به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین حجتالاسلام علی یوسفی، مسئول حوزه نمایندگی ولیفقیه در سپاه صاحبالامر(عج) استان قزوین بهمناسبت سالروز رحلت امام خمینی(ره) یادداشتی اختصاصی در اختیار تسنیم قرار داده که متن آن به شرح زیر است:
در سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)، همواره سخن از بازخوانی اندیشههای بنیانگذار جمهوری اسلامی به میان میآید؛ اما پرسش مهمتر آن است که این بازخوانی تا چه حد با نیازهای امروز جامعه همخوان است و تا چه اندازه میتواند در حل چالشهای کنونی کارساز باشد؟
بیتردید، آنچه امام را در تاریخ معاصر ایران ممتاز کرده، نه صرفاً مدیریت انقلابی در یک مقطع بحرانی، بلکه ارائه الگویی بدیل از حکمرانی، مردمباوری، معنویتگرایی و عدالتطلبی بود. الگویی که برخلاف بسیاری از جریانهای انقلابی قرن بیستم، نه در انکار دین، که در بازخوانی تمدنی آن ریشه داشت.
از همین منظر، رجوع به امام تنها امری عاطفی یا نمادین نیست، بلکه ضرورتی تاریخی برای بازسازی گفتمان انقلاب اسلامی در دهه پنجم حیات آن بهشمار میرود.
امامِ مردم، نه امامِ مسئولان
یکی از محورهای مغفولمانده در دهههای اخیر، تأکید بیوقفه امام خمینی(ره) بر مردمیبودن انقلاب است؛ نه در سطح شعار، بلکه در ساختار تصمیمگیری، سیاستگذاری و اجرای عدالت. امام با صراحت میفرمود که انقلاب متعلق به محرومان است و مسئولان را خدمتگزار واقعی مردم میدانست.
اما امروز، بخشی از فاصله میان جامعه و نظام، ناشی از دوری از همین اصل محوری است.
نهادهای حاکمیتی و مسئولان اجرایی، اگر بهراستی خود را وفادار به راه امام میدانند، باید از بازتولید اشرافیت سیاسی و فاصلهگیری از بطن جامعه پرهیز کنند. هر جا که عدالت به حاشیه رانده شده، هر جا که صدای محروم شنیده نشده، آنجا از امام فاصله گرفتهایم، حتی اگر هر سال هزاران مراسم بزرگداشت برگزار کنیم.
امام تحریفشده؛ امام ناشناخته
از سوی دیگر، نسل امروز با نسلی که امام را از نزدیک دیده و زیسته، تفاوتهای بنیادین دارد. زیستجهان نوجوان امروز، در بستر شبکههای اجتماعی، فرهنگ جهانی، و دغدغههای پیچیده هویتی شکل گرفته است.
در چنین فضایی، اگر گفتمان امام صرفاً در قالب کلیشهها، جملات بریده و تصاویر آرشیوی معرفی شود، طبیعی است که نتواند الهامبخش باشد.
تحریف امام، تنها با حذف بخشی از سخنان ایشان یا تبدیل شخصیت او به نمادی غیرقابل دسترس صورت نمیگیرد؛ گاه با حذف بافت فکری، اجتماعی و سیاسی اندیشههای او، این تحریف عمیقتر هم میشود. بازشناسی امام، مستلزم تلاشی جدی در حوزه آموزش، رسانه، و گفتوگوی میاننسلی است؛ باید امام را به زبان نسل امروز، با ابزارهای امروزی و با فهم مسئلههای امروز بازتعریف کرد.
نقش رسانه و نهادهای فرهنگی
رسانههای رسمی و نهادهای فرهنگی در سالهای اخیر، گاه از بازنمایی واقعگرایانه امام و انقلاب فاصله گرفتهاند. درحالیکه نسل جوان با واقعیتهای معیشتی و اجتماعی ملموسی مواجه است، نمیتوان با زبان انتزاعی و بیارتباط، از آرمانها سخن گفت. موفقترین الگوهای ارتباطی در دوران امام، همانهایی بودند که با مردم زندگی میکردند، مشکلات آنها را میفهمیدند، و با آنها حرف میزدند نه برایشان.
امروز نیز اگر بخواهیم اندیشه امام در جامعه جریان یابد، باید با زبان روایت، تجربه زیسته، الگوی ملموس و امید اجتماعی با مردم سخن گفت. هر جا که نمونهای از کار جهادی، پیشرفت علمی، یا حل مسئله به دست یک جوان دیده میشود، همانجا میراث امام زنده است.
امید؛ کلیدواژه امام برای آینده
شاید مهمترین درسی که از امام میتوان برای امروز آموخت، امید داشتن در شرایط دشوار است. امام در شرایطی انقلاب را پیش برد که نظام شاهنشاهی همه ابزارهای قدرت را در اختیار داشت، در روزهای دفاع مقدس، از پیروزی حتمی سخن میگفت، و در وصیتنامه خود نیز نسل آینده را به "ساختن" فراخواند.
امروز که جامعه با بحرانهایی نظیر افت اعتماد عمومی، فشارهای اقتصادی و تضعیف سرمایه اجتماعی مواجه است، بازگشت به گفتمان امیدبخش امام نهتنها ممکن، بلکه ضروری است. باید باور داشت که «میتوان»، همانگونه که امام باور داشت و ملت را به حرکت واداشت.
گفتمان امام را بازسازی کنیم، نه بازگو
آنچه جامعه امروز نیاز دارد، نه صرف تکرار الفاظ و شعارها، بلکه بازسازی ساختاری گفتمان امام است. یعنی پیوند دادن ارزشهایی چون استقلال، عدالت، معنویت و مردمسالاری دینی با مسئلههای واقعی جامعه: از معیشت گرفته تا آموزش، از عدالت اجتماعی تا جوانگرایی.
بازگشت به امام، بازگشت به مردم است؛ بازگشت به صداقت، سادگی، و شجاعت در تصمیمگیری. اگر این مسیر بازسازی شود، یاد امام در جان نسلهای آینده زنده خواهد ماند؛ نه با پوستر و بنر، که با عمل و اعتماد.
انتهای پیام/