به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، مجموعهای از تصاویر تازه منتشر شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) با جزئیات قابل توجه 19 کهکشان مارپیچی را نشان میدهد که نزدیک کهکشان راه شیری ما زندگی میکنند و سرنخ های جدیدی در مورد شکلگیری ستارهها و همچنین ساختار و تکامل کهکشانی ارائه میدهند.
نزدیکترین کهکشان از میان 19 کهکشان NGC5068 نام دارد که حدود 15 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد. یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی میکند یعنی در حدود 9.5 تریلیون کیلومتر.
19 کهکشان مارپیچی که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب گرفته شده است / ناسا
JWST در سال 2021 راهاندازی شد و جمعآوری دادهها را در سال 2022 آغاز کرد و درک جهان اولیه را تغییر داد و در عین حال عکسهای شگفت انگیزی از کیهان گرفت. جیمز وب به جهان عمدتاً در طیف مادون قرمز نگاه میکند درحالی که تلسکوپ فضایی هابل که در سال 1990 به فضا پرتاب شد و هنوز فعال است، آن را عمدتاً در طول موج های نوری و فرابنفش بررسی کرده است.
مشاهدات و تصاویر جدید از دوربین مادون قرمز نزدیک وب (NIRCam) و ابزار مادون قرمز میانی (MIRI) بدست آمده است. آنها تقریباً 100000 خوشه ستارهای و میلیونها یا شاید میلیاردها ستاره را نشان میدهند.
کهکشان مارپیچی NGC 628، در فاصله 32 میلیون سال نوری در صورت فلکی حوت / ناسا
حدود نیمی از کهکشانهای مارپیچی، ساختاری مستقیم دارند و از مرکز کهکشانی که بازوهای مارپیچی به آن متصل هستند بیرون میآیند.
این تصاویر برای نخستین بار به دانشمندان اجازه میدهد تا ساختار ابرهای غبار و گاز را که از آن، ستارگان و سیارات در سطح بالایی در کهکشانهایی فراتر از ابرماژلانی بزرگ و ابرماژلانی کوچک تشکیل میشوند، کشف کنند.
کهکشان مارپیچی NGC 1300، در فاصله 69 میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی اریدانوس / ناسا
"اریک رزولوفسکی" ستارهشناس دانشگاه آلبرتا گفت: با استفاده از هابل، ما نور ستارههای کهکشانها را میدیدیم اما مقداری از نور توسط غبار کهکشانها مسدود شد. این محدودیت، درک بخشهایی از نحوه عملکرد یک کهکشان به عنوان یک سیستم را دشوار میکند. با دید وب در مادون قرمز، ما میتوانیم از طریق این غبار ستارهها را در پشت و درون غبارهای پوشانده ببینیم.
انتهای پیام/