به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، آویو لاوی در مقالهای که در پایگاه اطلاع رسانی زیمان یسرائیل منتشر شد اعلام کرد، دو واژه غزه و گرسنگی که در یکی از سخنرانیهای نشست مجازی کنفرانس آب و هوا برگزار شد، کافی بود تا یک جنجال بزرگ در دفتر رئیس اسرائیل به وجود آورد و کار به جایی برسد که یتسحاق هرتسوگ شخصا از این نشست خارج شود، (فرار کند) و وزیر کابینه اسرائیل هم به معاونش اجازه سخنرانی در این نشست را هم ندهد، تا نشان دهد، موج مک کارتیسم که در حال به زیر کشیدن و غرق کردن اسرائیل است به بخش محیط زیست هم کشیده شده است.
براساس مقاله این رسانه عبری زبان، رهبران اسرائیل به جای پاسخگو بودن در مورد اقدامات خود در غزه، از مواجه شدن با استدلالهای دیگران فراری هستند و این امر تا راس اسرائیل و رئیس آن هم تسری پیدا کرده است.
در بخشی از این مقاله آمده است: انتظار میرفت موج مککارتیسم که اسرائیل را در بر گرفته، به حوزه محیط زیست و اقلیم نیز سرایت کند. انتظار نمیرفت رئیس اسرائیل اسحاق هرتسوگ در این موج مشارکت کند، بهویژه در مقابل مجمعی اقلیمی که خود او آن را راهاندازی کرده بود.
با این حال این مجمع با بودجه یک بنیاد خیریه (صهیونیست) برای پیشبرد برنامهای زیست محیطی و اقلیمی که کاملاً در سیاستهای دولت غایب است، تأسیس شد.
با این حال از میان پنج سخنرانی، به علاوه سخنرانی افتتاحیه خانین همه حضار بر روی یک یک سخنرانی تمرکز کردند.
این سخنرانی متعلق به پروفسور رونی استرایر بود که با عنوان «غزه: گرسنگی بهعنوان یک شوک جمعی» ارائه شد.
این برای کانال هفتم کافی بود تا کل رویداد را بهعنوان «کنفرانسی که گرسنگی و نوار غزه را بررسی میکند» توصیف کند و برای گلیک هم کافی بود تا اعلام کند: «در حالی که 48 نفر از گروگانهای ما در تونلهای غزه رنج میبرند [...], مضحک است که بحثی درباره "سیاست گرسنگی در غزه" برگزار شود. از همه شرکتکنندگان در این کنفرانس مضحک میخواهم حمایت خود را از آن پس بگیرند، بهویژه دفتر هرتسوگ و وزارت حفاظت از محیط زیست که باید حتما این نشست را تحریم کنند.
به زعم گلیک هیچ معنایی در اختصاص بودجه عمومی برای آسیب زدن به اسرائیل و سربازان ارتش اسرائیل وجود ندارد. هیچ بودجه عمومی برای این وبینار استفاده نشد، اما وزیر حفاظت از محیط زیست، عیدیت سیلمان، به چیزی بیش از این نیاز نداشت تا حضور یابد.
نویسنده در ادامه آورده است: سلیمان مدتی است که به دنبال هر فرصتی برای چشمک زدن به جناحهای راستگرا برای تقویت پایگاه خود است.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است : اینجا شایسته است به هویت مردی پرداخته شود که عنوان سخنرانیاش جنجال بزرگی به پا کرد. استرایر، 73 ساله، متخصص در فعالیتهای اجتماعی، تا همین اواخر رئیس شورای امنیت غذایی اسرائیل بود، نهادی که همراه وزیر رفاه اجتماعی و کابینه است و سیاستهایی برای تقویت امنیت غذایی شهروندان تدوین میکند.
او مردی با تجربه و سرشار افتخارات متعدد است. هیچکس از وزارت حفاظت از محیط زیست یا دفتر رئیس اسرائیل زحمت صحبت با او و آگاهی از محتوای سخنرانیاش را قبل از عقبنشینی و فرار علنی به خود نداد. همه - انجمن، رسانهها، وزیر و رئیس اسرائیل هیچکدام چنین کاری نکردند- بر اساس عنوانی چهار کلمهای که هیچ کدام ایدهای درباره محتوای آن نداشتند، حمله کردند.
سخنرانی استرایر، همراه با مداخله، با توضیحی کلی درباره شورای امنیت غذایی اسرائیل آغاز شد، سپس بهطور خاص به وخامت وضعیت امنیت غذایی مردم اسرائیل از 7 اکتبر پرداخت. ابتدای فصل بعدی به گروگانها و وضعیت غذایی و بهداشتی شکننده آنها اختصاص یافت. تنها در این مرحله بود که استرایر به وضعیت غذایی ساکنان نوار غزه پرداخت. اینها موضوعاتی نبودند که برای اسرائیلیها خوشایند باشد، اما بر اساس تحقیقات و دانش موجود در نهادهای بینالمللی معتبر بود. استرایر نکات اصلی گزارشی را که حدود یک ماه پیش توسط سازمان IPC، یک مشارکت جهانی شامل 21 سازمان پیشرو مانند سازمان ملل متحد، سازمان بهداشت جهانی، بانک جهانی و غیره منتشر شده بود، ارائه داد.
گزارش این سازمان نوار غزه را در بالاترین سطح - «فاجعه» (5 از 5) - از نظر سطح محرومیت غذایی و تعداد جمعیت در معرض خطر قریب الوقوع طبقه بندی کرد.
استرایر اشاره کرد که جمعآوری دادهها در طول جنگ بسیار پیچیده است و همه طرفهای درگیر از دادهها به شکلی تمسخرآمیز استفاده میکنند. با اینحال او دیروز به روزنامه زیمان یسرائیل گفت: «من قطعاً از کسانی نیستم که ادعا میکنند اسرائیل بهطور عمدی نسلکشی انجام میدهد»، هرچند برخی در سیستم خواستار گرسنگی بهعنوان یک روند سیاستی هدف مند شده هستند.
«تأسفبار است که به گروهی از محققان اسرائیلی اجازه ورود به نوار غزه و انجام ارزیابی حرفهای از وضعیت ساکنان داده نشده است. این میتوانست مفید باشد.
شنیدن آنچه جهان درباره ما میگوید بسیار دردناک است، اما من معتقد به رفتار ما در نوار غزه و اشتباهاتی که مرتکب میشویم، ساکنان را در وضعیت بسیار بدی قرار داده است. من متخصص گرسنگی عمدی نیستم، بنابراین درباره آن صحبت نکردم، اما معنای امنیت غذایی را درک میکنم.
شش معیار امنیت غذایی را تعریف میکنند - مانند در دسترس بودن، دسترسی آسان، پایداری عرضه - و خودتان میتوانید ببینید که وضعیت در نوار غزه در حال حاضر خوب نیست. وقتی صدها هزار نفر از اینجا به آنجا و از آنجا به اینجا منتقل میشوند، چه انتظاری دارید؟»
انتهای پیام/