به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، ناخدا هوشنگ صمدی در مراسم بزرگداشت، آزادسازی خرمشهر، ضمن تبریک چهلمین سالگرد آزادی خرمشهر به همه ایرانیان، ارتشیان و رزمندگان 8 سال دفاع مقدس، اظهار داشت: دشمن با خیال خام در روز 31 شهریور با تمام قدرت به ایران حمله کرد، غافل از اینکه نیروهای رزمنده ایران با پشتیبانی 36 میلیون جمعیت ایران در جبهه خواهند بود.
وی افزود: ستون پنجم دریافته بود وضع ارتش را که در آن زمان بیشتر در عملیات ضد انقلاب درگیر بود، ضعیف است و با رفتن مستشاران فرماندهان ارشد و مدیریتهای بالای ارتش توان رزمی در ارتش ما وجود ندارد.
فرمانده نیروی دریایی فتح خرمشهر با بیان قرارداد 1975 که شخص صدام امضاء کننده آن بود، گفت: همیشه فکر میکرد به علت ضعف قدرت نظامی عراق امتیاز بیشتری به کشور ایران داده شده در پی این بود که این ضعف را جبران کند، از زمانی که ریاست جمهوری عراق بود در پی این بود که با آن همه قدرتنمایی این موضوع را به تحقق برساند.
ناخدا صمدی ادامه داد: صدام 19 فروردین 1359 در یک صحبت تلویزیونی قرارداد 1975 را پاره کرد و گفت: با تمام قدرت آماده جنگ با ایران هستم و هیچ کمکی هم از کشورهای عربی نمیخواهم قادسیه دوم را میخواهم به ایرانیان ثابت کنم.
وی تصریح کرد: اما نیروهای رزمنده کشور با اتحاد و یگانگی تحت فرماندهی فرمانده کل قوا تمام ملت رهسپار جبهه شدند، 31 شهریور ساعت 12 شب گردان تکاوران نیروی دریایی به تعداد 700 نفر افسر و درجهدار از پایگاه دریایی بوشهر به سمت خرمشهر حرکت کرد و 5:30 دقیقه صبح نزدیک آبادان آماده ورود به خرمشهر شد.
فرمانده نیروی دریایی فتح خرمشهر با اشاره اینکه خرمشهر یکپارچه آتش بود، اظهار داشت: آتش از آسمان مثل ابر بهاری میبارید دود تانکها منطقه را سیاه کرده بود و گردان تکاوران، یگان آماده رزم آموزش دیده و مجهز و مسلط به امور وارد خرمشهر شد.
ناخدا صمدی افزود: اداره کننده جنگ جنوب ستاد اروند به فرماندهی سرهنگ رضوی بود گردان زیر امر ستاد اروند قرار گرفت، مردم خرمشهر آواره، سرگردان، پابرهنه زندگی چند ساله خود را رها کرده بودند و فقط در پی محلی برای حفظ جان خود بودند، تعدادی از پرسنل تکاور را مامور کردیم با استفاده از وسایل نقلیه گردان مردم را به یک نقطه امن برسانند تا اندازهای عملی شد ولی تعدادی از مردم به هیچ عنوان حاضر به ترک خانه و کاشانه خود نمیشدند شهدا و مجروح بسیاری دادند.
وی خاطرنشان کرد: جنگ ما با عراق از اسفند 58 شروع شده بود منتها رسما به 31 شهریور 59 کشید در خرداد 58 قائله عرب به یک نیروی رزمی مخالف جمهوری اسلامی تبدیل شد و مسلح در شهر تردد میکردند، انفجار انجام میدادند و گروگانگیری میکردند از هیچ واحدی حرف شنوی نداشتند استاندار خوزستان به تکاوران نیروی دریایی دستور داد یک دسته برای کمک به شهربانی آن زمان برای تامین امنیت شهر کمک بفرستند.
ناخدا صمدی ادامه داد: به همین منظور تیمهای کمکی مختلفی برای کمک به مردم و تامین امنیت شهر به مناطق مختلف اعزام شدند و گزارش عملیات جادهسازی، پل سازی، جابجایی نیروها و استقرار توپخانه نزدیک خط مرزی توسط دشمن میداد.
فرمانده نیروی دریایی فتح خرمشهر با بیان اینکه در آن زمان جنگ حتمی اتفاق میافتد ولی زمان آن مشخص نیست، گفت: ستاد نیروی دریایی و ارتش این موضوع را قبول کردند ولی مسئولان سیاسی آن زمان قبول نکردند و گفتند عراق دوست ماست، بیشتر ملت آن شیعه هستند و انقلاب را به ما تبریک گفتند در نتیجه به ما حمله نمیکنند.
ناخدا صمدی افزود: ارتش احساس مسئولیت کرد 18 اردیبهشت به سه نیروی زمینی، هوایی و دریایی اعلام شد طرحهای عملیاتی قدیم کنار گذاشته شود و بر مبنای تهدید جدید از غرب کشور تهیه شود پس از تهیه و تصویب ابلاغ شد.
وی خاطرنشان کرد: 112 تکاور به سمت خرمشهر حرکت کردیم و دو موضوع را برای تکاوران تاکید داشتم یکی اینکه برای حفظ جان خودتان با توجه به آموزشهایی که دیدهاید از همه دانش خود استفاده کنید و گفتم من و شما باید باشیم تا دشمن را از خانهمان بیرون کنیم و تاکید بعدی من این بود که تکاور اسیر ندارد زندگی با عزت باشد نه زندگی با ذلت، یک فشنگ برای خودتان کنار بگذارید و اگر به جایی رسیدید که هیچ کاری از عهدهتان بر نمیاید و دشمن محاصرهتان کرده مطمئن باشید دشمن شما را نمیکشد چون میخواهد از شما اطلاعات بگیرد، اینجاست که گلوله به درد شما میخورد و زندگی با لذت را نمیپذیرید.
فرمانده نیروی دریایی فتح خرمشهر با اشاره به اینکه عده دشمن و ما اصلا قابل مقایسه نبود، اظهار داشت: بنابراین هر رزمنده ایرانی در مقابل 50 سرباز عراقی باید مقاومت کند، دشمنی که فکر میکرد خرمشهر را یک روزه میگیرد 34 روز به تاخیر افتاد و کشتههای عراقی در شهر به قدری زیاد بود که منطقه بو گرفته بود و از شهرداری کمک گرفتیم با لودر برای جمعآوری اجساد دشمن اقدام کنیم، زخمیها و شهدای خودمان را به هر ترتیبی بود شبانه از منطقه خالی میکردیم.
ناخدا صمدی ادامه داد: وصیت رزمندگان به ویژه تکاوران این بود که اجساد ایرانیان به دست دشمن نیفتد و برای آوردن جسد یک زن ایرانی سه شهید دادیم چون ناموس کشور برای ما بسیار مهم بود.
انتهای پیام/166/ش