به گزارش خبرگزاری تسنیم از ایذه، شهر دهدز با جمعیتی بیش از 10 هزار نفر بر بام استان خوزستان واقع شده، این شهر با آبوهوایی معتدل در دل خود بیش از 50 روستا را جا داده است.
شغل همهگیر این دیار کشاورزی و دامپروی است چرا که هیچ گونه صنعتی در آن وجود ندارد البته کشاورزی روستائیان به سبب کمبود آب، با وجود اینکه در کنار رودخانه کارون 3 قرارد دارد، تاکنون رونق چشمگیری نگرفته است.
از تعداد روستاهایی که در دل این شهر قرار گرفتند نگاهی گذرا به چند روستا از جمله بنه ارون، بامه زار، دره کت، برده زرد، سبزی، سیدخدر میاندازیم، در این گردش چشم به سادگی میتوان متوجه شد که اهالی روستا حتی از امکانات اولیه زندگی محروم هستند.
عمق فاجعه و کمبودها را زمانی در این روستاها درک خواهیم کرد که بدانیم آنها در حالی از آب آشامیدنی و انرژی برق بیبهره هستند که در چند کیلومتری نیروگاه و دریاچه کارون 3 قرار دارند. در عصر تکنولوژی و قرن 21 اهالی این روستاها همچنان باید چندین متر را طی کنند تا به سر چشمه برسند و مشک آب را حمل کنند. (این موضوع نیز در طی روز چندین بار تکرار می شود)
جاده راه مواصلاتی است که در این زمان نیاز مبرمی به شمار میرود؛ با علم بر اینکه امکانات بهداشتی، درمانی، علمی و معیشتی به صورت یکسان در بین شهرها و روستاها تقسیم نشده بنابراین وجود جاده برای اتصال روستا به شهر و به دست آوردن امکانات مورد نیاز امری ضروری است.
نبود آب آشامیدنی و برق از یک سو و از سوی دیگر مشکل تردد در همه فصول به دلیل عدم جادههایی با آسفالت قابل قبول از دیگر مشکلات این روستاها است.
اقتصاد این روستا نشینان برپایه کشاورزی و دامپروری میچرخد ولی چرخشی ناقص و ضعیف آنهم به دلیل معظلات و مشکلات عدیده موجود در روستا؛ روستاهایی که در کنار کارون خروشان قرار گرفتهاند ولی آبی برای مصارف گوناگون و مهم از جمله کشاورزی در اختیار ندارند. شاید اگر آب به زمینهای این روستائیان میرسید امروزه شاهد رشد قابل توجهی در زمینههای مختلف از جمله گسترش کشاورزی در این روستاها میبودیم.
مشکل برق و آب این روستا ها را حل خواهیم کرد!
حجت خسروی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در ایذه، میگوید: در جلسهای که با مدیرکل امور روستایی داشتیم کمبودهای موجود در روستاها را مطرح کردیم ولی اعتبارات محدود شده است.
بخشدار دهدز میافزاید: روستاهای زیر 20 خانوار را در برنامه ششم توسعه در اختیار بخشداران و فرماندارن قرار دادند که در کمیته برنامهریزی به صورت یک بودجه قرار بگیرند؛ امیداوریم به خوبی این امر انجام شود.
وی با اشاره به نداشتن برق و آب در برخی از این روستاها عنوان میکند: برای برق این روستاها پیگیری خواهیم کرد و این قول را خواهیم داد که با همکاری نماینده که به توسعه روستاها نیز اهمیت زیادی میدهد این مشکل را حل کنیم.
خسروی درباره مبحث آب میافزاید: احداث چاه در این مناطق مشکل است و تنها راه این است همان چشمههایی که در روستاها وجود دارد را به منبع تبدیل کنیم؛ این موضوع را پیگیری خواهیم کرد.
اهالی این روستاها به سختی زندگی میکنند
یکی از اهالی روستای بنه ارون در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در ایذه، میگوید: اهالی این روستا برای تامین آب آشامیدنی باید یک مسیر طولانی را طی کنند تا به چشمه برسند و این مسیر را در طول روز چندین بار تکرار میکنند.
داود عالینژاد بیان میکند: جاده این روستا بسیار خطرناک است، مسیری فاقد آسفالت و در ابعادی نامناسب است به طوری که هر لحظه امکان دارد ماشینی که اهالی روستا را جابجا میکند، واژگون شود.
وی عنوان کرد: متاسفانه دولت مردان فقط شعار میدهند، چرا این روستاها پس از طی چندین سال همچنان همانند یک روستای ساده و با کمبود امکانات باقی مانده است.
عالینژاد میگوید: شما نگاه کنید نیروگاه و دریاچه سد کارون 3 در چندکیلومتری این روستا قرار دارند ولی متاسفانه اهالی روستا فاقد آب شرب،کشاورزی و برق هستند.
وی در پایان میافزاید: امیدوارم که مسئولان نگاه خود را به این مناطق محروم معطوف کنند و ما شاهد روزی باشیم که این روستاها از امکانات اولیه زندگی که استفاده از آنها حق هرکسی است، بهرهمند شوند.
با نگاهی منصفانه به وضعیت روستاهای مذکور که البته همانندشان در کل کشور و به ویژه در خوزستان کم نیست برداشت میشود که قرن 21 و عصر تکنولوژی زمان مناسبی برای وجود چنین روستاهایی با کمبودهای گسترده نیست؛ زمانی که همچنان زنان و مردان بر دوششان مشک حمل کنند!
شاید بتوان گفت مصداق بارز " آب در کوزه و ما تشنه لبان میگردیم" وصف حال روستاهایی است که همجوار رودخانه هستند ولی از نعمت آب شرب محرومند.
باید دید در سال پایانی دوره خدمت دولت یازدهم که قرار بود اقتصاد کشور را طی 100 روز متحول کند چه اتفاق خوشایندی برای این روستا ها رقم خواهد خورد.
انتهای پیام/