در ابتدا باید بدانیم که اقتصاد مقاومتی در واقع روشی است که یک ملت برای ایجاد فضای امن اقتصادی در داخل منطقه جغرافیایی خود ایجاد می کند تا بتواند از گزند هجمه های اقتصادی دیگر کشور ها در امان بماند. چرا که امروزه کشورها دیگر فقط به تسخیر سرزمین یکدیگر بسنده نمی کنند و با وارد شدن در زمینه اقتصاد وتولید، کشور مقابل را به عنوان یک مصرف کننده صرف در می آورند و آن کشور را طوری به کالا های خود وابسته می کنند که این امر باعث می شود حتی برخی ها در تامین نیاز های ابتدی خود نیز به کشور ثانی نیازمند باشد.
البته لازم به ذکر است که ورود این کالا ها نه تنها تولید وکار آفرینی این کشور ها را دچار تشویش می کند بلکه فرهنگ کشور صادر کننده را هم با خود وارد آن کشور می کند و بعد از اندکی آن کشور دچار خود باختگی فرهنگی هم می شود که این امر موجب سست شدن پایه های اجتماعی جامعه می شود.
حال با توجه به این که کشور ایران دچار تحریم های اقتصادی و تجاری های زیادی بوده، مسئولان این نکته را بارها به ملت و دولت ایران گوش زد کرده اند که باید در کشور به اقتصاد مقاومتی بپردازند. ایران یکی از پهناور ترین و وسیع ترین کشور های خاور میانه است که از منابع و استعدادهای خارق العاده ی معدنی وطبیعی برخوردار است، بعلاوه ایران در این منطقه از امنیت سیاسی بالای برخورد دار است می تواند مکان مناسبی برای بهروره ی اقتصادی باشد و از این فرصت که دیگر کشورهای همسایه ما از آن محروم هستند نهایت استفاده را کند.
حال در اجرایی شدن اقتصاد مقاومتی می توان گفت دولت و ملت در کنار هم به انجام این نکته بپردازند چرا که اراده ملت و دولت است که در نهایت این امر را به موفقیت نزدیک می کند. دولت باید نسبت به اعطای تسهیلات، اعتبارات و تسهیل شرایط تولید بیشتر بپردازد و با ورود کالا های مشابه تولید داخل، مخالفت کند و به مبارزه با ورود و خروج کالای قاچاق اهتمام بیشتری ورزد و از طرفی دیگر نیز مردم می بایست به ترویج مصرف کالای داخلی و افزایش سرمایه گذاری در تولید و سرمایه گذاری در بخش صنعت و نیز بازار سرمایه بپردازند که با این کار هم دولت و هم ملت به تقویت بنیه تولید داخل و مسیر تکامل اقتصاد کمک کرده اند تا بتوانیم با وجود برخی موانع باقی مانده از تحریم ها، از عواقب نه چندان مثبت فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به صورت موفقیت آمیز عبور کنیم.
حال صندوق ها و هلدینگ های سرمایه گذاری با توجه به رسالت خود در زمینه اقتصادی یعنی ایجاد سود اقتصادی بهتر، باید بتوانند هم از ظرفیت منابع داخل، استفاده لازم را برای ایجاد بهره وری ببرند، هم با استفاده از سود حاصل از این منابع به توسعه صنعت و حتی به تولیدی که منجر به صادرات شود دست یابند که در این حالت ایران نه تنها یک کشور ومصرف کننده صرف نخواهد بود بلکه از منابع خود می تواند برای به دست آوردن بازار های خارج از مرزها بهره مند شود.
در این حالت هم نیروی کار داخلی بیشتری مصرف می شود هم نقدینگی بیشتر در جریان قرار می گیرد و نیز ارزش افزوده بیشتری در کشور ایجاد می شود که این امر به طور مستقیم موجب آن می شود کشور ایران از جهاتی از کشورهای دیگر بی نیاز وخود به تنهایی نیاز های داخلی خود را حتی در دوران های بحرانی تامین کند که پیرو این موضوع بسیاری از چالش های داخلی مانند اشتغال، بی کاری وتامین رفاه مردم بهبود بخشیده می شود.
هلدینگ ها به دنبال سود حداکثری در یک صنعت هستند،که می توانند با مطالعه بیشتر برای ایجاد تولید در داخل کشور موجب کاهش هزینه های آن در یک صنعت خاص شوند و هم چنین باعث ایجاد مزیت نسبی آن در اقتصاد و در نهایت سود بیشتر، تولید بیشتر و صنعت فعال تر بگردند که این موضوع عواقب مثبت خود را به همراه خواهد داشت.
صندوق های بازنشستگی که بیشتر از اندوخته کارکنان گذشته، سرمایه خود را به دست آورده اند با توجه به این که تامین رفاه بازنشستگان در دستور کار آنان است می توانند به طور افزون به سرمایه گذاری در تولید داخلی و صنعت ملی و برون سپاری پروژهای در دست انجام به بخش خصوصی یا هلدینگ های زیرمجموعه علاوه بر بهره وری اقتصادی بهتر برای تأمین هرچه بیشتر رفاه افراد تحت پوشش خود، گامی موثرتر بردارند.
امیرفؤاد محسنی مدیر روابط عمومی هلدینگ مالی، بانکی و سهام
صندوق بازنشستگی کشوری
انتهای پیام/