نهمین سالروز درگذشت پدر گرافیک ایران برگزار شد

به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، مراسم بزرگداشت زنده یاد مرتضی ممیز هنرمند فقید عرصه طراحی و گرافیک ایران با حضور پرشمار علاقه‌مندان، هنرمندان، مهمانان خارجی عصر روز جمعه هفتم آذرماه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم، امرالله فرهادی که اجرای این بزرگداشت را عهده دار بود، در سخنان کوتاهی ضمن خوشامدگویی به حاضران، اظهار کرد: زنده یاد مرتضی ممیز هنرمندی بزرگ بود که نقش بسزایی را هنر ایران ایفا کرد و آثار ماندگاری را از خود برجای گذاشت.

او ضمن توضیحاتی درباره آثار زنده یاد مرتضی ممیز، به "کاری پیپو" هنرمند گرافیست فنلاندی برای حضور در مراسم بزرگداشت هنرمند فقید ایران خیر مقدم گفت.
در ادامه این مراسم انوشیروان روحانی فرزنده زنده‌یاد مرتضی ممیز حضور "پیپو" را در ایران اتفاقی خوشحال کننده عنوان کرد و گفت: کاری پیپو تنها یک هنرمند بین‌المللی نیست، بلکه یکی از بهترین هنرمندان منطقه اسکاندیناوی است. این هنرمند به قدری رفتار شایسته‌ دارد که با نخستین ایمیلی که به او ارسال کردیم، موافقت خود را برای حضور در ایران اعلام کرد.

وی ادامه داد: البته ما دوست داریم علاوه بر فنلاند با دیگر کشورهای جهان نیز تعامل هنری داشته باشیم و ضمن دعوت از هنرمندان مختلف جهان از دانش آنها نیز بهر ببریم.

در بخش دیگر از این مراسم مجید سرسنگی مدیرعامل خانه هنرمندان ایران با ستایش شخصیت زنده یاد مرتضی ممیز، خاطر نشان کرد: مرتضی ممیز انسانی بود که سالیان درازی را برای علاقه‌اش تلاش کرد و به آموزش هنر پرداخت.

وی افزود: هنر ایران و هنرمندانش هیچ‌گاه مرتضی ممیز را از یاد نمی‌برد و این هنرمند و آثارش را به یاد می‌سپارند.

سرسنگی با ابراز تاسف نسبت به از دست دادن چندین هنرمند در هفته‌های اخیر اظهار کرد: در مدت اخیر مرتضی پاشایی، مجید بهرامی، عظیم جوان‌روح و ... را از دست دادیم، که این واقعیت را به ما یاد‌آور می‌شود هنرمندان از میان ما می‌روند و مهم‌ این است که با هنرمندان در طول حیاتشات چطور برخورد می‌شود.

مدیرعامل خانه هنرمندان ایران اضافه کرد: در بحث میراث فرهنگی، حفظ یک اثر دارای اهمیت بسیاری است و وقتی آن اثر تخریب می‌شود، بسیاری می‌گویند چرا آن اثر تخریب شده است و متاسفانه در این بین یادی از هنرمند و معمار سازنده‌اش نمی‌کنند، در صورتی که سازنده بنا از خود آن بنا اهمیت بیشتری دارد.

وی با تاکید بر توجه نسبت به هنرمندان، گفت: بهتر است به خود هنرمند توجه شود تا به آثاری که از او به یادگار می‌ماند.
البته سخنان سرسنگی، با واکنش امرالله فرهادی همراه شد و او خطاب به مدیر عامل خانه هنرمندان ایران گفت: بهتر است به جای آنکه گفتید قدری به هنرمندان توجه شود، می‌گفتید خیلی به هنرمندان توجه شود، تا شاید نسبت به هنرمندان آنطور که باید و شاید توجه شود.

"هری کمراینن" سفیر کشور فنلاد هم در سخنان کوتاهی ضمن ستایش فرهنگ و هنر ایران بر علاقه خود به آن تاکید کرد.

در بخش دیگری از این مراسم ابراهیم حقیقی هنرمند عرصه طراحی و گرافیک ایران در سخنانی در مورد زنده یاد مرتضی ممیز، اظهار کرد: ممیز به ما یاد داد تا چگونه بسازیم و خلق کنیم. حتی در نبودش نیز آثارش برای ما به یادگار مانده است و نکات زیادی را به ما می‌آموزد.

وی خاطر نشان کرد: نبود انسان‌ها شاید چندان مهم نباشد، مهم آن چیزی است که هر انسانی از نقطه شروع تا پایان می‌سازد و به یادگار می‌ماند.

حقیقی در حالی که بغض گلویش را گرفته بود، متنی را در رثای زنده یاد مرتضی ممیز خواند که در بخش‌هایی از آن آمده بود: در میان طلوع و و غروب خورشید چیست که کسی را ماندگار می‌کند... جاودانگی از کجا آغاز می‌شود...حتی آنان که تو را ندیدند نیز همواره تو را می‌ستایند... زندگی تو پس از نبودن نیز ماندگار است...

این هنرمند در بخش از سخنانی خود به حضور "کاری پیپو" در ایران اشاره کرد و گفت: برای نخستین بار در سال 2000 این هنرمند را در کنگره‌ای که در کشور فنلاد برگزار شده بود، ملاقات کردم و برای سالها آثارش را تعقیب می‌کردم.

وی ادامه داد: در سال 2006 هم در کشور ترکیه مجددا این هنرمند را دیدم. او انسانی شفاف، ساده و مهربان است و  البته این سادگی ارزش بسیاری دارد. البته اضعار سعدی هم سادگی زیبایی دارند، ولی کسی نمی‌تواند نظیر آنچه این شاعر بزرگ ایرانی سروده را بسراید.

حقیقی افزود: ترکیب بندی آثار این هنرمند فنلاندی بسیار زیبا و حیرت انگیز است. او در نهایت سادگی عناصر مختلف را در کنار هم قرار می‌دهد و منظورش را به مخاطب بیان می‌کند. ابهام و البته ایهامی که در آثارش به چشم می‌خورد، سبب شده تا زیبایی خاصی در آن دیده شود.

این هنرمند با بیان اینکه آثار پیپو بیان کننده تفکر خاصی هستند، خاطر نشان کرد: آثار این هنرمند فنلاندی بیان کننده رفتار و  تفکری خاص هستند، اما در عین حال ساده نیز بیان شده‌اند. من همواره به آثار این هنرمندعلاقه‌مند هستم.

در بخش پایانی این مراسم "کاری پیپو" هنرمند گرافیست فنلاندی با ابراز خرسندی از حضور در ایران خاطر نشان کرد: در ابتدا از بنیاد ممیز برای دعوت از من و حضور در ایران تشکر می‌کنم. حضور در ایران برای من افتخار است و برای این همکاری و دعوت سپاس‌گزارم.

وی در ادامه با نمایش آثار توضیحاتی را در مورد آنها ارائه کرد و گفت: حدود 70 درصد مساحت فنلاند را طبیعت و  10 درصد آنرا  دریاچه‌ها تشکیل داده‌اند و همین امر سبب شده تا بسیاری از هنرمندان فنلادی از در آثار خود از طبیعت الهام بگیرند.

پیپو با نشان دادن عکس‌هایی از محل کار، منزل و زندگی روزمره خود، خاطر نشان کرد: : ارتباط با طبیعت و الهام گرفتن از آن سبب شده تا هنر مردمی فنلاند حالتی ساده داشته باشد و همواره بین فرم و محتوا یک تعادل برقرار باشد.

این هنرمند فنلاندی اضافه کرد : تصویر سازی ایده اصلی طراحی‌های من را تشکیل می‌دهد و این امر را به دیگر هنرمندان نیز توصیه می‌کنم. البته برای اینکه طراح خوبی شوید، راه‌های بسیاری وجود دارد و به نظرم این رشته مانند یک رنگین کمان است و رنگ‌های بسیاری را در خود جای داده است. برای رسیدن به جایگاه یک هنرمند خوب باید تمامی رنگها را انتخاب کنید.

وی به نخستین طراحی خود نیز اشاره کرد و گفت: نخستین طراحی من مربوط به یک پوستر تئاتر در ابعاد کوک A3 می‌شود که به دلیل مسائل اقتصادی در آن می‌توانستم فقط از یک یا دو رنگ استفاده کنم.

این طراح گرافیک اضافه کرد: من در بیان آثار ساده رفتار می‌کنم و به نظرم هنرمند طراحی که می‌خواهد در آثارش مطالب بسیاری را بگوید، در نهایت هیچ چیزی نمی‌گوید. باید شجاع باشیم و راه خود را پیدا کنیم. زندگی هر روز ایده‌های جدید را به ما می‌دهد.

پیپو افزود: یک ایده قوی برای بیان هنرمند کفایت می‌کند و سادگی، قوت و شفافیت ویژگی اصلی آثار من است. در بین آثارم طراحی‌های مختلفی را با مضامین صلح و نوع دوستی، مبارزه با اعتیاد، فجایع اتمی، تئاتر‌ و ... وجود دارد. به یاد دارم با فروش شماری از آثارم توانستم مبلغ 20 هزار یورو را برای  بیمارستان کودکان جمع‌آوری کنم که آن اتفاق از بهترین خاطرات من است.

وی در مورد فعالیتهایش در عرصه گرافیک نیز گفت: من هشت سال را در دانشگاه هلسینکی به تدریس طراحی و گرافیک پرداختم و در حال حاضر نیز به برگزاری ورک شاپ و کلاس‌های مختلف می‌پردازم.

پیپو در پایان خاطر نشان کرد: در سال 1970 در مسابقه‌ای که با موضوع نوع دوستی و صلح توسط یونسکو برگزار شد و من هم در آن شرکت کردم و اتفاقا اثرم نیز برگزیده شد، ولی در حال حاضر پس از 44 سال از آن زمان هنوز آرزوی ما داشتن یک دنیای دوستانه و با آرامش است.

انتهای پیام/