بهگزارش خبرگزاری تسنیم از فراهان، برخی از مناطق و شهرهای کشور پهناور ایران باهمه اهمیت و ارزش خاصی که در دوران مختلف تاریخی و گذشته داشته، در گذر زمان و در طول دوران تاریخی بعد نامی از آنها برده نشده و یا در بین برگههای تاریخ گم و کمرنگ شدهاند.
استان مرکزی و چند شهر و روستای باسبقه تاریخی بسیار قدیمی و تمدن کهن دارای چنین ماجرا و سرنوشتی بوده است و در میان این سرزمینهای کهن "شهر زیر زمینی ذلفآباد منطقه فراهان" یکی از این آثار و سرزمینهای گفته شده است که در شمال "شهر فرمهین" و مجاورت بقعه متبرک آستان "امامزاده احمد" و در تپههای این منطقه قرار گرفته است.
براساس اسناد و شواهد بهدست آمده قدمت این منطقه به 700سال پیش و دوره ایلخانی برمیگردد که خود گویای فرهنگ هویتی و تمدنی کهن سرزمین فراهان و "شهر زیرزمینی ذلفآباد" است.
ذلفآباد کجاست؟
شهر زیزمینی ذلفآباد از توابع شهرستان فراهان بوده که در 48کیلومتری کلانشهر اراک قرار دارد که که مساحت این محوطه تاریخی 110 هکتار بوده و آثاری از دوران ایلخانی تا دوران قاجار از آن به دست آمده است.
آثار بهجا مانده از این شهرزیر زمینی بیانگر آن است که در گذشته این منطقه مکانی آباد و بزرگ و صاحب تمدن بوده است.
کاوشهای صورت گرفته در این مکان تاریخی نشانگر آن است که این شهر متعلق به دوره ایلخانان و سلجوقیان است و به لحاظ موقعیت اقتصادی و سیاسی رابطه ای قوی و محکم با سرزمینهای همجوار و همسایه داشته است.
در جستجوهای باستان شناسی انجام گرفته در این منطقه بیش از 100قلم از اشیاء تاریخی ازط جمله سکه، نقشینه مهر، گردنآویز و دستبند تزئینی، النگو و انواع ظروف سفالینه اکتشاف شده است که اینها متعلق به سده 6 تا 11 هجری بوده اند.
اهمیت تاریخی و فرهنگی ذلفآباد چیست؟
منطقه تاریخی ذلف آباد به سبب گستردگی و محتوای غنی فرهنگی از جمله بزرگترین مجموعه های تاریخی استان مرکزی بوده بهطوریکه از "شهر زیرزمینی ذلف آباد" در کتابها و آثار تاریخی بهعنوان یکی از بزرگترین مناطق و روستاهای بخش فراهان نام برده شده است.
در اسناد و منابع تاریخی دوران قاجاریه نیز به این شهر و تمدن و قدمتش اشاراتی شده و در تمامی این اسناد به وجود شهری زیرزمینی در این بخش اشاره شده است.
شهر زیرزمینی ذلفآباد چگونه بنا نهاده شد
براساس منابع و اسناد تاریخی بهجای مانده، تشکیل ساختارهای نخست شهرزیرزمینی ذلفآباد به "ابودلف عباسی" منسوب شده و بالواقع نام دقیق و اصلی این شهر "دلف آباد" و برگرفته از نام بنیانگذار آن بوده است.
آثار باارزش تاریخی کشف شده از این محوطه و نیز اسناد و منابع تاریخی موجود، بیانگر این مهم است که پیش از ابودلفها نیز مردمانی باتمدن و باپیشه صنعتگری در این سرزمین میزیستهاند.
ذلفآباد به صورت یک سایت موزه مورد بازدید مردم قرار دارد
رئیس میراث فرهنگی شهرستان فراهان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم، بااشاره به اهمیت و قدمت این محوطه باستانی اظهار داشت: شهر زیرزمینی ذلف آباد یادگار تاریخی دوره ایلخانی است که توسط میراث فرهنگی شهرستان احیا و بازسازی شد.
سعید نیکنام میافزاید: محوطه تاریخی دلف آباد یا ذلف آباد که در میان مردم فراهان به شهر "زیرزمینی ذلف آباد" معروف است یکی از سکونتگاههای دوران ایلخانی است که در 5کیلومتری شمال شرق فرمهین در کنار جاده فرمهین-تفرش واقع شده است.
وی تصریح میکند: این محوّطه به صورت برآمدگیهایی در میان دشت فراهان در کنار امامزاده احمد ابن علی(ع) که بهعنوان یک یادمان تاریخی از دوره ایلخانی و یک بنای زیارتی که مورد احترام اهالی شناخته می شود، واقع شده است.
نیکنام میافزاید: در تابستان 88 از دل خاک بیرون زده شد و اکنون به صورت یک سایت موزه مورد بازدید مردم قرار دارد.
رئیس میراث فرهنگی شهرستان فراهان بااشاره به کاوشهای صورت گرفته در این منطقه میگوید: کاوشها در دو دوره انجام و نتایج جالبی در برداشت یعنی یک دوره از این کاوشها مربوط به حمّام ایلخانی و مکشوفات آن بوده دوره دوّم مربوط به دوران صفویه وتیموریه است که البتّه حمّام این بنا نشان دهنده سطح تمدّن شهرنشینی بالا در آن دوره است.
وی به سرگذشت مردمان و تاریخ این سرزمین اشاره و خاطرنشان میکند: زمانی که مردم ذلف آباد از اطاعت و تبعیت حکومت خارج شده بودند حاکم آن منطقه که شخصی به نام "ایمانی خانی" بود متوجه این موضوع شد و "فتحعلی شاه" را در جریان قرار داد و او نیز به "عبدالله خان گرجی یوزباشی" حاکم اراک، دستور می دهد که سپاهی جهت کنترل امنیت به ذلف آباد اعزام کند.
وی میافزاید: سپهدار گرجی پس از دریافت این دستور به ذلف آباد حمله می کند که عدّه ای از مردم مفقودالاثر می شوند، عدّه ای میمیرند و عدّه ای نیز از این سرزمین کهن فرار می کنند.
امروز سرزمین کهن "شهرزیزمینی ذلفآباد" سندی زنده و حاضر بر تمدن بزرگ ایران اسلامی است که سالیانه میزبان هزاران علاقمند به تمدن و تاریخ این مرز و بوم است.
گزارش از سمیه حبیبی، سمیرا آسنجرانی
انتهای پیام/ ی