مهدی منصرف ـ پاریس: کاروان رسانهای، رئیس و برخی از اعضای هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک کشورمان بامداد سهشنبه 2 مردادماه به عنوان سومین کاوران ورزشی کشورمان راهی فرانسه شدند تا برای رویداد بزرگ المپیک 2024 آماده شوند.
سفری که البته با تأخیر یک ساعت و نیمه همراه شد و دلیل آن مشکل تنفسی بانوی سالخوردهای بود که کادر پروازی را برای بلند شدن از باند فرودگاه مردد کرده بود. در نهایت این موضوع با حضور پزشک و گرفتن تعهد از دختر او حل شد؛ اما این وقفه، سوخت هواپیما را کاهش داد و باید برای اطمینان خاطر سوختگیری صورت میگرفت. در نهایت ساعت 3:30 بامداد سهشنبه هواپیما، تهران را به مقصد فرودگاه شارل دوگل پاریس ترک کرد.
با رسیدن تیم رسانهای و مسئولان کاروان ورزشی کشورمان به فرودگاه، اعضای برگزاری مسابقات با سرعت مناسب و از مسیری برخلاف سایر مسافران مراحل چک پاسپورت را پشت سر گذاشتند. در ادامه، فرآیند صدور آیدی کارت مسابقات و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی در زمانی کوتاهتر از چکِ پاسپورت انجام شد تا این تصور ایجاد شود که فرانسویها قصد دارند برخلاف دیگر کشورهای اروپایی رقابتهای المپیک را همانند کشورهای شرق آسیایی به خوبی میزبانی کنند؛ هر چند در ادامه این موضوع رنگ باخت.
پس از خیرمقدم سفیر ایران در پاریس به کاروان ورزشی کشورمان، قرار شد تیم رسانهای به هتل محل اقامت خود برود؛ اما در همین ابتدای کار مشخص شد برخلاف ادوار گذشته هیچ وسیله حمل و نقلی برای خبرنگاران و عکاسان جهت حضور در سالن مسابقات و محل اقامت در نظر گرفته نشده و آنها باید با استفاده از همان کارت حمل و نقل، فرآیند حضور در محل اقامتشان و سالن مسابقات را انجام دهند؛ موضوعی که باعث شد تیم رسانهای با وجود وسایل بسیار ابتدا با اتوبوس و در ادامه با مترو به محل اقامت خود برسد.
در طول مسیر جز معدود بنرهایی، از برگزاری رقابتهای المپیک هیچ شور و نشاط خاص و ویژهای در سطح شهر دیده نمیشد. حضور در محل رسانهای مسابقات مشخص کرد که به نظر پیشبینیها در خصوص ضعف میزبانی کشورهای اروپایی در خصوص فرانسویها نیز صادق خواهد بود. در مرکز رسانهای مسابقات با وجود وسعت بسیار بزرگ تنها دو محل برای پذیرایی رسانهها در نظر گرفته بودند که در آن دو محل حتی آب هم پیدا نمیشد تا خبرنگاران مراجعهکننده از کشورهای مختلف با ناامیدی به سر کار خود بازگردند. این در حالی بود که با توجه به عدم آغاز مسابقات تعداد رسانههای حاضر در محل بسیار کمتر از زمان برگزاری رقابتها بود.
بازدید از محل برگزاری افتتاحیه بر روی رودخانه سن به خوبی نشان از جوّ به شدت امنیتی میداد. علاوه بر بسته بودن بسیاری از خیابانهای منتهی به برگزاری مسابقات در فاصله سه روز تا زمان برگزاری افتتاحیه، پلیس نه تنها به چک کردن آیدی کارت اهالی رسانه میپرداخت بلکه در مواردی خواستار پاسپورت میشد تا اجازه تردد در خیابانها را صادر کند. در روی رودخانه هم قایقهایی که قرار است ورزشکاران را جابهجا کنند به آخرین تمرینهای خود مشغول بودند تا به خوبی برای افتتاحیه آماده باشند.
بیشتر مناطق برگزاری مراسم افتتاحیه و همچنین چند سالن نزدیک به محل برگزاری افتتاحیه از جمله گرندپالا که رقابتهای شمشیربازی و تکواندو در آن برگزار خواهد شد با حفاظهایی مخصوص بسته بود تا امکان کسب اطلاع از آمادگی این محلها برای برگزاری مسابقات وجود نداشته باشد.
در خیابانهای اطراف مراسم افتتاحیه شور و شوق چندانی از شروع رقابتهای المپیک دیده نمیشد تا برخلاف کتاب «پاریس جشن بیکران» ارنست همینگوی نویسنده آمریکایی که سالها در پاریس زندگی میکرد، هیچ نشانهای از شور ورزشی در فاصله دو روز به شروع رسمی مسابقات دیده نشود. شور و نشاطی که البته میتوان امیدوار بود با شروع مسابقات ایجاد شود و پاریس را تبدیل به شهری خاطرهانگیز از لحاظ ورزشی برای علاقهمندان ورزش دنیا کند.
انتهای پیام/؛