به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، 21 تیر، در تقویم رسمی کشور، «روز عفاف و حجاب» نام گرفته است؛ اما برای مردم خراسان این روز چیزی فراتر از یک عنوان مناسبتی است. این روز، تداعی خونهای پاکی است که در تیرماه 1314، در مسجد گوهرشاد مشهد، در برابر سیاستهای سرکوبگرانه رضاخان پهلوی تنها به جرم دفاع از ایمان، غیرت، و پوشش زنان مسلمان بر زمین ریخته شد.
اگرچه فاجعه گوهرشاد در مشهد رخ داد، اما خراسان بزرگ و بهویژه خراسان جنوبی از همان آغاز، حامی و حافظ این جریان فرهنگی و اعتقادی شد. مردم بیرجند، قائن، طبس، نهبندان، سربیشه، خوسف و فردوس، نهتنها با قلبشان با شهدای گوهرشاد همراه شدند، بلکه با سبک زندگی خود، با حجاب ساده، رفتار متین و فرهنگ اصیل خانوادگی، راه آن شهدا را ادامه دادند.
در کوچهپسکوچههای روستاهای استان، در مدارس دخترانه، در مساجد و حسینیهها، در بازارها و حتی در میان فعالان اجتماعی و رسانهای، هنوز هم عفاف و وقار زن شرقی، به شکلی زنده، بیادعا و ریشهدار جاری است.
حجاب در خراسان جنوبی؛ انتخاب آگاهانه، نه تحمیل دولتی
در روزگاری که بسیاری از مفاهیم ارزشی دستخوش تفسیرهای افراطی یا تبلیغات سطحی شدهاند، زنان خراسان جنوبی، از نوجوانان محصل تا بانوان فرهیخته دانشگاهی، مسیر عفاف را آگاهانه و بدون هیاهو انتخاب کردهاند.
در این استان، حجاب یک رفتار اجتماعی است، نه ابزار نمایش. زنان این دیار نه برای اجبار، بلکه از سر هویت و انتخاب، حجاب را برگزیدهاند؛ همانگونه که مادرانشان در دههها و نسلهای پیشین، با چارقد و چادر سنتی، زینت خانه و محله بودند.
از رسانه تا مدرسه؛ وظیفه ما چیست؟
اگر امروز از گوهرشاد مینویسیم، وظیفه ما این است که گوهرشاد را به روایت و زبان روز ترجمه کنیم. مسئولان فرهنگی، آموزشوپرورش، دانشگاهها، رسانههای محلی و نهادهای مردمی در خراسان جنوبی، باید از ظرفیت بینظیر این فرهنگ بومی برای ترویج حجاب، با زبان گفتگو و نه با بخشنامه، بهره ببرند.
جوان امروزی اگر حجاب را بفهمد، اگر از گوهرشاد فقط تصویر خون نبیند بلکه صدای فریاد حق را بشنود، خود بهترین حافظ آن خواهد بود.
خراسان جنوبی؛ مرزبان عفاف در سکوت رسانهای
در میان هیاهوی شهرهای بزرگ و جریانسازی رسانهای پایتخت، شاید نام خراسان جنوبی کمتر به گوش برسد، اما در سکوت این استان، پایداری فرهنگی موج میزند. در مدارس مرزی، در مراسم ساده محلی، در نگاه دخترانی که با چادر نماز سفید وارد مسجد میشوند، ردی از گوهرشاد هنوز پیداست.
و در پایان: «در خراسان جنوبی، گوهرشاد زنده است؛ نه در قاب پوسترها، بلکه در قلب مادران روستایی، در نگاه دختران دانشجو، و در باورهای مردم بیادعا.»
نسرین کاری/ خبرنگار و فعال رسانهای
انتهای پیام/ 257