فرهاد شهرکی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در زاهدان اظهار کرد: حفر چاههای ژرف در سیستان یک پروژه تحقیقاتی بود که بودجه نسبتاً خوبی هم به آن اختصاص داده شد و به دنبال آن سه حلقه چاه ژرف در منطقه حفر شد.
نماینده مردم سیستان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه آخرین اطلاعاتی که درباره این پروژه دارد مربوط به یک هفته قبل است، گفت: متاسفانه پمپهای آب این چاهها که با هدف انتقال آب به سطح زمین در عمق حدود 400 تا 500 متری نصب شده بود، به دلیل دمای زیاد و شرایط سخت زیر زمین سوختهاند و در این راستا پیگیری زیادی انجام شد که بتوانیم این پمپها را توسط جرثقیل و دکل از عمق زمین خارج و برای تعمیرات به تهران ارسال کنیم که در این راستا یکی از این پمپها حدود یک ماه قبل تعمیر و در عمق 400 متری زمین در چاه ژرف شهر «ادیمی» نصب شد که آورد آب آن در حال حاضر حدود 20 لیتر بر ثانیه است.
وی با اشاره به اینکه آب خروجی از چاه دمای نسبتاً بالا و شوری بسیار زیادی دارد، افزود: شرکت دانش بنیان بخش خصوصی که در ابتدای کار در منطقه حضور داشت و آب خروجی از چاه ژرف را به واسطه نصب تجهیزاتی شیرینسازی میکرد، به دلیل شوری زیاد و دمای بالای آب که موجب میشود شیرینسازی آن فاقد صرفه اقتصادی باشد، حاضر به ادامه کار نیست و در این راستا تلاش داریم شرکتهای دیگری را پیدا کنیم تا آب خروجی چاه را به آب شرب تبدیل کنند تا بتواند بخشی از نیاز آب شهر ادیمی را تأمین کند.
نائب رئیس کمیسیون انرژی مجلس ادامه داد: در حال حاضر آخرین گفتوگویی که با مسئولان شرکت آب و فاضلاب سیستان داشتیم مبنی بر این بود که آب خروجی چاه حداقل در منطقه رهاسازی شود تا بتواند بخشی از درختان منطقه را آبیاری کند و شرایط آبی را بهبود بخشد. قرار است این موضوع پس از هماهنگی با نهادهای متولی مانند معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری که همکاری خوبی در این زمینه داشتهاند، اجرایی شود.
شهرکی با رد برخی مباحث غیرفنی مطرح شده در خصوص امکان استفاده از آب ژرف خروجی این چاه برای مصارف کشاورزی، مهار ریزگردها و پر کردن دریاچه هامون، تأکید کرد: این آب به هیچ عنوان کفاف کشاورزی، دامداری، تأمین آب آشامیدنی مردم و یا تثبیت کانونهای ریزگرد و سیرآب کردن تالاب هامون نمیدهد و در خوشبینانهترین حالت میتواند آب شرب بخشی از یک منطقه را تأمین کند، اما اولویت فعلی ما این نیست.
نماینده مردم سیستان در مجلس شورای اسلامی در پایان با اشاره به دغدغه اصلی مردم منطقه یعنی آب پایدار برای کشاورزی، دامداری، محیط زیست و تثبیت شنها در کانونهای ریزگرد، خاطرنشان کرد: اعداد و هزینههایی که برای این چاهها صرف شده نشان میدهد بهترین تعریف برای این پروژه همان چاه تحقیقاتی و پژوهشی است و عملاً این چاهها نمیتوانند چالشهای اصلی منطقه سیستان را برطرف کنند؛ اما به عنوان یک منبع آبی برای شرایط اضطراری در صورت تصفیه میتوانند بخشی از نیاز آب شرب مردم را در برخی مناطق تأمین کنند.
.
انتهای پیام/