به گزارش خبرگزاری تسنیم از دهدشت، روستای محروم ادرج از توابع بخش چاروسا در 7 کیلومتری قلعه رئیسی و 60 کیلومتری دهدشت مرکز شهرستان کهگیلویه واقع شده و محرومیت در این روستا فریاد میزند.
این روستای دور افتاده در گذشته به دلیل داشتن باغها و چشمهسارهای فراوان به عنوان یکی از زیباترین روستاهای این بخش به "عروس چاروسا" معروف بود که متاسفانه در چند سال اخیر به دلیل محرومیت خالی از سکنه شده است.
100 خانوار در سالهای گذشته در روستای ادرج چاروسا سکونت داشته که به گفته ساکنان باقی مانده و شواهد موجود به دلیل نبود امکانات به شهرها و روستاهای دیگر مهاجرت کرده و هم اکنون تنها 12 خانوار در این روستا سکونت دارند و با فقر و نداری دست و پنجه نرم میکنند.
وجود دره ای بزرگ در ابتدای این روستا سبب ایجاد مشکلات و سخت کردن رفت و آمد به خصوص در فصل زمستان برای اهالی این روستا شده و در این روستا آنچه بیش از همه جلب توجه میکند خانههای مخروبه و خالی از سکنهای بوده که چشم هر بینندهای را آزار میدهد.
خانههای گلی و قدیمی نشان از عمق محرومیت در این روستا دارد و پشت بام این خانهها به دلیل بهکار بردن مصالح قدیمی مانند خاک و چوب درختان به مرور زمان با آب باران شسته و خطر فروریزی و تهدید جدی برای ساکنان این روستا وجود دارد. سقف بیشتر این خانههای گلی فرو ریخته با پلاستیک پوشیده شده و در فصل زمستان با توجه به بارندگی شدید امکان آوار شدن این خانهها وجود دارد.
این روستا با توجه به قرار گرفتن در کوهپایه کوه سیاه دارای چشمههای زیاد و خاک حاصلخیز و زمینهای شیبدار برای احداث انواع باغ است اما با توجه به فقر و محرومیت اهالی این روستا هیچ گونه استفادهای از این آبهای جاری برای کشاورزی نمیشود.
نبود راه ارتباطی مناسب و نداشتن حتی یک وسیله نقلیه در روستای ادرج از مهمترین مشکلات این روستا بوده به طوری که اهالی روستا برای تامین نیازهای اولیه خود مجبورند کرایه زیادی پرداخت کنند.از دیگر مشکلات این روستا وجود مدرسه ابتدایی با کمترین تجهیزات آموزشی بوده و اینکه فرزندان این دیار بعد از دوره ابتدائی به دلیل نبود مدرسه باید ترک تحصیل کنند.
هادی صمدی منش از اهالی روستای ادرج کهگیلویه به تسنیم گفت: 3 فرزند دارم که همگی در یک اتاق کاهگلی زندگی میکنیم که این اتاقک به عنوان آشپزخانه، اتاق خواب و پذیرایی استفاده میشود.
وی با تاکید بر اینکه منبع درآمدی جز یارانه ندارم، افزود: در صورتی شرایط توسط مسئولان فراهم شود میتوانم به عنوان یک کشاورز موفق فعالیت کنم و دیگر مشکلات فرزندانم پایان یابد.
همسر هادی صمدی منش با بیان اینکه همسرم در کودکی پدر و مادرش را از دست داد و با بیکسی و نداری بزرگ شد، افزود: هیچ سرمایهای برای انجام فعالیت دامداری و کشاورزی نداریم و به دلیل ترس خود و فرزندانم شوهرم به استانهای مجاور برای کارگری نمیرود.
وی گفت: پولی برای خرید لباس و لوازم التحریر فرزندانم ندارم و تنها منتظر یارانه میمانیم تا بلکه بتوانیم خرجی خود و فرزندانمان را تامین کنیم و به نوعی با حداقلها زندگی میکنیم.
مهمترین مشکلات روستایی بخش چاروسا نبود زیرساختهای جادهای و توسعه شبکه آبرسانی بوده که نیاز است مسئولان امر با تدابیر لازم شرایط ادامه زندگی و بهبود وضعیت معیشتی مردم را در این روستا و سایر روستاهای این بخش فراهم کنند.
گزارش از امیررضا برنگپور
انتهای پیام/