به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، پیش از ظهر امروز همایش من حافظ منابع آب هستم با رویکرد چگونگی مصرف آب برای آیندگان به میزبانی آموزشوپرورش اصفهان و با حضور فرماندار و جمعی از مسئولان و فرهنگیان آموزشوپرورش اصفهان در سالن همایش اتاق بازرگانی برگزار شد.
رفع مشکلات زایندهرود در گرو جنبشی ملی و استانی است
سید رسول رنجبران عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی اصفهان اظهار داشت: همه میدانند که فرهنگیان یک جامعه سرمایهای کم بدیل در یک کشور هستند و کمتوجهی به این قشر میتواند صدمات بلندمدت و غیرقابل جبرانی را متوجه کشور کند و متأسفانه در جامعهای هستیم که این اتفاقات رخ داده است.
وی افزود: در هر صورت فرزندان این کشور که سرمایه آتی کشور هستند پس اگر در بخش منابع انسانی توسعه رخ ندهد مردم هیچ کاری نمیتوانند بکنند و اگر این توسعه رخ دهد هر کاری را میتوان انجام داد و مطالعه و بررسی تاریخ کشورهای مختلف نشان میدهد تا در حوزه منابع انسانی توسعه رخ ندهد نمیتوان انتظار چیزی را داشت.
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی اصفهان با اشاره به توجه به منابع انسانی خاطرنشان کرد: اگر قرار بر توسعه در بخش اقتصاد باشد بازهم باید توسعهای در منابع انسانی داشته باشیم و در کشورهای پیشرفته حلقهای برنامهریزی شده برای نیروی انسانی دارند، اتاق بازرگانی از 3 سال پیش به این نتیجه رسیده است که باید با آموزشوپرورش ارتباط برقرار کند و به همین دلیل قراردادهایی را با آموزشوپرورش امضا کردهایم.
مشکلات بیآب زایندهرود برای همه مشخص است و راهحلهای آن نیز مشخص است اما باید دنبال این باشیم که چرا موضع حل نمیشود و برای برطرف کردن بیآبی زایندهرود نیاز به جنبشی ملی و استانی داریم و اگر 4 میلیون نفر مردم اصفهان تنها یک کلمه درباره زایندهرود صحبت کنند جنبشی بزرگ برای این مسئله رخ میدهد.
امروزه در کشور علم استفاده مناسب از فناوری وجود ندارد
مهدی بصیری عضو هیئتعلمی دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به استفاده نامناسب از فناوری روز دنیا اظهار داشت: ما در کشور خشکی قرار داریم و این خشکی همیشه وجود داشته است اما نیاکان ما در همین مکانها با عقلانیت استفاده مفیدی از آب داشتهاند اما امروزه و با فنّاوری جدید سبب تشدید بهرهبرداری از منابع آب شدهایم و با سرعتی بالا توانستهایم همه منابع آبی را نابود کنیم و دلیل این نابودی این است که عقل و علم استفاده از فناوری را نداشتهایم و همیشه به فکر منافع فردی بوده و آیندگان را رها کردهایم.
وی افزود: طرحی به نام طوبی سعی شد تا درختکاری را در بالای کوهها داشته باشیم و منابع آن را از طریق انتقال آب با لوله تأمین کنیم و این عاملی شد تا رودخانهها از بین برود، البته عواملی چون سدها و احداث بیرویه چاه نیز در این زمینه نقش داشتهاند و باید دانست ما گرفتار عمل زدگی شدهایم و این آینده کشور را درخطر میاندازد.
عضو هیئتعلمی دانشگاه صنعتی با بیان اینکه توسعه پایدار در کشور ما بهدرستی انجام نشده است، خاطرنشان کرد: ما در کشور بیش از ظرفیت اکوسیستمها توسعه داشتهایم مانند توسعه کشاورزی در بالادست زایندهرود که سبب خشکی این رودخانه شد، ایجاد صنایع در حوزه زایندهرود اشتباهی بزرگ بود و این صنایع باید در مکانی احداث میشد که مشکلی برای تأمین آب وجود نداشته باشد البته باید دانست در کشور خشکی چون ایران توسعه بسیاری از صنایع نیز اشتباه است.
انتهای پیام/