به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، نگاهی به آمارها حکایت از این دارد که فارغ التحصیلان کشاورزی بیشترین آمار را بین بیکاران دارند چرا که تعداد زیادی از آنها معتقد هستند که بازار کار برایشان وجود ندارد به همین دلیل یا بهسراغ مشاغل کاذب رفته یا مشاغل خدماتی را برای کسب درآمد انتخاب کردهاند. اما در این میان هستند جوانانی مانند رسول پورجانفشان، جوان 26ساله آذربایجانی. وی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مکانیزاسیون کشاورزی است.
رسول پورجانفشان 4 سال قبل بههمراه سه نفر دیگر از همدانشگاهیهایش تصمیم گرفت که روی پای خود بایستد. او در این باره میگوید: بعد از پایان تحصیلات در مقطع کارشناسی ارشد، ما 4 نفر میخواستیم برای خودمان کاری دست و پا کنیم تا نهتنها سربار دولت نباشیم بلکه برای دیگران هم اشتغالزایی کنیم.
این فعال اقتصاد مقاومتی میافزاید: برای شروع کار، عرصههای گوناگونی نظیر پرورش قارچ، تولید گیاهان دارویی و ... در برابر ما قرار داشت اما در نهایت بعد از مطالعه و تحقیق به این نتیجه رسیدیم که پرورش شترمرغ بهترین گزینه است و سودآوری بیشتری بههمراه دارد. یکی از دلایل آن هم این بود که پرورش شترمرغ در منطقه ما رواج چندانی ندارد و ما برای فروش محصولات با تقاضای بیشتری روبهرو هستیم.
پورجانفشان ادامه داد: هر یک از ما 4 نفر مبلغ 5 میلیون تومان بهعنوان سرمایه اولیه جور کردیم و از بسیج سازندگی هم 20 میلیون تومان وام گرفتیم. کار را با خرید 12 جوجه شترمرغ در زمینی که متعلق به خانواده من بود، شروع کردیم. همه ما قبلاً در اردوهای جهادی بهویژه در مناطق زلزلهزده اهر، هریس و ورزقان شرکت کرده و ضمن خدمت به مردم کار بنایی را بهخوبی یاد گرفته بودیم. در نتیجه همه کارهای مناسبسازی زمین و ساختمان برای پرورش شترمرغ را خودمان انجام دادیم.
در مزرعه رسول پورجانفشان و همکارانش در حال حاضر 104 قطعه شترمرغ وجود دارد.
وی درباره درآمد پرورش شترمرغ، میگوید: گوشت شترمرغ با استخوان کیلویی 40 هزار تومان و بدون استخوان کیلویی 50 هزار تومان است. از فروش گوشت حاصل از کشتار هر شترمرغ، 1میلیون تومان سود خالص بهدست میآید، این در حالی است که اگر کسی بتواند پوست شترمرغ را دباغی و محصولات چرمی تولید کند، بهازای هر شترمرغ حداقل 2 میلیون تومان سود خالص نصیبش میشود. ما در حال حاضر توان این کار را نداریم اما همزمان از پرهای شترمرغها گردگیر یا داستر تولید میکنیم.
این فعال اقتصاد مقاومتی میافزاید: طعم گوشت هر حیوانی بستگی به میزان ترکیب آن با چربی همان حیوان دارد. گوشت شترمرغ چربی درونبافتی بسیار اندکی دارد و به همین دلیل خاصیت درمانی دارد و برای بیماران توصیه میشود. اما چربی بینبافتی شترمرغ بسیار زیاد است و از هر شترمرغ 120کیلویی 20 کیلوگرم چربی بهدست میآید. ترکیب گوشت شترمرغ با این چربی بینبافتی طعم آن را فوقالعاده میکند. بهطور کلی گوشت ترد و لطیف شترمرغ بسیار چاشنیپذیر است.
رسول پورجانفشان درباره پایاننامه کارشناسی ارشد خود، میگوید: سعی کردم پایاننامهای کاربردی و بهدردبخور ارائه کنم که بایگانی نشود. سوژه پایاننامه من مکانیزاسیون واحدهای پرورش شترمرغ بود و بر اساس مطالعات میدانی واحدهای پرورش شترمرغ در ورامین، گرمسار، ساوه، قزوین و ... نوشته شد و حاصل آن یک طرح توجیهی دقیق برای شروع به کار پرورش شترمرغ بود.
این فعال اقتصاد مقاومتی نسبت به سنگاندازی دستگاههای اجرایی در برابر دریافت مجوز توسط واحدهای پرورش شترمرغ گلایههای زیادی دارد و میگوید از جمله این سنگاندازیها، اصرار عجیب و غریب بر لزوم وسعت بالای مزارع پرورش شترمرغ است، این در حالی است که فعالان اقتصادی جوان همگی کار خود را در مزارع کوچک شروع میکنند. البته نیروهای جوان مثل رسول پورجانفشان با خلاقیت و ابتکار توانستهاند حداکثر بهرهوری را از زمینهای کوچک برای پرورش شترمرغ داشته باشند، به این ترتیب که جوجه شترمرغها را با فاصله زمانی 2ماهه خریداری میکنند و بدین ترتیب شترمرغهایشان سنین متفاوتی دارند، در نتیجه نیاز آنها به داشتن زمین وسیع مرتفع میشود.
انتهای پیام/*