خبرگزاری تسنیم نگاهی به مهم ترین سرمقاله های امروز آمریکا داشته است که در زیر مشاهده می کنید.
چرا تضمین اوباما برای عدم نبرد زمینی اطمینان بخش نیست
روزا بروک استاد دانشگاه جورج تاون و کارشناس بنیاد آمریکای جدید نویسنده سرمقاله واشنگتن پست است. در ادامه نگاهی به خلاصه آن داشته ایم:
هر زمانی که می شنوم باراک اوباما به ما اطمینان می دهد که هیچ نبرد زمینی در عراق یا سوریه رخ نخواهد داد، به یاد چکمه های همسرم که از آخرین اعزامش به خاورمیانه به جا مانده می افتم. بدین ترتیب نمی توانم به وعده رئیس جمهور در این جنگ جدیدش اطمینان کنم. این وعده اوباما بشتر به سیاست مربوط می شود تا استراتژی یا امنیت.
به نظر می رسد عبارت عدم نبرد زمینی بدین معنی نیست که هیچ سرباز آمریکایی به عراق یا سوریه ارسال نمی شود. بر اساس گزارش در حال حاضر حدود 1600 پرسنل نظامی ارتش آمریکا در عراق حضور دارند. حضور آن ها در نقش مشورتی است.
اگر معنی عدم نبرد زمینی مساوی با بازی با اعداد و انتقال خطرات نظامی به غیرنظامیان آمریکایی است، بنابراین باید به این تضمین های رئیس جمهور تسلیت گفت. حتی اگر این وعده به معنی در خطر قرار دادن شهروندان محلی نیز باشد نیز نباید احساس آرامش کرد.
هدف نخست حملات هوایی آمریکا در سوریه و عراق، حفاظت از غیرنظامیان نیست بلکه اوباما گفته است که این امر یک انگیزه دوم محسوب می شود.
پیروزی افغانستان در زمامداری و مصالحه
جان کری وزیر امور خارجه امریکا در یادداشتی که برای نشریه واشنگتن پست نوشته، به موضوع انتخاب رئیس جمهور جدید افغانستان اشاره داشته است که در ادامه نگاهی به خلاصه این یادداشت خواهیم داشت:
روز دوشنبه ، افغانستان دوران ریاست جمهوری جدید خود را آغاز خواهد نمود. دوره ای که نخستین انتقال دموکراتیک قدرت در تاریخ این کشور و نخستین انتقال مسالمت آمیز رهبری در بیش از 40 سال در تاریخ این کشور محسوب می شود. این لحظه به آسانی به دست نیامده است و در درجه نخست به میلیون ها نفری تعلق دارد که در ماه آوریل و جون با وجود تهدید های القاعده، به پای صندوق های رای رفتند. پیام رای دهندگان روشن بود: هیچ ابزار اجباری و هیچ حمله انتحاری نمی تواند در مسیر آینده دموکراتیک کشورشان قرار گیرد.
این لحضه همچنین به اشرف غنی و عبد الله عبدالله تعلق دارد، دو دولت مردی که منافع کشورشان را در اولویت قرار داده و برای ایجاد دولت و وحدت ملی به دور هم آمدند. ایالات متحده از فرآیند انتخابی قابل اعتماد، شفاف و همه گیر حمایت کرد. ما به نامزدمان در جریان تقلب های انتخابی و خطرات تقسیم سیاسی که در مقابل آن ها قرار داشت کمک کردیم، اما افغان ها به تنهایی تصمیمات خود را گرفتند. این فرآیند آسان نبود و لحظاتی نیز وجود داشت که به نظر می رسید، آینده سیاسی افغانستان در مسیر خطرناکی قرار گرفته است. اما در نهایت زمامداری و مصالحه پیروز شد. شاید واشنگتن از کابل درس گیرد.
دولت جدید افغانستان بر پایه نگرش مشترک در زمینه اصلاحات اقتصادی، حکومت صادقانه، امنیت و صلح بنا شده است. اما این وعده ها باید در عمل اجرا شود.
وضعیت بغرنج برنامه هسته ای ایران
شورای سردبیری نشریه نیویورک تایمز در سرمقاله خود به موضوع مذاکرات هسته ای ایران اشاره داشته است که ادامه خلاصه ای از آن مطرح می شود:
با شرکت مقامات عالی رتبه رهبران در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، فرصت دست یابی به توافق جامع در زمینه محدودیت برنامه هسته ای ایران رسیده است. اما تاکنون هیچ نشانه ای مشاهده نشده است. این مساله با وجود مذاکرات بین جان کری وزیر امور خارجه آمریکا و محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون مذاکره کننده اروپایی است. رئیس جمهور روحانی در سخنرانی مجمع عمومی خود تحریم های غربی را بار دیگر محکوم کرد و خواستار حل منازعات با گروه 1+5 شد. رئیس جمهور اوباما نیز مسئولیت را به دوش ایران انداخت و هشدار داد که توافق تنها در صورتی به دست می آید که ایران از این فرصت تاریخی استفاده کند.
مذاکره کنندگان در مسائل مختلف پیشرفت هایی داشته اند، تقویت بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی برای حفاظت از ایران در مقابل برنامه سلاح های اتمی این کشور، اصلاح راکتور اتمی اراک برای توقف پلوتونیوم خروجی آن. بزرگ ترین مانع باقی مانده مقدار اورانیوم غنی شده ایران برای ادامه برنامه تولید است. اسرائیل و طرفداران سرسخت آن در کنگره خواستار پایان بخشیدن به برنامه غنی سازی اورانیوم هستند. اوباما و سایر قدرت های بزرگ گفته اند که ایران می تواند برنامه محدود برای مقاصد تحقیقاتی داشته باشد.
اقدامات احتیاطی در این راستاست که این برنامه باید طوری بنا شود که ایران نتواند روزی بدون دخالت های جهانی اقدام به ساخت سلاح هسته ای کند. قدرت های بزرگ می خواهند که ایران ظرفیت غنی سازی خود را کاهش دهد تا بدین ترتیب یک سال یا بیشتر زمان خواهد برد تا مواد لازم برای ساخت بمب اتمی تولید شود.
ایران 19 هزار سانتریفیوژ دارد که برای فرآیند غنی سازی محوری است، 10200 عدد از آن ها در حال عملیات هستند. این در حالی است که آمریکایی ها خواستار کاهش تعداد سانترفیوژهای فعال به 1500 عدد هستند. ایران بیشتر به جنبه سیاسی و حفظ چهره خود اهمیت می دهد تا نیاز های واقعی اش. برنامه هسته ای میلیاردها دلار هزینه داشته و یکی از منابع غرور ملی است که سال ها بر داشتن حق چنین برنامهای تاکید شده است و ایران تمایلی به کاهش سانتریفیوژ های خود ندارد.
انتهای پیام/ع