به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "تاگس شاو در مطلبی به این مسئله پرداخت که آیا امانوئل ماکرون، رئیس جمهور جدید فرانسه با روی کار آوردن نخست وزیر جدید خود می تواند شروعی تازه را رقم بزند.
"سیریل شاتلین"، رهبر گروه پارلمانی اپوزیسیون Les Ecologists، در ایستگاه رادیویی France Info قبل از روی کار آمدن گابریل شاتل به عنوان نخست وزیر جدید گفت: مهم نیست که چه کسی اکنون می آید، او انتظار تغییر عمده ای را ندارد: بسته به آنچه من می شنوم، رئیس جمهور به نزدیک ترین افراد خود تکیه خواهد کرد.
وی افزود: فرانسه تا ماه های آینده همین سیاست را خواهد داشت. آنچه ما نیاز داریم نخست وزیری است که وجود سیاسی خود را مدیون رئیس جمهور نباشد و بتواند لهجه های قوی داشته باشد.
رونو کوترس، کارشناس علوم سیاسی در فرانسه در این باره گقت: مشکل ماکرون این است که به مردم وعده شروعی جدید و سرعتی جدید برای دوره دوم ریاست جمهوری خود را داد.
وی تاکید کرد: در عین حال، ماکرون همیشه تا حد زیادی تیم دولتی را حفظ کرده است. بنابراین اگر ماکرون واقعاً میخواهد این تصور را ایجاد کند که میخواهد اساساً سیاستهای خود را مجدداً تنظیم کند و اهداف روشنتری را تعریف کند، پس از طریق نخستوزیر جدید نیز امکان پذیر است.
در ادامه این مطلب آمده است: از نظر سیاسی سال گذشته سال سختی برای مکرون و دول او بود. اول اصلاحات غیرمحبوب بازنشستگی و در نهایت بن بست بر سر قانون مهاجرت شکل گرفت. «مادام 49.3» همان چیزی است که بسیاری از مردم آن را الیزابت بورن می نامیدند. بورن در زمان ریاست دولت خود، در مجموع 23 بار مجبور شد به اصل بحث برانگیز 49.3 قانون اساسی متوسل شود. تحت شرایط خاصی، این اصل اجازه می دهد تا قوانین بدون رای از مجلس تصویب شوند.
نویسنده با اشاره به نامیدن "گابریل آتال" به عنوان نخست وزیر جدید نوشت: اما مشکل اساسی همچنان ( با حضور نخست وزیر جدید) باقی است: مهم نیست که چه کسی در این سمت باشد، فقدان اکثریت مطلق در پارلمان وجود دارد که بدون آن اجرای پروژه های سیاسی برای ماکرون دشوار است. موفقیت دوره باقی مانده ماکرون به این بستگی دارد که آیا نخست وزیر جدید بتواند این شرایط را سازماندهی کند یا خیر.
روزنامه "تاگس سایتونگ" آلمان هم در مطلبی نوشت: ارتقای یک دانش آموز نخبه 34 ساله از محافل اولیۀ ستایشگران ماکرون به نخست وزیر جدید، به جای حل مسائل ماکرون این مشکل را تشدید می کند.
نویسنده در ادامه این مطلب نوشت: تنها در فرانسه نیست که قدرت اقناع نخبگان سیاسی در حال کاهش است. تقریباً در تمام کشورهای اروپایی ناامیدی فزاینده ای وجود دارد که در آن نیازهای مردم در برابر نیازهای سیاستمداران از دست رفته و مورد بی توجهی قرار می گیرد.
"تاگس سایتونگ" در ادامه این مطلب نوشت: یکی از محبوب ترین عبارات توخالی در سال 2024 این بیانیه است که اروپا برای ایستادگی در برابر هیولاهای مسکو، پکن و به زودی شاید دوباره واشنگتن به رهبری نیاز دارد. اروپا به دنبال رهبری بود و مکرون و شولتز را به دست آورد. اما این دو اکنون در یک مسابقه خسته کننده با پوپولیست ها گیر کرده اند . آنها تأییدی هستند بر گفته 100 سال پیش آنتونیو گرامشی، مارکسیست ایتالیایی که گفته بود: بحران دقیقاً در این واقعیت است که کهنه می میرد و جدید نمی تواند متولد شود. انواع علائم بیمارگونه در این حوزه میانی رخ می دهد.
اروپا در واقع همیشه رهبران زیادی داشت. افراد عادی که سیاست را حتی بدون دست راهنما به حرکت در می آورند - تعداد آنها بسیار کم است. اروپا باید سیاست خود را از بالا به پاین تغییر دهد.باید اجازه داد انرژی سیاسی در همه جای جامعه جوانه بزند. این چالشی است که اروپا با آن مواجه است و رهبران اروپا باید بالاخره آن را درک کنند.
انتهای پیام/