به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، انتشار شیوع ویروس کرونا در اواخر سال گذشته سبب تعطیلی بسیار از مراکز تفریحی، گردشگری، بازار، باشگاههای ورزشی و حتی مساجد و مراکز فرهنگی شد. پس از اینکه کسبوکارها با بدهیهای سنگینی مواجه شدند و حتی بسیاری از چکهای اصناف در آستانه عید نوروز با برگشت چک مواجه شد، دولت برای حمایت از این قشر در نخستین اقدام خود اعلام کرد که با هماهنگیهای که با بانک مرکزی شده حدود سه ماه از وامهای اصناف به تاخیر افتاده و بدهی شامل این قشر نمیشود. حالا بماند که این طرح به شکل کامل اجرایی نشد و با انتقادات زیاد مردمی همراه شد.
برهمین اساس وزارت ورزش هم در راستای حمایت از اماکن و باشگاههای ورزشی اعلام آمادگی کرد که برای این قشر تسهیلات خوبی در نظر گرفته است و مسعود سلطانیفر، وزیر ورزش و جوانان در اوایل اردیبهشت از پرداخت تسهیلات به 28 هزار باشگاه ورزشی از هفته آینده خبر داد و حتی اذعان داشت که این کوچکترین اقدامی است که ما میتوانیم برای حمایت از این قشر انجام دهیم.
حالا که بیش از دو ماه از وعده وزیر ورزش و جوانان میگذرد هنوزم که هنوز است خبری از اعطای تسهیلات به باشگاههای ورزشی نیست و انگار قصه بدعهدی و بدقولی مسئولان دولتی تمامی ندارد. سئوالی که در اینجا مطرح میشود این است که چرا در صورتی که دستور از یک مقام ارشد دولتی صادر شده ولی این طرح همچنان پس از دو ماه اجرا نشده است و حتی زمزمهای هم از اجرای آن به گوش نمیرسد؟ چرا با وجود اینکه وزیر ورزش از اعطای وام 16 میلیون تومانی با تنفس بازپرداخت چهار ماه خبر داده ولی این طرح همچنان معلق مانده و حتی مسئولان ورزشی استان شرایط بازدارنده و سختی را برای اعطای این وام در نظر گرفتهاند؟
محمدعلی حمزهپور، معاون ورزشی ادارهکل ورزش و جوانان استان زنجان در گفتوگو با تسنیم در خصوص عدم اعطلای تسهیلات به باشگاههای خسارت دیده گفت: از زمان اعلام پرداخت تسهیلات، اداره ورزش استان زنجان به شدت پیگیر این تسهیلات بوده است و در این زمینه اولویت با باشگاههایی است که دارای بیمه یا کد کارگاهی هستند ولی باید عرض کنم که 99 درصد از باشگاههای استان این ویژگیها را ندارند.
وی درباره مبلغ و نحوه بازپرداخت تسهیلات ابراز بی اطلاعی کرد و گفت: فعلا شرایط اعطای تسهیلات و بازپرداخت آن مشخص نیست و باید بررسی شود که این تسهیلات چگونه پرداخت شود.
البته از صحبتهای معاون ورزشی اداره ورزش استان میشود متوجه شد که اگرچه این مسئول به دنبال راه فراری بود تا از زیر مسئولیت اعطای تسهیلات به باشگاهها فرار کند ولی با ذکر یک نکته که احتمال میرود به طور ناخواسته بیان کرد کل عملکرد اداره ورزش را زیرسئوال برد. وقتی این مسئول بیان کرد که "تسهیلات به باشگاههایی شامل خواهد شد که یا بیمه و یا کد کارگاهی داشته باشند ولی 99 درصد از باشگاهها این شرایط را ندارند" خود این موضوع این شائبه را ایجاد میکند که اداره ورزش، اداره تامین اجتماعی و حتی برخی از دستگاههای نظارتی پس چه نظارتی داشتهاند که این تعداد از باشگاهها بدون بیمه و کد کارگاهی آزادانه فعالیت خود را در سطح استان انجام میدهند.
حال به غیر از شائبههای فوق، این سئوالات همچنین در ذهن جاری میشود که چرا بوروکسیهای زائد اداری سبب کُند شدن روند کاری میشود و چرا باید مسئولان ورزشی استان پس از دو ماه از گذشت دستور وزیر از مبلغ و شرایط آن اظهار بیاطلاعی کنند و با گذاشتن شرایط ویژه و بازدارنده بسیاری از صاحبان باشگاهها را از دریافت تسهیلات ویژه کرونا ناامید کنند. آیا دود این ناامید کردنها به چشم نظام نمیرود؟ آیا این کمکاریها سبب افزایش خستگی مردم نمیشود؟
از مباحث فوق دو نتیجه بیشتر نمیتوان گرفت؛ نخست این است که یا وزیر ورزش وعده سرخرمن داده است و فقط برای تسکین درد مردم در اردیبهشتماه وعده شعاری داده است و یا اینکه مسولان ورزشی استانها کمکاری کردهاند که پس از دو ماه هیچ اقدامی انجام ندادهاند. به هرحال در پایان امیدواریم هرچه سریعتر تسهیلات مربوط به باشگاهها انجام شود و بتواند این تسهیلات مشکلات ناچیز معیشتی صاحبان باشگاههای ورزشی را حل کند.
انتهای پیام/ش