به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در چهارچوب نوزدهمین اجلاس سران سازمان بینالمللی فرانکفونی، روز گذشته قطعنامهای تصویب شد که در آن 54 کشور عضو سازمان از ارمنستان و روند صلح حمایت کردند.
این قطعنامه پیشرفتهای حاصلشده در روند تعیین مرزها و بازسازی مرزهای میان کشورها را که بر اساس اصول تأیید شده در بیانیه 19 آوریل تنظیم شده بود، تحسین میکند. همچنین در این قطعنامه بر بازگشایی راههای ارتباطی منطقهای تأکید شده، که بر مبنای احترام به اصول حاکمیت، صلاحیت ملی، برابری و متقابل بودن قرار دارد.
وزارت امور خارجه جمهوری آذربایجان اعلام کرد که "عمیقاً متأسف است که ارمنستان با حمایت و پشتیبانی آشکار فرانسه از سازمان بینالمللی فرانکفونی سوء استفاده میکند."
باکو این اقدام را به عنوان ابزاری برای تأثیرگذاری سیاسی علیه خود تفسیر کرده و بر این باور است که ارمنستان با حمایت فرانسه سعی در استفاده از فرانکفونی برای منافع سیاسی خود دارد.
جمهوری آذربایجان مدعی است که فرانسه از جایگاه ریاست خود در سازمان بینالمللی فرانکفونی به طور "فاحشی سوء استفاده کرده است"، و ارمنستان نیز "بیعلاقگی" خود را نسبت به روند صلح نشان میدهد. علاوه بر این، باکو از ارمنستان خواسته است که از اقدامات تحریکآمیز خودداری کرده و با نشان دادن اراده سیاسی و مسئولیتپذیری، موانع باقیمانده برای به پایان رساندن روند صلح را رفع کند.
جمهوری آذربایجان بهویژه خواستار آن است که ارمنستان قانون اساسی و سایر قوانین خود را اصلاح کند، چرا که به گفته باکو، این قوانین شامل "ادعاهای سرزمینی علیه آذربایجان" هستند.
در بیانیه وزارت خارجه آذربایجان آمده است: "طرف ارمنی باید انتخاب کند: یا به سوی پایاندادن به روند صلح حرکت کند، یا به رویارویی در تمامی جهات ادامه دهد."
در مقابل، ارمنستان بارها و حتی چند روز پیش تأکید کرده که هیچ نیتی برای تجاوز به همسایگان خود ندارد، تمامیت ارضی آنها را به رسمیت میشناسد و هیچ ادعای سرزمینی ندارد.
قطعنامه اجلاس سران فرانکفونی همچنین بر غیرقابلپذیرشبودن استفاده از زور تأکید کرده و از تمامی طرفین خواسته که از لفاظیهای جنگطلبانه و سخنان نفرتانگیز که میتواند روند صلح را مختل کند، خودداری کنند.
این هفته نخستوزیر ارمنستان و وزیر امور خارجه این کشور به فرانسه سفر کردند. نیکول پاشینیان دوباره اعلام کرد که ایروان آماده است تا توافق صلحی با باکو بر اساس بندهای توافقشده امضا کند و به بحثهای بعدی ادامه دهد، امری که باکو آن را رد میکند.
آرارات میرزویان نیز تأکید کرد که ارمنستان متعهد به ادامه تلاشهای خود برای پیشبرد برنامه ایجاد صلح پایدار در منطقه است.
از سوی دیگر، الچین امیربکوف، نماینده ویژه رئیسجمهور آذربایجان، امروز گفته که ارمنستان همچنان یک "استراتژی غیرمنطقی" را دنبال میکند و سعی دارد به هر قیمتی سندی را به امضا برساند.
سازمان فرانکفونی؛ نهاد ضعیف در برابر قدرتهای جهانی و چالشهای استعماری فرانسه
الخان شاهیناوغلو، رئیس مرکز تحقیقات "اطلس" و کارشناس علوم سیاسی، اظهار داشت که سازمان بینالمللی فرانکفونی به اندازه نهادهای قدرتمندی مانند سازمان ملل و سازمان امنیت و همکاری اروپا قوی نیست.
وی بیان کرد: نامگذاری اسنادی که این سازمان تصویب میکند، به عنوان سند نیز درست نیست. سازمان ملل و سازمان امنیت و همکاری اروپا قدرت تصویب قطعنامه یا اسناد حقوقی الزامآور را دارند. اما بیانیههای سازمان فرانکفونی میتواند مشکلاتی برای کشور ما ایجاد کند و سیاستهای ضدآذربایجانی این کشورها را تقویت کند.
شاهیناوغلو ادامه داد: در بین اعضای سازمان فرانکفونی کشورهایی وجود دارند که دوست آذربایجان هستند. آنها بارها به طور مشروع از تصویب بیانیههای مشترک فرانسه و ارمنستان علیه کشور ما جلوگیری کردهاند. اکنون آنها در پاریس جمع شده و مذاکراتی برگزار میکنند. ارمنستان خود را به این سازمان تحمیل کرده به طوری که انگار ارمنستان نیز کشوری فرانسویزبان است.
الخان شاهیناوغلو در ادامه صحبتهای خود اظهار داشت که فرانسه تلاش میکند از طریق سازمان بینالمللی فرانکفونی به منافع خود دست یابد. اما به گفته وی، پاریس در چارچوب این سازمان به دستاوردهای بزرگی نخواهد رسید. زیرا بسیاری از مسائل در عرصه بینالمللی در چارچوب همکاریهای دوجانبه حلوفصل میشود.
حتی در سازمان همکاری شانگهای و بریکس، که توسط روسیه و چین شکل گرفته، کشورهای زیادی دارای منافع متفاوتی در سیاست خارجی و امنیت خود هستند. هند و چین هر دو عضو این دو سازمان هستند، اما منافع متفاوتی دارند.
وی افزود: میتوان همین نکات را درباره سازمان بینالمللی فرانکفونی نیز بیان کرد. مسئله جمعآوری دهها کشور در یک جا نیست. بسیاری از این کشورها از سیاستهای استعماری فرانسه آسیب دیده و مخالف سیاستهای پاریس هستند. این موضوع در سالهای اخیر در تحولات قدرت در قاره سیاه و اجتناب از روابط با فرانسه به وضوح نمایان شده است. به عبارت دیگر، صحبت کردن به زبان فرانسه هنوز به معنای این نیست که بسیاری از کشورها از یک موضع مشترک برخوردارند.
این کارشناس علوم سیاسی در خصوص سیاست استعماری فرانسه نیز توضیح داد که در طول قرنها، کشورهای با قدرت نظامی بزرگ، امپراتوریهای خود را تقویت کردهاند و این قدرت شامل مستعمرات نیز بوده است. این سیاست تا پیش از جنگ جهانی دوم ادامه داشت. پس از جنگ، مرحلهای آغاز شد که در آن مستعمرات استقلال خود را اعلام کردند. به این ترتیب، تنها چند کشور جزیرهای کوچک در دست برخی از امپراتوریهای سابق باقی ماند، اما حتی این کشورها نیز به تدریج در حال از دست رفتن هستند.
الخان شاهیناوغلو اشاره کرد که به عنوان مثال، بریتانیا سالهاست که سیاست انصراف از مستعمرات خود را در پیش گرفته، در حالی که فرانسه برعکس، رژیمهای نظامی و پلیسی را در مستعمرات خود تقویت میکند. برخلاف لندن، پاریس هیچ قصدی برای رها کردن مستعمرات خود ندارد. اما نگهداری از این مستعمرات و مقابله با اعتراضات مردم در آنجا برای فرانسه هر ساله هزینهبر تر میشود.
لازم به ذکر است که سازمان بینالمللی فرانکفونی، سازمانی تشکیل شده از مناطق فرانسویزبان در سراسر جهان است. این سازمان آن دسته از کشورهایی را شامل میشود که تمام یا تعداد قابلتوجهی از فرانسویزبانان در آنجا ساکن هستند و همچنین وابستگی زیادی با فرهنگ فرانسه دارند. بر اساس آخرین تغییرات، این سازمان شامل 57 کشور عضو، سه ناحیه و بیست کشور عضو ناظر است.
با وجود اینکه شرط اصلی برای عضویت در سازمان فرانکفونی، تسلط جمعیت کشورها به زبان فرانسوی است و ارمنستان یک کشور فرانسویزبان نیست، با این حال، ارمنستان به عنوان یک عضو کامل در این سازمان پذیرفته شده است. این پذیرش با توجیه "وجود روابط فرهنگی که طی دههها و حتی قرنها با فرانسه توسعه یافته" انجام شده است.
انتهای پیام/