محسوب میشود که در خلاصه داستان آن آمده است: «قرار نیست بخاطر بیآبرویی گذشته تو ما بیآبرو بشیم…»
دومین نشست رسانهای چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر امشب 17 بهمن با حضور عوامل فیلم سینمایی «روایت ناتمام سیما» به کارگردانی علیرضا صمدی و تهیهکنندگی مجید رضابالا با اجرای محمدرضا مقدسیان پس از پایان اکران این فیلم سینمایی و با حضور اهالی رسانه در سالن نشست پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.
علیرضا صمدی کارگردان در ابتدا گفت: در نگاهم به سینما سعی دارم فقط نسبت به خودم چند گام جلوتر بروم. ادعای چندانی در فیلمسازی ندارم و فکر میکنم اگر بشود قصه ای تعریف کرد که مخاطب سالن را ترک نکند کارم را کرده ام.
وی اضافه کرد: من سه فیلم ساخته ام. صحنه زنی اکران آنلاین خوبی داشت و درکل سعی داشته ام فیلم هایم فضای متفاوت خوبی داشته باشد و ژانرهای مختلف را تجربه کنم. تجربه در ژانرها برای من مسأله است.
این کارگردان درباره فضای مجازی که محور فیلم بود گفت: فضای مجازی بخشی از روزمره ماست. موبایل از زندگی ما جدا نمیشود و تمام زندگی ما را تحت تاثیر قرار داده است. باید کنشی که در فضای مجازی هست را در نظر داشت. برای من این سوال وجود داشت که آیا نسبتی بین گناه و جرم و مکافات عمل وجود دارد؟ فضای مجازی در این فیلم بیشتر برای من یک مک کافین است. آدمی که در گذشته خطایی کرده و این گذشته مثل بومرنگ به او برمی گردد.
وی اضافه کرد: من فیلمنامه را دو سال پیش نوشتم و با موج های که در این چند وقت راه افتاده بودم فکر کردم این فضا به ایران هم می رسد.
کارگردان درباره اینکه در فیلم تحت تاثیر اثری بوده است یا خیر گفت: نمیتوانم بگویم تحت تأثیر فیلمی نبوده ام یا از ملودرامهای جهان تاثیر نگرفتهام. وظیفه ملودرام این است که تا پایان مخاطب را نگه دارد. من که نمیخواهم سینما را اختراع کنم و ادعاهای عجیبی کنم که کار مهمی کردهام.
وی درباره اینکه به سیمرغ فکر میکنید یا خیر عنوان کرد: برای من قصهگویی مهم است و چندان به جایزه فکر نمیکنم همین که مخاطب بتواند فیلم را تا پایان تحمل کند کار بزرگی کردهام.
وی در ادامه گفت: تناقضی برای من در زندگی وجود دارد و انسان هایی دیده ام که دانشی دارند اما به آن عمل نمی کنند برشت می گوید او که نمی داند و کاری می کند نادان است و او که می داند و اشتباهی می کند جنایتکار است.
وی درباره اینکه چقدر موافق واقعیت ازارگری های زنان بوده است گفت: موافق هستم اما فکر می کنم مرجعی برای بررسی اینها باید وجود داشته باشد.
من در این فیلم هم روایتی دروغ دارم و هم روایتی راست و فکر میکنم مرجعی باید وجود داشته باشد.
صمدی در بخش دیگر بیان کرد: من وضعیتی را نمایش دادهام و فکر می کنم فیلم کارش پیام دادن نیست.
رضابالا درباره دغدغه ساخت این پروژه تصریح کرد: در وهله اول درک و شناخت من از علیرضا صمدی و انگیزه او باعث این همراهی شد. او فیلمنامه هایی نوشته بود که با هم خواندیم. این اثر را که خواندم احساس کردم موضوعی روز است که با آن دست به گریبان هستیم.
وی اضافه کرد: فکر میکردم این اثر میتواند یک منظومه فکری باشد که بتوانیم شخصیتهای این چنینی که در فیلم مطرح می شود را بشناسیم. شخصیت جدی فیلمنامه برای من غزل شاکری یا سیماست؛ کسی که رنج را تحمل میکند و میتواند آن را در شخصیتی متعالی تر نمایش دهد.
صمدی درباره روایت ازارگری زنان و نسبت با با فضای مجازی تصریح کرد: من روایت درستی گذاشتم که یک نفر این روایت درست را منتشر می کند و روایت غلطی هم وجود دارد که در سطح جهان هم پیش از این رخ داد و برای جانی دپ و کوین اسپیسی دیدیم. من در وضعیتی که در فیلم ترسیم کردم می خواستم بگویم سره از ناسره باید جدا شود. مسأله این است که ما در خلوت آدمها نیستیم و نمی توانیم به طور مثال بگوییم شاهد بیاور و این موضوع را هم باید در نظر بگیریم.
وی در واکنش به یکی از دیالوگهای کلیدی عنوان کرد: دیالوگی در فیلم هست که کاراکتر میگوید «من رضایت نداشتم» این واژه «رضایت» برای من خیلی اهمیت دارد.
کارگردان درباره تیتراژ فیلم در توضیحی گفت: من در این قصه که روایت ناتمام سیما است میخواستم نشان دهم داستان ادامه دارد. این را در فرم و بعد از تیتراژ آوردم و خواستم بگویم قصه این رنج و درد همچنان ادامه دارد.
وی درباره نام برخی عوامل اظهار کرد: ما فیلم را در شهریور ماه شروع کردیم و برخی دوستان خواستند فعلا اسمشان نباشد.
وی درباره آسیب شناسی فیلم درباره فضای مجازی گفت: فیلم اسپانسر نداشت، اما مسائلی هست برای مدیران که به من ارتباطی ندارد و آقای رضابالا هم مصاحبه کردند و بعد از آن ماجراهایی پیش آمد (میخندد) من در این فیلم آسیب شناسی نداشتم و حرفم این است که فضای مجازی بخشی از زندگی ماست.
رضابالا در ادامه با اشاره به یک ملاحظه عنوان کرد: به لحاظ حقوقی اتفاقی که برای یکی از شخصیت ها پیش می آید قابل اثبات نیست و این نکته را باید در نظر داشت.
وی در پاسخ به سوالی درباره فیلترینگ گفت: به عنوان فیلمساز با هرگونه مسأله ای که جلوی آزادی بیان را بگیرد مخالفم و فیلترینگ را هم تایید نمیکنم.
رضابالا در ادامه در پاسخ به سوالی درباره اینکه چرا سراغ فیلم های فلسفی نرفته است گفت: سینما هنر فردی نیست. هم هنر گران است و هم باید سرمایه گذاری را قانع کنید و رسیدن به اینکه فیلمی اندیشه ای که مورد قبولتان باشد سخت است. پیدا کردن سرمایه گذاری که ریسک کند در این مورد راحت نیست. البته من معتقدم این فیلم از موضع خود فلسفی است چون به ویژگی های شخصیتی انسان ها می پردازد و آنها را در موقعیت هایی میگذارد که تصمیم بگیرند.
صمدی در پایان در پاسخ به سوالی درباره اینکه گفته است پیام نمی دهد اما متناقض عمل کرده است توضیح داد: من حکم صادر نمی کنم و اتفاقا عامدانه وضعیتی را نمایش می دهم. شاید وقتی حامد کمیلی در فیلم سکوت می کند یعنی به عنوان کارگردان وجهی از قصه را نشان داده ام و چندان هم پایان باز عمل نکرده ام. من آشوبی را نمایش داده ام اما در نهایت نخواسته ام نسخه ای برای مخاطب بپیچم.
انتهای پیام/