به گزارش گروه بینالملل تسنیم، در ارمنستان، تعرفه انصراف از تابعیت از 25 هزار درام به 150 هزار درام افزایش یافته است. نمایندگان مستقل در پارلمان ارمنستان پیشنهاد کردهاند که این تعرفه برای افراد زیر 27 سال به 15 میلیون درام (37.5 هزار دلار) افزایش یابد تا از فرار آنها از خدمت سربازی جلوگیری شود. برای سایر گروههای سنی، پیشنهاد شده که این تعرفه به 1.5 میلیون درام (3.75 هزار دلار) افزایش یابد.
کانال تلگرامی «سیتساک» در تحلیلی از این طرحها نوشته است: «این طرحها نشاندهنده افزایش مهاجرت از ارمنستان هستند. با توجه به تهدید حمله جدید آذربایجان، افرادی که از ارمنستان رفتهاند، برای اجتناب از خدمت سربازی از تابعیت ارمنستان انصراف میدهند. اکثریت قریب به اتفاق مردم به حرفهای پاشینیان در مورد صلح باور ندارند. هر کسی که میتواند فرار کند، بدون هیچگونه نگرانی از ارمنستان میرود.»
فرار ارمنیها از کشور خود و عدم تمایل آنها به خدمت سربازی احتمالاً دلایل دیگری دارد. به عنوان مثال، میزان بالای بیکاری و سطح زندگی پایین در ارمنستان باعث میشود که مردان در سن خدمت سربازی به دنبال زندگی در کشورهای مرفه باشند.
به گفته گریگ سیمونز، کارشناس سیاسی و دارنده مدرک دکترای فلسفه از سوئد، «افزایش تعرفه انصراف از تابعیت ارمنستان نشاندهنده بیاعتمادی مردم به رهبران سیاسی و نظامی این کشور و همچنین نشاندهنده بیاعتمادی به اقدامات آینده دولت است، زیرا این اقدامات نیز میتواند باعث شود که مردم از تابعیت ارمنستان انصراف دهند. این موضوع به این پیشفرض اساسی برمیگردد که اگر شما به رهبران سیاسی و نظامی اعتماد ندارید، تمایلی به جنگیدن و مردن برای اهداف آنها نخواهید داشت.»
به گفته سیمونز، با توجه به اتفاقاتی که برای اوکراین پس از تبدیل شدن به کشوری وابسته به آمریکا رخ داده، در مورد اهداف ارمنستان نیز تردیدهایی وجود دارد.
وی افزود: افزایش مهاجرت از ارمنستان نشاندهنده افزایش تردید در میان مردم است. به طور ساده، مردان جوان نمیخواهند به خاطر آمریکا به سرنوشت اوکراین دچار شوند.
افزایش مهاجرت از ارمنستان و مشکلات آن برای این کشور
به گفته فرهاد محمدوف، مدیر مرکز تحقیقات قفقاز جنوبی، کاهش جمعیت یکی از مشکلات بزرگ ارمنستان است.
وی در این باره گفت: «این موضوع از زمان استقلال ارمنستان برای همه دولتهای این کشور نگرانکننده بوده و به طور رسمی، از اوایل دهه 1990 جمعیت ارمنستان بیش از یک میلیون نفر کاهش یافته است. پاشینیان حتی پیش از جنگ 44 روزه، در طرح خود برای توسعه ارمنستان اعلام کرده بود که تا سال 2040، جمعیت این کشور باید به 5 میلیون نفر برسد؛ اما دستیابی به این هدف بسیار دشوار است و اقداماتی که توسط دولت انجام میشود، به ویژه لغو روادید و امکان سفر بدون روادید به اتحادیه اروپا، باعث مهاجرت و عمدتاً مهاجرت جوانان، افراد شاغل و افرادی که حداقل به زبان انگلیسی مسلط هستند و میتوانند از فناوریهای مدرن در زمینه خدمات بانکی استفاده کنند، به اروپا برای کار میشود. به عنوان مثال، در گرجستان سالانه حدود 200 تا 250 هزار نفر به اروپا میروند. البته همه این افراد در آنجا نمیمانند و پس از پایان فصل کاری بازمیگردند، اما فعالیت اقتصادی آنها در آنجا است و به مرور زمان، خانوادههای آنها نیز به اروپا مهاجرت میکنند؛ یعنی این روند به یک روند سیستماتیک و به یک گرایش تبدیل میشود که منجر به کاهش جمعیت خواهد شد.»
محمدوف در ادامه به مشکل بزرگ ارمنستان در زمینه کمبود نیروی انسانی در ارتش اشاره کرد و گفت: «کمبود نیروی انسانی نهتنها به دلیل ترس از درگیری با آذربایجان است، همچنین به دلیل نیاز به تأمین چیزی است که آنها در گذشته انجام نمیدادند، یعنی حفاظت از مرزها. در اینجا به تعداد مشخصی از افراد نیاز است و ما میبینیم که اخیراً آنها تصمیم گرفتهاند که از نظامیان سابق بازنشسته و زنان در ارتش استفاده کنند و همچنین یک ایدئولوژی دفاعی جدید و جامع وجود دارد که شامل تشکیل گروههایی برای دفاع از خود در مناطق مختلف با استفاده از غیرنظامیان است. این موضوع به امنیت ملی نیز مربوط میشود و اعمال جریمه یکی از روشها برای این است که افرادی که برای کار یا به دلایل دیگر ارمنستان را ترک میکنند، به فکر انصراف از تابعیت این کشور نیفتند، یعنی تعهداتی داشته باشند. اگر بخواهیم جدی صحبت کنیم، بله، این اقدامات تأثیری خواهند داشت، اما نمیتوانند مشکل کاهش جمعیت را حل کنند؛ یعنی این اقدامات مشکل مهاجرت را حل نمیکنند. به ویژه اگر شما با روسیه و اتحادیه اقتصادی اوراسیا و همچنین با اتحادیه اروپا لغو روادید داشته باشید.»
انتهای پیام/