به گزارش خبرگزاری تسنیم از کوهدشت، شامگاه جمعه، روستای بساطبیگی به صحنه یکی از تلخترین حوادث انسانی در سالهای اخیر در لرستان تبدیل شد.
چاهی متروکه در این روستا جان هفت مرد را گرفت؛ همه از یک خاک، یک منطقه و با آرزوی نجات یکدیگر. بر اساس اطلاعات اولیه، یکی از اعضای خانواده مرادی به درون چاه سقوط میکند.
این چاه که در زمین کشاورزی رها شده و هیچ علامت یا حفاظی ندارد، محلی است قدیمی با عمقی بیش از 50 متر. بدون حضور امداد، برادران یکییکی وارد چاه میشوند تا نجاتش دهند.
در اینجا یک زنجیره نجات شکل گرفت، اما بدون تجهیزات. هیچکس به احتمال وجود گازهای کشنده، به خلأ اکسیژن، به فشار لایههای خاک، به خطر مرگ خاموش فکر نکرد. آنچه رخ داد، نه نجات که تبدیلشدن چاه به گور دستهجمعی بود.
در ساعت 22 تیمهای هلالاحمر، اورژانس و آتشنشانی وارد عمل شده و با افزایش نگرانی از احتمال مرگ همگی، سه تیم امدادونجات جدید از مدیریت بحران لرستان بهسمت کوهدشت اعزام شدند.
عملیات نفسگیر نجات تا بامداد ادامه مییابد. طنابهای بلند، دستگاههای تنفسی و مواد خنثیکننده گاز بهکار گرفته میشود، اما بیفایده. جسدهای بیرمق یکییکی بیرون کشیده میشوند.
در ساعت 00:30 دقیقه بامداد شنبه، پایان عملیات اعلام و مرگ قطعی هفت نفر تأیید میشود: 1. سامان(ساسان) مرادی، 29 ساله 2. یوسف مرادی، 37 ساله 3. ایرج مرادی، 50 ساله 4. تورج مرادی، 45 ساله 5. یونس ملکی، 30 ساله 6. یاسر کاظمیان، 35 ساله 7. فتحالله باقری، 35 ساله.
بهدستور مهدی ایمانی، رئیس دادگستری بخش کونانی، کمیته قضایی ویژهای برای بررسی حادثه تشکیل و پرونده رسمی با عنوان بررسی علت مرگ و احراز قصور احتمالی دستگاهها گشوده شد.
جلسه اضطراری شورای تأمین صبح امروز در محل فرمانداری کوهدشت برگزار میشود. در این جلسه اعضای شورای تأمین حضور دارند. دستور کار جلسه روشن است: تحلیل علت وقوع، تعیین ابعاد فنی و حقوقی، و بررسی قصور احتمالی دستگاهها.
مراد ناصری، فرماندار کوهدشت، با اعلام همدردی با خانوادههای قربانیان در گفتوگو با تسنیم از تشکیل کمیته حقیقتیاب، بررسی ویژه حادثه بساطبیگی و اعزام اعضای شورای تأمین به این روستا خبر میدهد.
طبق گزارشهای اولیه، احتمال وجود گازهایی چون متان و سولفید هیدروژن در چاه بساطبیگی مطرح شده که بهصورت طبیعی در چاههای متروکه کشاورزی بهویژه در مناطق رسی و نیمهمرطوب تشکیل میشوند. زمین در بساطبیگی حالا ترک خورده؛ بهمثابه نمادی از شکاف بین تصمیمگیری و واقعیت زیسته روستاییان.
انتهای پیام/ 644/.