به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، همه ما انسانها نیاز به توجه و محبت داریم تا روابطمان را به خوبی و درستی ادامه دهیم و اگر مشکلی در روابطمان به وجود آمد باید از مهارتهای کافی برای مواجه شدن با آنها برخوردار باشیم. برقراری ارتباط میان همسران نیز نیازمند استفاده از مهارتهای ارتباطی و شیوههای مناسب برای حل مسائل است.
زوجینی که این مهارت را یاد گرفته و در زندگی به کار میگیرند خوشنودی و رضایتمندی بیشتری را تجربه میکنند. در ادامه به ارائه توصیههایی برای کسب مهارتهای لازم برای گفتوگوی کلامی مناسب میپردازیم.
برای صحبتهای دوستانه با یکدیگر وقت بگذارید. گفتوگو قلب روابط صمیمی انسان است؛ دوست خوب کسی است که نزد او میتوان آرام، شاد و امن بود و با او صادقانه و بدون ترس صحبت کرد بنابراین سعی کنید چنین فضایی را در خانواده خود ایجاد کنید. موانع پیشروی گفتوگوی دوستانه شامل نداشتن وقت، مشغلههای کاری، سرگرم شدن با تلفن همراه و رسیدگی به امور خانه است؛ سعی کنید برنامهریزیهای خود را به گونهای انجام دهید که در کنار انجام این کارها، بتوانید برای گفتوگو با همسر خود نیز وقت بگذارید.
به کرامت انسانی توجه کنید. استفاده از کلمات محترمانه و در عین حال صمیمانه، پیوند ازدواج را عمیقتر و مستحکمتر میکند و نشانه ارزشی است که فرد برای طرف مقابل قائل است؛ گاهی این باور نادرست در ذهن زوجین ایجاد میشود که چون صمیمی هستیم نیازی به استفاده از کلمات مؤدبانه و محترمانه نیست؛ این باور به مرور زمان سبب بیاحترامی به یکدیگر و سست شدن روابط میشود.
گفتوگو را با ملایمت آغاز کنید. به یاد داشته باشید گفتوگو اغلب با همان لحنی که آغاز میشود پایان میپذیرد. اگر بحث و گفتوگویی را با خشونت آغاز کنید یعنی به صورت کلامی یا غیرکلامی به همسرتان حمله کنید، دست کم با همان تنشی که آغاز کردید بحث را به پایان میبرید بنابراین خواستهها و نگرانیهای خود را بیان کنید اما به دنبال سرزنش کردن و مقصر دانستن یکدیگر نباشید؛ انجام گفتوگویی آرام میان همسران و رفع سوءتفاهمها به خودی خود بخش عمدهای از مسائل را حل میکند.
احساسات و خواستههای خود را روشن بیان کنید. بیان احساسات مثبت باعث افزایش صمیمیت و دلگرمی بیشتر میشود. برای درک بهتر این موضوع به مثالهای زیر توجه کنید:
زن یا مرد: هر وقت با تو حرف میزنم احساس آرامش میکنم. / از اینکه با تو ازدواج کردم خیلی خوشحالم.
بیان خواستهها و احساسات باید واضح و روشن باشند؛ برای درک این موضوع به مثال زیر توجه کنید:
مرد معمولاً آخر هر هفته با دوستانش به کوه میرود و زن در خانه تنها میماند.
بیان مبهم خواسته: زن فقط آه میکشد و از دوستان شوهرش ایراد میگیرد.
بیان واضح خواسته: زن میگوید دوست دارم در روزهای تعطیل با هم باشیم؛ پنجشنبهها در کنار تو بودن خیلی برای من مهمه. اگر اشکال ندارد گاهی با دوستانت برو و گاهی هم با هم بریم.
پرهیز از بیحرمتی و برچسب زدن؛ رعایت نکردن اصول اخلاقی در گفتوگو فضای صمیمی ارتباط را خصمانه میکند. با همان احترامی که به مهمانان خانه خود میگذارید، با همسرتان رفتار کنید.
پرهیز از گله و شکایت؛ از سؤالات با گلهمندی و آمرانه مانند «چرا این کار را نمیکنی؟/ چرا فلان کار را کردی؟» بپرهیزید.
از مخابره پیامهایی با فاعل "تو" خودداری کنید. برای مثال اگر تمایل دارید همسرتان شما را در خرید خانه همراهی کنید به او نگویید «تو همیشه موقع خرید من را تنها میگذاری!» بلکه بگویید «تنهایی خرید کردن من را آزار میدهد»
جملههایی که «تو» در آن به کار برود مخالفت طرف مقابل را برمیانگیزد؛ زیرا تهمتآمیز، تعمیمدهنده و یکجانبه گرا هستند که موجب تحقیر و عصبانیت طرف مقابل شده و به ایجاد خصومت میان شما و همسرتان دامن میزند.
پرهیز از تهدید کردن؛ در مواقع عصبانیت، همسرتان را تهدید نکنید؛ برای مثال اگر از رفتن او به بیرون از خانه عصبانی و ناراحت هستید نگویید «دفعه بعدی اگر از خانه بیرون رفتی دیگر برنگرد»
انتهای پیام/