چرا باید دهه فجر را گرامی داشت؟

حمید هنرجو پژوهشگر فرهنگی و اجتماعی در یادداشت اختصاصی تسنیم با عنوان «چرا باید دهه فجر را گرامی داشت؟» نوشت:

علل و عوامل پیروزی انقلاب اسلامی در طول 36 سال گذشته به میزان قابل توجهی در گفته ها و نوشته ها برجسته شده است، به ویژه ایام سالگرد این رخداد شگرف که با دهه دوم بهمن ماه هرسال همزمان می باشد.
بهمن 57 مردم بی محابا مقابل رژیم دست نشانده و تا بن دندان مسلح ستمشاهی سینه سپر کرده و خواستار خروج آن از حوزه حاکمیت کشور شدند و نظام جمهوری اسلامی را با قاطعیت جایگزین نمودند.
حرف امروز نگارنده، اما مطلبی متفاوت با قرائت های رسمی جامعه و سخنانی است که پیشتر گفته و شنیده ایم، هرچند تکرار مطالب مذکور نیز نه تنها محض یادآوری، بلکه با هدف تبیین واقعیت های تاریخ معاصر برای نسل های جدید، اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.
انقلاب برای به ثمر نشستن از مردم ما اراده و همت مطالبه کرد و هویت و عزت داد، گوهری که ایرانیان از خیلی وقت پیش به دنبال آن بودند، زمانی که صدای چکمه های ژنرال ها و مستشاران آمریکایی درکوچه و خیابان شنیده می شد،
عرف شکنی ها و بی حرمتی به اعتقادات و فرهنگ دینی  جلوی چشمهایمان اتفاق می افتاد، اما حتی حق اعتراض هم نبود!
اراده و همت مردم هیچگاه کمرنگ یا تضعیف نشد و با هدایت  های امام خمینی(ره)  و مقام معظم رهبری تقویت هم شد، تا جایی که  در حوزه ها و عرصه های مختلف سیاسی، علمی، فرهنگی ، فن آوری و ... کانون توجه جهانیان شدیم ، اما سوال اساسی این است که پس از گذشت 36 سال چرا باید دهه فجر را گرامی داشت ؟
و آیا همه شادمانی برآمده از این رخداد، صرفا به دلیل براندازی رژیم ستم شاهی است؟ آیا  نباید به موازات سنت مالوف جشن و یادمان، در راستای روشنگری آن رخداد بی نظیر در تاریخ معاصر، فعالیت های فرهنگی و هنری صورت پذیرفته و میزهای گفت و گو در فضاهای علمی، رسانه ای و پژوهشی تدارک دیده شود ؟
مطالعه تاریخ درطول حداقل نیم قرن اخیر و نیم نگاهی به حوادث متعدد در جهان به ویژه کشور ما، ارزش آن را دارد که از هرکار دیگر چشم پوشیده و در این زمینه تاملی داشته باشیم و بهترین فرصت، همین روزهاست...
درواقع بخشی از شادمانی ما به خاطرسرنگونی رژیم ستمشاهی است، اما همه آن را شامل نمی شود، مردم به دخالت چندین قدرت زورگو و فرصت طلب و در راس آنها آمریکا در امور داخلی کشورمان پایان داده و دست آنها را از منابع غنی و ثروتهای ملی مان کوتاه کردند و این اتفاق به قدری والا بود که ارزش جانفشانی داشت، حتی اگر هشت سال تمام به خاطر انتخاب هوشمندانه و درستمان، جان و مال فدا کرده و در مقابل تهاجمی سخت و ناروا از سوی قطع منافع شدگان، جانانه بایستیم .
دست آوردهای دیگر این رخداد، به قدری بزرگ است که شاید در عصر ما قابل واکاوی و بیان نباشد، اما نسل های دیگر قطعا احساس خواهند کرد.
تاثیرات معنوی انقلاب از مرزهای جغرافیایی هم گذشت و هر انسان آزاده  وکمال طلبی درهر نقطه از جهان که پیام بزرگ بعثت را دریافت کرده بود، سایه مهربان انقلاب اسلامی ایران را بالای سر خود احساس کرد و بر عدالت خواهی  و استیفای حقوق انسانی با تاثیرپذیری مستقیم از روح انقلاب پا فشرد.
جهانی که تا قبل از انقلاب اسلامی، هیچ صدایی نباید و نمی توانست بدون اذن  نظامات استکباری و در راس آنها آمریکا ، اتحاد جماهیر شوروی (قبل از فروپاشی که آن هم توسط امام پیش بینی شده بود) و اسرائیل غاصب شنیده شود، طبیعتا ایران را با استقلالش، مردم پایمردش و حاکمیت ولایی و ارزشی اش برنتابیده و در صدد تقابل جدی با آن بر آمده و می آید ... 
امروز بحران های اقتصادی تحمیل شده توسط بیگانگان را می بینیم و متاسفانه فرصت طلبی های مادی و سودجویی نامشروع برخی نیز در داخل، که تنگناهای موجود را تشدید می کند ، بازار مکاره تهاجمات فرهنگی با هدف موجه جلوه دادن خائنین به کشور و این مردم شهید داده نیز همچنان داغ است ، اما مردم به راهی که در پیش گرفته اند ، می بالند و با  اتکال به ایزد متعال و اتکاء به نسل های جدید ، افق پیش رو را افق سعادت بشر و توسعه همه جانبه اجتماعی و فرهنگی کشور یافته اند.

انتهای پیام/