به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ جغرافیای ایران یکی از بهترین مناطق جهان برای کشاورزی متنوع با توجه به چهارفصل بودن کشورمان است. از زمان کهن، کشاورزی و دامپروری در ایران یکی از مهمترین بخشهای زندگی و اقتصاد خانوارها و جوامع در زیستبوم ایران بوده است.
با وجود این ظرفیت بینظیر استفاده نامناسب از زمین و آب و کشت برخی از محصولات با مصرف بالای آب باعث شده تا بهبهانه کمبود آب، واردات محصولات کشاورزی بهشکل تصاعدی افزایش یابد؛ این در حالیست که با نیاز کشور به کالای استراتژیک در بخش مصرف مواد غذایی، واردات "محصولات تراریخته" افزایش یافته و مسئولان دولتی از جمله معاون اول دولت و رئیس سازمان محیط زیست به توجیه چنین وارداتی میپردازند!
در این زمینه گفتگویی با دکتر حسین روازاده؛ پژوهشگر طب ایرانی ــ اسلامی و دبیرکل جامعه اسلامی حامیان کشاورزان ایران داشتیم که در ادامه آمده است.
دکتر حسین روازاده با توجه به شعار رونق تولید در سال جاری اظهار کرد: رهبر معظم انقلاب اسلامی از جمله شخصیتهایی هستند که همواره بر اتکا به تولیدات و ظرفیتهای داخلی تأکید کردهاند و در یک دهه اخیر تأکید ایشان بر موضوع اقتصاد و تولید بوده است؛ در همین راستا از جمله مهمترین بخشهایی که میتواند بهصورت زیرساختی و اساسی تحولآفرین باشد، بخش کشاورزی است.
وی ادامه داد: اگر مردم را بهسمت کشاورزی تشویق کنیم، هم مسئله غذا و هم اقتصاد خانواده حل خواهد شد؛ در چند دهه اخیر شاهدیم که بسیاری از جوانان از روستاها بهسمت شهرها برای پیدا کردن شغل و حتی کارگری کوچ کردهاند در حالی که امکانات بینظیری برای کشاورزی در روستاها وجود دارد که میتواند آینده جوانان را تضمین کند؛ در برخی از اقلیمها، مثلاً کاشت درخت گردو اقتصاد یک خانواده را متحول میکند؛ براساس محاسبات، اگر فقط 25 درخت گردو به محصول برسد، بهاندازه یک حقوق بازنشستگی تولید مالی برای فرد خواهد داشت؛ این پتانسیل در حالی وجود دارد که بسیاری از زمینها، لمیزرع باقی مانده یا رها شدهاند؛ نیاکان ما بهخوبی به این ظرفیت آشنا بودند و درختان میوه و درختانی مانند بادام، پسته، گردو و... در محیط ایران امتحان خود را پس دادهاند؛ زمین حاصلخیز ایران بهترین محصولات خشکبار جهان را تولید میکند اما مشاهده میشود که میزان تولیدات ما با ظرفیتهای کشور همخوانی ندارد.
روازاده تصریح کرد: برخی کمآبی را بهانه میکنند و چوب حراج به صنعت کشاورزی ایران زدهاند؛ کشور ایران، آب فراوان دارد و دهها سال دیگر اگر این آب مصرف شود، آب تمام نخواهد شد؛ اگر این ظرفیت مدیریت شود، تولید و اشتغال بهشکل اساسی ایجاد خواهد شد؛ نوع تولید باید مجدداً به کشاورزان آموزش داده شود؛ رهبر کبیر انقلاب به مسئولان تأکید داشتند که به کشاورزی اهمیت ویژه بدهند؛ در حال حاضر که تحریمها بهسمتی رفته که مردم ایران برای تهیه قوت روزانه یا غذای روزانه بهزحمت بیفتند، احاطه بر غذا و دارو از جمله سیاستهای استکبار جهانی است؛ کشاورزی ایران در طول تاریخ جهان نمونه بود؛ بهترین کشاورزی و بهترین اساتید این رشته در ایران بودند؛ ضعف کشور ما در بخش کشاورزی برای این است که فرهنگ کشاورزی را از خانوادهها دور کردند؛ در زمان قدیم علاقه وافری به درختکاری و کشاورزی وجود داشت و نوع کاشت درختها در فرهنگ ما بسیار مورد تأکید بود.
دبیرکل جامعه اسلامی حامیان کشاورزان ایران با تأکید بر اینکه باید در هر جنگل 130 نوع درخت وجود داشته باشد، خاطرنشان ساخت: با این حال میبینیم که در پارکهای جنگلی احداثشده در کشور فقط درخت کاج کاشته میشود؛ تأسف بزرگتر آنجاست که نوع کاجها نیز ایرانی نیستند؛ در کاجهای ایرانی، حیوانات بهراحتی لانه درست میکنند اما در کاجهایی که وارد کشور شده و در مناطقی مانند چیتگر کاشته شدهاند، بعد از 50 سال تنه آنها بهصورتی است که پرندهها نمیتوانند در آن لانهسازی کنند؛ کاجها در این مناطق باعث میشود که بعد از 10 سال زمین تولید آهک کند و اکسیژن نیز در این محیطها بهشدت کم است؛ مابین این درختها، درختی سبز نمیشود؛ مسئولان باید درخت میوه را بهجای درخت کاج و سایر درختان غیرمثمرثمر بکارند.
روازاده یادآور شد: برخی گونههای درختی اصلاحشده در کشورمان، عمر طولانی ندارند و درختی مانند زردآلو عمری کمتر از 10 سال دارد در حالی که باغاتی داریم که عمر درختان زردآلوی آن بالای 120 سال است؛ نوع درخت و نوع کاشت باید بهطور اساسی مورد توجه قرار گیرد؛ ایران یکی از مستعدترین محیطها برای کاشت درخت گیلاس است؛ زمانی که در ایران بهار میشد در برخی از مناطق ایران مانند تهران، جشن شکوفههای گیلاس گرفته میشد، درختان گیلاس در فصل بهار شکوفه میکنند اما آیا الآن نشانی از آن در شهرهای ایران هست! در ژاپن و در واشنگتن آمریکا جشن شکوفه درخت گیلاس داریم و سالانه میلیونها گردشگر برای دیدن آن به این مناطق میروند اما متأسفانه در شهرهای ایران دیگر خبری از آن نیست و شهرداریها بهجای این گونهها، درخت کاج میکارند!
این پژوهشگر طب ایرانی ــ اسلامی گفت: در نیم قرن اخیر، درختکاری بهطرز وحشتناکی بهشکل غیراصولی و غیراستاندارد با طبیعت ایران صورت گرفته و روش درست نیاکان بهکار گرفته نمیشود؛ برای کاشتن درخت توصیه شده که قبل از ریختن خاک بهروی ریشه، آب و مقداری خاکستر ریخته شود. درخت حاصل از آن بعد از مدت کوتاهی میوه میدهد و تنومند میشود؛ وزارت کشاورزی در ایران بیشتر در حال بیابانسازی و جنگلزدایی است و درختهایی که کاشته میشود، عمر چندانی ندارند و بهبهانه افزایش بار و محصول درخت، شاهد از بین رفتن بذرها و نهالهای خوب ایرانی هستیم؛ در زمان قدیم در هر خانه ایرانی یک درخت توت و درخت انجیر بود اما آمدند و بهبهانههای مختلف درختهای کهن و با عمر حدود 100 سال را بریدند و جای آن درختهای بیخاصیت و بیثمر کاشتند؛ خواص توت، شیره توت و انجیر در طب ایرانی آنقدر زیاد است که باید کتابها درباره آن نوشته شود؛ درختی را در استانهای جنوبی کشور بهنام کنوکارپوس بهبهانه جلوگیری از ریزگردها و گردوغبار کاشتند؛ دهها هزار اصله از این درخت در این مناطق کاشته شد در حالی که این گونه مهاجم برای آبوخاک این مناطق نبوده و باعث افزایش کمآبی و خشک شدن گونههای دیگر شد؛ ریشه این درخت بعد از 2 سال چنان وارد ریشه درختان همجوار میشود که درختهای دیگر از جمله درخت خرما را میخشکاند.
روازده با بیان اینکه کشاورزی باید در خدمت سلامت مردم باشد، متذکر شد: متأسفانه مسئولان در وزارت جهاد کشاورزی به اصول اولیه توجه ندارند و بدون مطالعه و بیتوجه به تاریخ کهن سرزمین ایران، گونههای مهاجم بذر و نهال وارد کشور میکنند که کشاورزی و باغداری ایران را نابود خواهد کرد؛ چرا در کشور ما بذرهای بومی بهیغما رفته و مسئولان ذیربط فکری به حال احیاء مخازن بذرهای بومی نمیکنند؟ و از طرفی چرا بذرفروشیهای کشور فقط بذرهای غیربومی عرضه میکنند یا حداقل در چنین مکانهایی، مغازههای فروش بذر بومی وجود ندارند؟ بدتر از آن این که در حال حاضر برخی از مسئولان بهصورت رسمی محصولات تراریخته را هم توصیه و تجویز میکنند! مقابله با محصولات تراریخته بدون عزم مسئولان و همراهی مردم امکانپذیر نیست؛ باید دقت شود که اصلاح کشاورزی و باغداری با آموزشهای دقیق و برگرفته از تاریخ کشاورزی ایران همچنین توصیههای بزرگان و افراد مجرب باید بهسرعت در کشور اجرایی شود؛ در بخشهایی از کشور قدمهایی برداشته شده، برای مثال در شورهزارها، درخت پسته در حال کشت است و بسیاری از مناطق لمیزرع یا جاهایی که درختان بیخاصیت کاشته میشد، درخت پسته کاشت شده و اقتصاد آن مناطق را دگرگون ساخته است؛ پسته یکی از قدیمیترین و باارزشترین محصولات در آبوهوای ایران است؛ در کشور افغانستان به این موضوع پی بردهاند و هکتارهکتار باغ پسته در این کشور در حال کاشت و باردهی است؛ اگر روند کشاورزی به این شکل در ایران ادامه پیدا کند، کشورهای دیگر جای محصولات خشکبار ایرانی را در جهان خواهند گرفت.
انتهای پیام/+