خبرگزاری تسنیم-گروه سیاسی: چند دختر جوان در طول دوره زمانی خاصی قربانی اسید پاشی میشوند. این مسئله گرچه در طول مدت زمان کوتاهی نیفتاده و بین این اتفاقات فاصله زمانی زیادی بوده است اما رسیدن این اتفاقات به مرز چهار مورد، به ناگهان جوی را در فضای مجازی کشور به وجود آورد که منابع اصلی خبری در کشور نیز نتوانستند آن را کنترل کنند.
این اتفاق با هر دلیل و بهانهای که صورت گرفته بود، در نهایت به یکباره و یکشبه تبدیل به سوژه خبری تمام رسانههای بیگانه و ضد انقلاب شد و تعدادی از رسانهها داخلی نیز بر آتش این اتفاق چنان دمیدند که تا مدتها میتوانستند اطمینان داشته باشند سوژه خبری تمام رسانههای داخلی و خارجی را تهیه کرده و آنها را تغذیه کردهاند.
با وجود اینکه چند روزی است از اتفاقات اصفهان گذشته، هنوز هم ابعاد این اتفاقات و دلایل و چرایی آنها مشخص نشده است. این بیخبری، در شرایطی که رسانههای ضد انقلاب همواره در کمین اتفاقات اینچنینی نشستهاند، به ابعاد شایعات و خبرهای ضد و نقیض نیز دامن زده است. درباره این حوادث، چگونگی برخورد مردم با آنها، رویکرد سازمانهای امنیتی و نظامی به این گونه موارد و همچنین رویکرد دولت به این اتفاق چند نکته مهم وجود دارد که برای پیشگیری از هر گونه اتفاق بعدی و همچنین جلوگیری از گستش یافتن ابعاد غیر حقیقی این ماجرا در حوادث و رویدادهای بعدی باید به آن توجه ویژهای شود.
اولین نکته فقدان رویکرد درست و صحیح رسانهها به این مسئله و فرآیند شایعه و خبر سازی در این مسئله است. برخی مطبوعات و رسانههای داخلی در اتفاقات اینچنینی معمولا آنقدر با عجله و شتاب و در برخی مواقع، با نگاه حزبی و سیاسی به این موارد نگاه میکنند که خود به عنوان محورهای اصلی شایعهپردازی وارد میدان میشوند. از همان روزی که خبر اسید پاشی به دختران جوان اصفهان در فضای مجازی منتشر شد، تعدادی از رسانهها که در وقایع غیر عادی گذشته همچون اعتراضات خیابانی بعد از انتخابات 88 و همچنین ماجرای فتنه سال 88، عملکرد درستی از خود نشان نداده بودند، این بار نیز وارد میدان شدند تا از یک خبر که مربوط به سرویس حوادث روزنامهها بود، خبری بسازند که به تیتر یک رسانههای سیاسی کشور تبدیل شود. در این مسئله که باید به صورت جدی به این قبیل اتفاقات رسیدگی شود، شکی وجود ندارد اما باید دید ریشه این شایعه پردازیها که تعداد قربانیان را تا مرز 8 نفر پیش راند و مسئولان مهم دولتی و حکومتی در استان اصفهان را مسئول این حوادث نشان داد و یا اینکه به جامعه آمران به معروف و ناهیان از منکر تاخت، در کجاست؟
فضای مجازی تا چه حد به فرصت طلبان ضد انقلاب این فرصت را داده که به هر بهانهای علیه ارکان نظام اسلامی بشورند ودر نهایت اینکه فرهنگ عمومی مردم در برخورد با این شایعات و شایعه پردازان چگونه تعریف شده است که مردم به راحتی میپذیرند واقعا چنین اتفاقاتی در حجم وسیع و با دخالت برخی نیروهای خاص حکومتی انجام شده است؟ شاید اگر چند وقت پیش که مسئولان دستگاه قضایی از ضرورت برخورد با شبکههای اجتماعی شایعهپرداز و توهین کننده به مسایل دینی و مذهبی میگفتند با این مسئله برخورد کارشناسی صورت گرفته بود، شاهد این مسئله نبودیم که ماجرای اسید پاشی در اصفهان به یکباره به موضوع امنیت ملی در سطح کل کشور تبدیل شود.
مسئولان دستگاه قضایی ابراز میکردند حداقل باید این شبکهها به صورت منظم نظارت و ساماندهی شوند تا نتوان از آنها به عنوان وسیلهای جهت تشویش اذهان عمومی استفاده شود اما نگاهی به پخش شایعههای مختلف و همچنین خبرهای ضد و نقیض دراینباره نشان میدهد نه تنها کارکرد رسانههای گروهی و فضای مجازی برای مردم شناسانده و تعریف نشده، بلکه فرهنگ عمومی نیز در این باره دچار نقصهای جدی است.
یکی دیگر از نکات در این زمینه، وجود نداشتن سازمانها و یا مسئولانی است که در زمان به وجود آمدن مسایل حساسی از این قبیل، وارد میدان شده و با انتشار اخبار درست و دقیق از اجرا بتوانند احساسات عمومی را کنترل کرده و راهی برای کنترل اوضاع تا زمان اعلام نتایج نهایی و دقیق پیدا کنند. در چنین زمینی که خالی از مرکزی برای پاسخگویی و اطلاعرسانی فوری است، شایعه پردازان و عوامل رسانههای بیگانه هم با استفاده از شبکههای مجازی به سرعت دست به کار شده و وارد میدان میشوند تا آبروی نظام اسلامی را اینگونه با چالش جدی مواجه سازند. این کار بدین ترتیب اسید پاشی دوباره روی صورت جامعهای بود که میخواهد قوانین اسلامی را برای جامعه مسلمان خود اجرایی سازد و با انواع منکر برخورد اسلامی داشته باشد.
سومین نکته در مورد رسانهها و نوع خبر سازیهای موجود در حوادثی مانند اسیدپاشی اصفهان، دامن زدن برخی دولتیها به این مسایل است.
برخی از دولتیها به جای اینکه تلاش کنند فضای آرامی را برای جامعه فراهم کرده و به سرعت وارد میدان شده و دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی را برای پیدا کردن عوامل اصلی این اقدام وارد میدان سازند، با رسانههای مغرض همراه شدند تا گناه را به گردن آمران به معروف و یا همان قشر حزباللهی بیاندازد.
هنوز هم نکتههای زیادی در خصوص این حوادث و برخورد رسانهای و سیاسی جامعه با آن وجود دارد. در زمانی که هنوز فرهنگ عمومی نمیتواند بین شایعه و خبر تفاوتی قائل شود و خبرهای اینچینی به یکباره به صفحه اول رسانهها و مسایل مربوط به امنیتی ملی تبدیل میشود٬ این دولت و بخش فرهنگی این نهاد است که باید دراینباره وارد میدان شده و قبل از اینکه حوادث اینچنین و یا حوادثی دیگر به یکباره به موضوع روز سیاسی کشور تبدیل شده و نگرانیهای زیادی را برای مردم ایجاد کند و یا به سوژه اصلی رسانههای ضدانقلاب تبدیل شود٬ به بررسی موضوع٬ دلایل ٬ رویکردها و چگونگی بررسی و ارائه گزارش عملکرد به مردم بپردازد.
انتهای پیام/