به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فارغالتحصیل رشته کارگردانی از کشور انگلستان است. او در سال 1357 به عنوان کارگردان در تلویزیون مشغول به کار شد. کارش را با "بازگشت به خانه"، "گمرک مسافری" و "کار و پیشه" آغاز کرد. مسعود نوابی بیش از صدها مستند و فیلم کوتاه در کارنامهاش هست اما بیشتر مخاطبین او را با "مسافر زمان"، "دردسر والدین" و "آهوی ماه نهم" به یاد میآورند. در سینما هم "کلاهی برای باران" با بازی رضا عطاران و "قلقلک" این کارگردان با نقش متفاوت مسعود امکانیان بیشتر دیده شد.
این روزها کمتر فیلم میسازد، از تلویزیون مدتها است و از سینما هم بعد از ساخت فیلم سینمایی "سایه" در سال 1393 دور شده است. نوابی به تعبیر خودش فیلمنامهای کمدی دارد که قبل از کرونا مذاکراتی داشته و بعد از آرام شدن فضا احتمالاً با ساخت فیلم سینمایی به عرصه کارگردانی برخواهد گشت.
او در گفتوگویی با خبرنگار خبرگزاری تسنیم به این نکته اشاره کرد که مردم هنوز سریالهای قدیمی تلویزیون را دوست دارند و خودم که امروز بیشتر مخاطب تلویزیونم این توجه بیننده را بیشتر درک میکنم. همین چند وقت پیش "آهوی ماه نهم" پخش شد و یا بارها "دردسر والدین" را بازپخش کردهاند در هر بار پخش مجدد بازتابهای خوبی دریافت میکنم. مردم دنبال قصه، موقعیتهای باورپذیر و شخصیتپردازیهای مناسباند.
وی افزود: در کنار فیلمنامه خوب، بودجه لازم، حتماً باید بازیگران درست در کنار هم قرار بگیرند تا سریال تلویزیونی به ماندگاری برسد. این اتفاق برای خیلی از سریالهای گذشته افتاده است. خودم مخاطب این سریالهای قدیمی در دوران کرونا بودم، به فیلمنامه و اجرای موفق کارگردانها و به توانایی بازیگران در شخصیتپردازی بسیار توجه کردم. یادم میآید در "مسافر زمان" 1، چطور "علیرضا خمسه" برای تیپسازی و ایفای واقعی هفت کاراکتری که در سریال برای او درنظر گرفته بودیم تلاش میکرد، یا "اسماعیل محرابی" در سریال "مسافر زمان"2 دست از تلاش برنمیداشت تا آن نقش اصولی و درست اجرا شود. همان موقع هم جوانهایی بودند که اصلاً اخلاق حرفهای را رعایت نمیکردند. حتماً امروز هم این چالشها وجود دارد و باید کاربلدها در کنار پروژههای تلویزیونی باشند تا مردم باز هم شاهد سریالهای جذاب و دلچسب باشند.
نوابی با اشاره به اینکه صاحبان برخی از سریالها خوشحال بودند که 13 درصد بیننده داشتند، تأکید کرد: حتماً نداشتن بودجه لازم هم مزید بر علت شده تا پروژههای تلویزیونی بدون بازیگر مناسب و تهیهکننده کاربلد و بعضاً کارگردانانی که کارنامه قابل قبولی ندارند، به سرانجام برسند. یادم میآید مجموعه تلویزیونی "دردسر والدین" 90 درصد و سریال "آهوی ماه نهم" 85 درصد بیننده داشت ما آنقدر خوشحال نمیشدیم و به چشمانداز و دورنمای بلندتری، تا کارهایمان برای همه مردم جذاب باشد. اما امروز میبینیم برخی از سریالها با وجود داشتن 13 درصد بیننده، خوشحالند! مشکل این است که کمتر از کاربلدها در این عرصه استفاده میشود و برخی از کارها آنطور که باید و شاید درنمیآید.
کارگردان قدیمی تلویزیون مشکل سریالسازی را در عدم استفاده از تهیهکنندههای کاربلد، عجله عجله ساختن و نوشتن فیلمنامه دانست و افزود: سریالسازی بدون کارگردان خوب، بازیگر پویا و کاربلد و همچنین تهیهکنندهای که اشراف مناسب بر حوزه سریالسازی داشته باشد، میسر نیست. نباید انتظار داشته باشند نویسنده، فوری و بدون تأمل مناسب بنویسد و کارگردان عجله عجله، کار را به سرانجام برساند، سریال هم ماندگار و دلچسب از آب درآید! امروز از تهیهکنندگان قدیمی آنچنان خبری نیست و برخی آمدهاند که فکر پولند و کمتر خرج میکنند؛ انتظار دارند کارگردان لوکیشنها را کم کند تا هزینههای سریال کمتر شود و به جای آن درآمد بیشتری کسب کنند. این چنین رویههایی باعث میشود سریالسازی تلویزیون در وضعیت خوبی قرار نگیرد.
وی خاطرنشان کرد: اول از همه باید به دنبال فیلمنامه درجه یک باشند که در این صورت با بودجه و بازیگر کم هم میتوان سریال خوبی ساخت. من خودم فیلمنامه خوب و درجه یکی داشته باشم حاضرم دستمزد یک سوم هم بگیرم و آن کار را به تولید برسانم. امروز برنامهها و سریالهای تلویزیون تک و توک خوب از آب درمیآید، فیلمنامه خوب و تهیهکنندهای که فیلمنامه را بشناسد بسیار حائز اهمیت است؛ حتماً با توجه به این نکات ضعف و فقدانها، میتوانیم شاهد رشد و نمو در عرصه سریالسازی تلویزیون باشیم.
انتهای پیام/