به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، خبر کوتاه بود و عجیب، 30 دانشآموز سراوانی در کنکور 97 رتبه زیر هزار کسب کردند؛ این خبر خلاف روالی بود که پیشتر از سیستانوبلوچستان و محرومیتهایش مخابره میشد، اینبار اما خبر موفقیت دانشآموزان یک مدرسه شبانهروزی در شهرستان سراوان تمام معادلات قبلی را به هم میریزد.
مدرسه شهید مطهری چند سالی است در کنکور خوش میدرخشد و امسال هم 30 دانشآموز آن رتبههای زیر هزار را کسب کردند همچنین چهار رتبه زیر 100، سه رتبه دو رقمی و یک رتبه تک رقمی توسط دانش آموزان این مدرسه اوج استعداد در محرومیت را به جلوه کشید.
عبدالله رئیسی دانشآموز رشته علوم انسانی این مدرسه که موفق شد رتبه دو کنکور در منطقه 3 را کسب کند حالا دانشجوی رشته دبیری عربی دانشگاه فرهنگیان زاهدان است.
این دانشآموز درباره اینکه چرا به جای رشته حقوق یا دانشگاههای برتر در حوزه علوم انسانی، دانشگاه فرهنگیان را انتخاب کرده است؟ این پاسخ را میدهد:
از سال اول دبیرستان به رشته علوم انسانی علاقه داشتم و یکی از درسهایی که در آن خیلی قوی بودم، درس عربی بود اما هدف اصلیام این نبود که حتما در رشته عربی ادامه تحصیل دهم ولی از همان ابتدا بسیار به شغل معلمی علاقه داشتم و یکی از برنامههایم برای آینده انتخاب شغل معلمی بود.
هنگامی که نتایج کنکور اعلام شد با وجود آنکه رتبه خوبی را کسب کرده بودم و میتوانستم دانشگاههای برتر را انتخاب کنم اما رشته عربی دانشگاه فرهنگیان را ترجیح دادم. در فضای مجازی میگفتند که به دلیل مسائل مالی و تضمین شغل مجبور شدم که دانشگاه فرهنگیان را انتخاب کنم اما به هیچ عنوان جنبههای مالی را ملاک قرار ندادم. از همان دوران دانشآموزی به شغل معلمی علاقه داشتم.
روستای محل زندگیم از نظر وضعیت آموزشی بسیار ضعیف است بنابراین شغل معلمی را انتخاب کردم تا بتوانم پس از پایان تحصیل در این روستا به عنوان معلم مشغول به کار شوم؛ دهستان کلهگان از توابع شهرستان سراوان و نقطه صفر مرزی است. در دوران تحصیل همیشه با مشکل کمبود معلم مواجه بودیم و به دلیل نبود مدرسه و معلم بچهها بعد از دوره ابتدایی ترک تحصیل میکنند و متاسفانه محرومیتها این باور را برای آنها رقم زده که نمیتوانند درس بخوانند.در کل دهستان کلهگان که 8 تا 9 هزار نفر جمعیت دارد دو دبیرستان یک پسرانه و یک دخترانه داریم.
بچههای مناطق محروم با مشکل نبود کیفیت آموزش مواجه هستند و دبیر متخصص در دوره دبیرستان نداریم و باید به مدارس شبانهروزی بروند که خانوادهها با آن موافقت نمیکنند.مشکلات اجتماعی و درد و رنج محرومیت مردم عزم من را برای ادامه تحصیل جدیتر کرد تا بتوانم به همشهریهایم خدمت کنم. تصمیم دارم در حین تحصیل هم به لحاظ آموزشی به بچههای روستا کمک کنم.
یکی از جملاتی که به من روحیه میداد از سوی مدیر مدرسهاما (آقای اربابی) به من هدیه داده شد در این متن نوشته بود: آموختم با خدا همه چیز ممکن است اگر به خود و ریشه خود ایمان داشته باشی حتی سنگ هم جلودارت نیست، موفقیت زمان میبرد پس ایمانت را نباز و ناامید نشو هر لحظه پر از درسهای زندگی است.
انتهای پیام/