به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، خراسان جنوبی شاهد کاهش 5.8 درصدی آمار طلاق بوده و در رتبه 28 کشور از نظر فراوانی طلاق قرار گرفته است. در ظاهر، این خبر نشانهای مثبت از ثبات خانوادههاست، اما آیا واقعاً باید این عدد را بهعنوان شاخص بهبود روابط زوجین دانست؟ گزارش پیشرو با نگاهی تحلیلی، این آمار را در بستر اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی استان بررسی میکند.
ثبت کاهش آمار طلاق، اما نه الزاماً بهبود سلامت روانی و عاطفی خانوادهها
مدیرکل ثبت احوال خراسان جنوبی در جلسه شورای هماهنگی ثبتاحوال استان گفت: این کاهش در شرایطی حاصل شده که بسیاری از استانهای کشور با افزایش یا ثبات نرخ طلاق مواجه بودهاند و میتوان آن را نشانهای از وضعیت فرهنگی و اجتماعی نسبتاً مطلوب استان ارزیابی کرد.
مرتضی امیرآبادیزاده افزود: خراسان جنوبی از نظر میزان طلاق در رتبه 28 کشور قرار دارد. بیشترین طلاقها نیز در سال اول و دوم زندگی ثبت میشود. این داده در مقایسه با نرخهای ملی، ظاهراً بیانگر وضعیت مطلوبتری در استان است. اما تحلیل عمیقتر نشان میدهد که پایین بودن آمار طلاق الزماً به معنای سلامت روانی و عاطفی خانوادهها نیست.
وی همچنین از کاهش 5.3 درصدی آمار ازدواج در استان نسبت به سال قبل خبر داد و اظهار کرد: علیرغم این کاهش، خراسان جنوبی موفق به کسب رتبه یازدهم کشور در ثبت ازدواجها شده است که جایگاه نسبتاً مناسبی محسوب میشود.
عوامل بازدارنده طلاق: فرهنگ، ترس، یا پایداری واقعی؟
یکی از مهمترین پرسشها این است که چرا آمار طلاق در خراسان جنوبی پایین است؟ پاسخ به این سؤال را باید در بستر فرهنگی و اجتماعی استان جستوجو کرد.
الهام رضایی، جامعهشناس و کارشناس آسیبهای اجتماعی، در گفتوگو با خبرنگار تسنیم تأکید کرد: کاهش طلاق در خراسان جنوبی بیش از آنکه به معنای بهبود شرایط خانوادگی باشد، محصول ساختارهای فرهنگی سنتی و فشارهای اجتماعی است. در بسیاری از مناطق استان، طلاق همچنان تابو محسوب میشود و بهویژه زنان، بهدلیل وابستگی اقتصادی و فشارهای خانوادگی، از جدایی صرفنظر میکنند.
به گفته این کارشناس، طلاق خاموش یا زندگی مشترک بدون رابطه عاطفی در حال افزایش است، ولی در آمارهای رسمی انعکاس نمییابد: ما با نوعی پایداری ظاهری مواجهایم که در واقعیت، همراه با فرسایش روانی طرفین است.
شکاف طبقاتی و اقتصادی؛ پای طلاق در زندگیهای پنهان
جامعهشناس و کارشناس آسیبهای اجتماعی بیان کرد: نقش عوامل اقتصادی نیز در بروز یا جلوگیری از طلاق چشمگیر است. برخی خانوادهها بهدلیل نداشتن پشتوانه مالی، خصوصاً برای زنان، از ثبت طلاق خودداری میکنند. از سوی دیگر، بیکاری و فقر میتواند هم عامل محرک برای تنشهای خانوادگی باشد و هم مانعی برای جدایی، چون آینده پس از طلاق، نامشخصتر است. از سوی دیگر، بسیاری از ازدواجهای ثبتشده با کمترین شناخت و بدون آموزش مهارتهای ارتباطی شکل میگیرند. آمار بالای طلاق در سالهای اول زندگی گواهی بر این مسئله است.
جامعه در حال گذار؛ بین سنت و واقعیت
رضایی تصریح کرد: خراسان جنوبی، بهعنوان استانی با بافت فرهنگی سنتی، هنوز تا حد زیادی درگیر نگاههای محافظهکارانه به موضوع طلاق است. حفظ ظاهر خانواده در جامعه، ترس از قضاوت دیگران، نقش پررنگ خانوادههای گسترده در زندگی زوجین و وابستگی مالی، از مهمترین دلایل کاهش ثبت رسمی طلاق است. در مقابل، نسل جدید در حال تجربه سبکهای متفاوتی از ازدواج و زندگی است و خواستار استقلال، کیفیت در رابطه و پذیرش واقعیتهای روانی. در این میان، شکاف میان نسلها و خلأ آموزشهای پیش از ازدواج، زمینهساز بحرانهای خاموشی است که در آمار دیده نمیشود.
توصیه کارشناسان: اصلاح نگاه به طلاق، ارتقای آموزش پیش از ازدواج
وی گفت: کارشناسان معتقدند که کاهش طلاق، تنها زمانی میتواند مثبت تلقی شود که نتیجه آموزش، توانمندسازی روانی و عاطفی زوجین، بهبود شرایط اقتصادی و تقویت مشاورههای تخصصی باشد.
رضایی تأکید کرد: اگر ساختار حمایت اجتماعی از زنان پس از طلاق فراهم شود، تابوی طلاق شکسته شود و در عین حال آموزشهای پیشگیرانه گسترش یابد، آمار طلاق واقعیتر و وضعیت خانوادهها پایدارتر خواهد بود.
کاهش طلاق بیشتر یک سکوت آماری است تا آرامش خانوادگی
جامعهشناس و کارشناس آسیبهای اجتماعی بیان کرد: کاهش 5.8 درصدی طلاق در خراسان جنوبی، در ظاهر نشانهای مثبت است، اما تحلیل اجتماعی آن هشداردهندهتر از آن چیزیست که آمار نشان میدهد. پایداری خانوادهها باید بر پایه گفتوگو، رضایت و توانمندی استوار باشد، نه صرفاً روی کاغذ و بهدلیل ترس از طرد اجتماعی یا فقر اقتصادی. تا زمانی که این تغییر نگاه در سیاستگذاریها و فرهنگ عمومی رخ ندهد، کاهش طلاق بیشتر یک سکوت آماری است تا آرامش خانوادگی.
انتهای پیام/ 257