موسی سوری در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی قراردادی با شرکت CNPC چین بسته شده بود در حالی که چینیها توان اجرای پروژه را بهلحاظ فنی نداشتند.
وی افزود: در بخش طراحی نیز با وجود اینکه یک بار این فاز طراحی شده بود و مدارک در اختیار شرکت چینی قرار گرفته بود، طراحی مجدد با تأخیر طولانی مواجه شد و زمانی هم که این شرکت چینی کار را ترک کرد، فقط طراحی را که حدود 6 تا 7 درصد بود انجام داده بودند.
مدیرعامل سابق شرکت نفت و گاز پارس نگاه چینیها به شرایط تحریم را یکی از دلایل عمده عدم توسعه فاز 11 پارس جنوبی دانست و گفت: شرکت چینی در این پروژه نگاهش به شرایط جهانی و تحریمها بود و مرتب اوضاع تحریمها را رصد میکرد، ازاینرو هیچوقت بهطور جدی وارد عمل نشد.
وی ادامه داد: حتی وزارت نفت در دوران مهندس قاسمی حاضر شد با آنها راه بیاید ولی واقعاً چینیها در بخش دریا بهخصوص در بخش فراساحل توان فنی اجرای پروژه را نداشتند و زمانی که پروژه را گرفتند به این امید بودند که شرکتهای خارجی را که تجربه کار در پارس جنوبی داشتند به کمک بگیرند اما با تشدید تحریمها خارجیها نیامدند و توسعه فاز 11 اجرایی نشد.
سوری با اشاره به مرزی بودن بلوک فاز 11 و لزوم توسعه آن بیش از دیگر فازها تصریح کرد: فسخ قرارداد با چینیها نیز حدود 15 یا 16 ماه طول کشید و نهایتاً با توافق دو طرف، قرارداد فسخ شد.
سوری در تشریح دلایل کوتاه آمدن وزارت نفت در برابر وقتکشی شرکت چینی اظهار داشت: تنظیم قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبی با این شرکت چینی در سال 88 نهایی شد و در سال 89 به امضا رسید اما متأسفانه در این قرارداد اهرم قوی برای فشار به پیمانکار نبود.
وی افزود: ابتدا قرار بود این پروژه ظرف 52 ماه تکمیل شود، بعد خود پیمانکار چینی زمان 57 ماه را مطرح کرد و بعد زمانبندی پروژه بر روی 60 ماه به توافق رسید تا پس از آن با بهره برداری کامل از پروژه، پیمانکار اصل و سود پول خود را بردارد.
مدیرعامل سابق شرکت نفت و گاز پارس با بیان اینکه طی 3 سال گذشته نیمی از اعتبارات مصوب مجلس نیز به پارس جنوبی تزریق نشد، تصریح کرد: در حالی که در خبرها انتشار یافته چیزی حدود 46 میلیارد دلار در سه سال گذشته در پارس جنوبی هزینه شد اما در این مدت تنها 21 میلیارد دلار در پروژههای این میدان مشترک از سوی ایران هزینه شده است.
وی با اشاره به این که چینیها قرار بود بیش از 5 میلیارد دلار برای توسعه فاز 11 سرمایه گذاری کنند، ادامه داد: وزارت نفت در آن زمان 9 طرح جدید را همزمان شروع کرده بود و دیگر توان مالی برای اینکه فاز 11 را نیز از چینیها بگیرد و خودش اجرایی کند نداشت.
سوری با بیان "اگر در چنین شرایطی فاز 11 را از چینیها میگرفتیم قوز بالا قوز میشد"، گفت: اگر از اول اولویتبندی میشد اینچنین دچار مشکل نمیشدیم که البته ما سه بار کتباً این موضوع را به وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران اطلاع داده از لزوم اولویتبندی در پارس جنوبی خبر دادیم اما با وجود اینکه این مکاتبات در وزارت نفت شماره شده بود و به شرکت ملی نفت ایران فرستاده شد اما هیچگاه از شرکت ملی نفت جواب این مکاتبات نیامد.
بهگفته این مدیر سابق صنعت نفت کشور: چینیها از شرایط مالی ما مطلع شده بودند و از این وضعیت بهنفع خودشان بهره برداری کردند.
مدیرعامل سابق نفت و گاز پارس تصریح کرد: در این مدت حدود 5 بار وزیر نفت با سفر به چین تلاش کرد در روند توسعه این پروژه و همکاری چینیها موفقیتی حاصل کند اما علیرغم تمامی تلاشها و حتی همه امتیازاتی که وزیر حاضر شد بدهد، توفیقی حاصل نشد، مثلاً آنها عنوان کرده بودند ما تعهد داریم 51 درصد کالاهای مورد استفاده ساخت ایران باشد، ما نمیتوانیم پروژه را به این صورت اجرا کنیم و درصد استفاده از کالای ایرانی را باید کم کنید، وزارت نفت قبول کرد که مجوز این تغییر در قرارداد را بگیرد و وزیر نفت عنوان کرد: برای اینکه بهانه را از دست اینها بگیرم اعلام کردیم اشکالی ندارد تا 70 درصد کالاهای مورد نیاز خود را از چین تأمین کنید.
سوری با بیان "نتوانستیم شرایط تحریم را در وزارت نفت مدیریت کنیم"، گفت: بیشترین سوءاستفاده چینیها از شرایط تحریم علیه ایران بود و ما پیشنهاد داده بودیم ستاد مقابله با تحریم در وزارت نفت تشکیل شود اما آن ستاد نیز تشکیل نشد و همچنین بخشنامه وزیر اعلام شد که تمام 4 شرکت اصلی زیرمجموعه وزارت نفت توان اجرایی خود را برای کمک به پارس جنوبی بیاورند اما این بخشنامه نیز اجرایی نشد، در نتیجه هم از تمام ظرفیتهای ملیمان برای توسعه پارس جنوبی استفاده نکردیم و هم بر اساس یک خرد جمعی با شرایط تحریم مقابله نکردیم.
مدیرعامل سابق نفت و گاز پارس، سیاسی شدن فاز 11 را عامل دیگری برای فسخ نشدن قرارداد با چینیها در زمانی زودتر عنوان کرد و گفت: شرایط بهگونهای شده بود که از سفیر ایران در چین تا اعضای ارشد هیئت دولت در این پروژه دخالت میکردند و نظر دادند.
وی افزود: عنوان میشد فاز 11 به روابط ایران و چین مرتبط است و زمانی که وزارت نفت تمایل داشت پروژه را از چینیها بگیرد، در سطح دولت و وزارت امور خارجه نظرشان این بود که قرارداد فسخ نشود.
سوری با بیان اینکه سایه سنگینی از طرف دولت روی وزارت نفت بود، تصریح کرد: در واقع فسخ قرارداد با چینیها از توان و اختیار وزارت نفت خارج شده بود.
انتهای پیام/*