به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، در ماده 66 لایحه برنامه هفتم توسعه آمده است: سن و سابقه قابل قبول در تمامی حالات احراز شرایط بازنشستگی در کلیه سازمانها و صندوقهای بازنشستگی در طول برنامه هفتم به ازای هر سال شش ماه افزایش مییابد. در مواردی که کارفرما، دستگاههای اجرایی موضوع ماده (1) این قانون باشد بیمه شده در صورت داشتن مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر میتواند پس از رسیدن به شرایط بازنشستگی همچنان به کار خود ادامه دهد؛ مشروط به اینکه سن وی بالاتر از شصت و پنج سال نباشد. اعضای هیأت علمی دانشگاهها و قضات تابع ضوابط و مقررات خود میباشند.
تبصره 1ـ صندوقهای بازنشستگی که شرط سنی بازنشستگی مشمولان آنها 60 سال و بالاتر میباشد از مفاد این حکم مستثنی میباشند.
تبصره 2ـ در مورد صندوقهای بازنشستگی که مبنای حداقل سن بازنشستگی تعیین نشده است حداقل سن لازم برای بازنشستگی 53 سال در سال اول برنامه میباشد. زنان شاغلی که از زمان لازم الاجرا شدن قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مصوب 1400، صاحب فرزند یا فرزندانی شده یا میشوند به ازای هر فرزند از یک سال کاهش در سن بازنشستگی برخوردار میشوند و برای فرزند سوم و بیشتر میزان کاهش یک و نیم سال به ازای هر فرزند خواهد بود.
تبصره 3ـ سقف سنوات ارفاقی مشمولان قانون اصلاح تبصره (2) الحاقی به ماده (76) قانون تأمین اجتماعی (مصوب 1380/07/13) * حداکثر هفت سال و برای مشمولان ”قوانین مربوط به مشاغل سخت و زیانآور در دستگاههای اجرایی موضوع ماده 1 این قانون“ حداکثر پنج سال حسب شرایط سخت و زیانآور خواهد بود. آئیننامه مربوطه در خصوص میزان سنوات ارفاقی مشاغل سخت و زیانآور مختلف ظرف مدت شش ماه از ابلاغ این قانون توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و با همکاری سازمان اداری و استخدامی کشور تدوین و برای تصویب به هیأت وزیران ارسال میشود.
تبصره 4ـ در مواردی که در قوانین بازنشستگی پیش از موعد مقرر شده است به ازای هر سال کمتر از 30 سال بیمهپردازی معادل 2 سال از سنوات مبنای محاسبه اولین حقوق یا مستمری بازنشستگی کسر میگردد.
تبصره 5ـ حداقل سن لازم برای بازنشستگی مشاغل سخت و زیانآور برای زنان 45 و مردان 50 سال میباشد.
تبصره 6ـ معافیت از پرداخت کسور بازنشستگی مازاد بر 30 سال برای افرادی که سنوات بیمهای آنان از تاریخ اجرای این قانون از 30 سال بیشتر میشود در قوانین و مقررات عام و خاص ملقی میگردد.
انتهای پیام/؛