به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، حضور سرزده رئیسجمهور در وزارت نفت در تاریخ 22 تیرماه فقط یک دیدار اداری نبود؛ پیامی نمادین داشت برای آنهایی که در طول 12 روز بحران، پشت خطوط مقدم ایستادند، اما دیده نشدند. آنهایی که لباس فرم نپوشیدند، اما مأموریتشان بوی باروت و آفتاب جنوب را داشت.
در روزهایی که انفجار، تهدید، حملات سایبری و نگرانی عمومی، فضای کشور را احاطه کرده بود، صنعت نفت نه یک صنعت تحت مدیریت نهاد دولتی، که تبدیل به «خط مقدم اقتصاد ملی» شد. رئیسجمهور این را خوب فهمیده بود؛ برای همین بیهیاهو به ساختمان وزارت نفت آمد، تا به آنهایی که در روزهای سخت، جریان انرژی را حتی برای لحظهای قطع نکردند، بگوید: دیده و شنیده شده اید.
در دنیایی که خبرها اغلب درباره توقفهاست، اخبار صنعت نفت در این جنگ، اخبار تداوم بود. نه فقط تداوم بنزین در جایگاهها یا گاز در خانهها، بلکه تداوم امید، نظم و توان فنی کشوری که حتی زیر فشار هم نفس میکشد.
آیا همهچیز عالی بود؟ نه؛ هنوز کارکنان نفت مطالباتی جدی دارند: از معیشت تا امنیت شغلی؛ اما چیزی که این بحران نشان داد، فراتر از اعداد و ارقام بود. نشان داد که وقتی بحران فراگیر میشود، نفت فقط سوخت نیست، «سنگر» میشود. همانجا که پرچم زمین نمیافتد.
رئیسجمهور در سخنانش از سرمایهگذاری، از انرژی پاک، از دیپلماسی و دوری از جنگ گفت. اما شاید مهمترین بخش، همان لحظهای بود که نگاهش به مدیران نفتی افتاد و گفت: «شما نقشه دشمن را نقش بر آب کردید.» این جمله، برای خیلیها که بینام و بیصدا در جنوب و غرب و سکوهای دوردست کار کردند، بهاندازه یک نشان افتخار بود.
این جنگ 12 روزه نه تنها آزمونی برای سامانههای دفاعی کشور بود، بلکه آزمون مهمتری برای «تابآوری اقتصادی» ایران بود. نفت، با تمام چالشهای مزمن اش، سربلند از میدان بیرون آمد؛ چون در بزنگاهها، چیزی بیشتر از بودجه و بخشنامه تعیینکننده است: ایمان به کار، غرور ملی و درک مأموریت. و اینها همان چیزهایی است که رئیسجمهور در آن دیدار کوتاه، فهمید و به زبان آورد.
انتهای پیام/