به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، مسعود تجریشی شامگاه شنبه در جلسه کارگروه استانی احیای تالاب هامون که در استانداری برگزار شد، در تشریح هدف از سفر به سیستان و بلوچستان و بازدید از تالاب هامون اظهار داشت: بنا بر درخواست کلانتری مقرر شد تا یک جلسه در استان داشته باشیم تا ببینیم آیا طرح و برنامهای در استان مشابه آنچه برای دریاچه ارومیه بسته شد وجود دارد.
تجریشی ادامه داد: برنامه به این معنا که اهداف و برشهای دستگاهی مشخص باشد و هرسال بدانیم هر دستگاه چهکاری را باید انجام دهد و به چه منابع مالی نیاز دارد تا بتوان این برنامه را بهصورت جمعبندی مانند آنچه در کارگروه دریاچه ارومیه که یک کارگروه ملی است، ارائه داد.
وی افزود: فرض ما بر این بود که در سیستان و بلوچستان مانند ارومیه مجموعهای وجود دارد تا بین دستگاههای مختلف هماهنگی ایجاد کند و برنامهای برای احیا داشته باشد و بتواند وظایف بین دستگاهها را تشریح، اجرا، نظارت و پایش عملکرد انجام دهد.
تجریشی بابیان اینکه سه جلسه در این زمینه برگزار شد، افزود: در جلسه اول در کارگروه ملی گردوخاک طرحی از سوی استان ارائه شد و در آن جلسه دکتر کلانتری به این اشاره کردند که برنامهای ندارید و درخواست کردند تا دو هفته دیگر بتوانیم برنامهای را داشته باشیم که هماهنگی بین دستگاهها و منابع مالی و اینکه در چه مسیری میتوانیم حرکت کنیم، در آن مشخص باشد.
معاون محیط انسانی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: در این جلسه نظر دکتر کلانتری بر این بود که دو مقوله احیای تالاب هامون و مقابله با گردوخاک را باید از هم تفکیک کرد چراکه وقتی درباره احیای تالاب صحبت میشود، منظور یک منبع زیاد آب با ویژگیهای بسیار است اما وقتی درباره گردوغبار صحبت میکنیم منظور این است که بتوانیم برنامهای داشته باشیم دربرش ملی و استانی که با اجرای آن مطمئن باشیم مردم میتوانند در منطقه حضورداشته باشند.
تجریشی ادامه داد: همچنین در جلسات بعدی که با نمایندگان منطقه سیستان در کارگروهِ تالابها داشتیم این موضوع مطرح شد که باید بحث حقآبه و نیاز زیست محیطی تالاب هامون را از هم تفکیک کنیم.
وی خاطرنشان کرد: این امر مستلزم آن است که یک برنامه مشخص و منسجم دستگاهی داشته باشیم یعنی کاملاً برای ما مشخص باشد که وقتی درباره احیای تالاب هامون صحبت میکنیم برنامه ما چیست و وقتی درباره کنترل ریزگردها و گردوخاک صحبت میکنیم برنامه ما چیست.
معاون محیط انسانی سازمان حفاظت محیط زیست بابیان اینکه کشاورزی، معیشت، اشتغال و زنجیره ارزش ازجمله کارکردهای تالاب هامون است، تصریح کرد: حقآبه 820 میلیون مترمکعبی رودخانه نیاز کشور و از نیاز تالاب هامون کاملاً جداست.
تجریشی ادامه داد: تالاب هامون موضوعی فراتر از سرزمین است و طرف مقابل باید به تعهدات انسانی، ملی و بینالمللی خودش پابرجا باشد.
معاون محیط انسانی سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: بنابراین ما چیزی که نیاز داریم این است که به یکسری سؤالات جدی در مجموعه بینالمللی پاسخهای مشخصی بدهیم اینکه به لحاظ سازمان حفاظت محیط زیست ما چقدر آب نیاز داریم؟ این آب در کجا و به چه وسیلهای باید وارد شود؟ بهعنوان از کنترل پروژههای که به ریزگرد مربوط میشود شروع کنیم و سپس به خود تالابها برسیم اما به نظر میرسد ما الان برنامهای نداریم و اینیک خطر است.
وی افزود: دکتر کلانتری همیشه میگوید "اهواز در کنار زابل" برای اینکه اینطور برداشت نشود که چون سمت اهواز فشار است ما زابل را فراموش کنیم اما وقتی به لحاظ برنامهای نگاه میکنیم میبینیم که برنامه مشخصی در این سمت نداریم درحالیکه منابع مالی مانند 100 و 150 میلیون دلاری که امسال و سال آینده از صندوق توسعه ملی تخصیص داده میشود، وجود دارد.
تجریشی خطاب به استاندار سیستان و بلوچستان گفت: با توجه به اینکه در این زمینه یک برنامه مشخصی نداریم، تدبیری بیندیشید و ببینید که چگونه میتوانیم این برنامههایی را که در استان بهعنوان اعتبارات صرفاً دربارهاش صحبت میکنیم به یک برنامه عملیاتی تبدیل کنیم که بتوانیم اثربخشی این اقدامات را در معیشت مردم، در مهار گردوخاک، در کارکردهای تالاب و نیاز زیست محیطی مشاهده کنیم.
معاون محیط انسانی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: امیدواریم تدبیری اندیشیده شود تا بتوانیم الگوی کارگروه ملی تالابها را در خود استان داشته باشیم و صرفاً به برنامههای سازهای توجه نکنیم بلکه همیشه استقرار، کشاورزی، سلامت و معیشت مردم در کنار هم دیده شود. انشالله برنامه موجود را چکشکاری کنیم و در هیئت دولت بهعنوان بخشی از اقداماتی که در کلان باید انجام شود، نه صرفاً در قالب گردوخاک، ارائه دهیم و همزمان بر روی منابع مالی این طرح نیز کار کنیم.
وی خاطرنشان کرد: ماده 10 و 12 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت و قانون تشکیل مدیریت بحران که هم از دیگر منابعی است که میتوان از آن استفاده کرد . امسال از این محل 220 میلیارد تومان منبع مالی داشتهایم ولی برنامهای برای آن نداشتیم که به سازمان برنامهوبودجه ارائه دهیم. از طرفی سازمان برنامهوبودجه هم همیشه اشاره میکند که بیشترین منابع مالی را چه به لحاظ مطالعات و چه به لحاظ برنامههای اجرایی برای دشت سیستان تخصیص داده است، اما هنوز مسائل این منطقه، مسائلی حاد است.
انتهای پیام/م