به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ بهرغم اینکه بسیاری از برنامههای تولید شده در پلتفرمها، کپی برداری از برنامههای مشابه در کشورهای دیگر بود اما جذابیت همنشینی تصویری با چهرههای دوست داشتنی که پیشتر آنها را در سریالها و فیلمهای سینمایی دیده بودیم مخاطب را مجاب میکرد به پای این برنامههای بنشیند.
تولید این برنامهها تا جایی خوب پیش رفت اما از یکجایی به بعد شرایط تغییر کرد؛ تغییراتی که ریزش مخاطبان را نسبت به این برنامهها درپی داشت.
چرایی این اتفاق در چیست؟ آیا طراحی برنامهها لوس و بیمزه شده است؟
حقیقت این است بسیاری از برنامهها در پلتفرمها دنباله رو برنامههای دیگر شده اند و به واسطه استقبال از قسمت نخست یک برنامه، برنامههای مشابه به امید جذب مخاطب تولید میشود و در این راه در نهایت بخشی از سناریوی کار و یا بازیگران همراه تغییر میکنند.
اما قسمت دوم داستان انتخاب بازیگران و چهرههای حاضر در این برنامهها است. استقبال مردم از برنامههای اولیه تولید شده در پلتفرمها موجب شد قیمت بازیگران برای حضور در چنین برنامههایی بالا برود.
از طرفی این برنامهها در نهایت با حضور تعداد مشخصی بازیگر برگزار میشود و امتداد حضور آنان در برنامههای مختلف موجب شده سطح آثار تولیدی در این بخش دچار تنزل شدید شود.
کمی به عقب برگردیم. در دوره ای ساخت تله فیلم برای تلویزیون به اصطلاح فیلمسازان بزرگ به محلی برای تامین هزینه کرایه تاکسی تبدیل شده بود! نکته مهم آنکه در تولید برنامههای یاد شده، دیگر بحث کارنامه کاری نیست بلکه برنامههای تولیدی در پلتفرمها به قلکی برای بازیگران درجه 3و 4 تبدیل شده است.
شرایط حضور دائم برخی چهرهها در این برنامهها به نحوی است که ورود به چنین برنامههایی دون از شان اهالی فرهنگ و هنر تلقی میشود تا جایی که حضور برخی بازیگران در این برنامهها واکنشهای منفی بسیاری در پی دارد.
همین واکنشها موجب شده تا همچنان همان گروه همیشگی در برنامههای پتلفرمهای مختلف دست به دست بچرخند و از حالتی به حالت دیگر تغییر کنند.
نگاه اقتصادی حاکم بر پلتفرمها برای جذب سرمایه و تبلیغات به بهانه حضور چهرهها قابل تامل است اما حضور صرف همین چهرههای نه چندان مطرح و البته همه رو موجب شده حمایتها از تولید برنامههای اینچنینی نیز کاسته شده و بخش خصوصی رغبتی برای سرمایهگذاری در تولید این آثار نداشته باشد.
در این شرایط کم کم پلتفرمها از تولید برنامههای سرگرم کننده دور خواهند شد و این ظرفیت که اتفاقا میتواند اهمیت داشته باشد از دست میرود.
حرکت پلتفرمها برای تولید چنین برنامههایی با حضور چهرههای جدید در کنار گروههای مردمی شاید چاره گذر از شرایط باشد.
تکیه بیش از حد به چهرههای همه جا رو باید از چنین برنامههایی از بین رفته و مردم هم نقشی در این برنامهها ایفا کنند.
ترکیب حضور مردم عادی که بالقوه برای مخاطب جذابیتهای خاص خود را به همراه دارند در کنار چهرهها کارگشا است و به طور حتم مدیران پلتفرمها باید برای تولید برنامهها طرحی نو در اندازند و از چهرههای همه جا رو دوری کنند.
انتهای پیام/