مسعود براتی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم با اشاره به تحرکات اخیر آمریکا برای فعالسازی مکانیزم ماشه و بازگرداندن تحریمهای شورای امنیت گفت: بهلحاظ اقتصادی میتوان با قاطعیت گفت که حتی در صورت بازگشت تحریمهای مذکور فشار جدیدی به کشور وارد نخواهد شد.
این کارشناس مسایل حوزه تحریمهای اقتصادی تأکید کرد، تحریمهای شورای امنیت که در قطعنامه 1929 در سال 2010 اعمال شد یکسری تحریمهای بهشدت ابتدایی و بهلحاظ اقتصادی کمحجم بودند که در این تحریمها عمدتاً نهادهای نظامی و اتمی کشور هدف قرار گرفته بود.
وی افزود, از نظر شورای امنیت تنها بانک سپه تحریم و همچنین تأکید زیادی در خصوص احتیاط معامله با بانک ملی ایران اعلام شده بود بر این اساس در تحریمهای شورای امنیت هیچ اشارهای به موضوع فروش نفت و مسائل مبادلات بانکی نشده بود. این تحریمها بهلحاظ اثرات اقتصادی تا حد قابلتوجهی با تحریمهای آمریکاییها در سال 2008 همسانی داشت.
براتی گفت: با توجه به عدم اثرگذاری تحریمهای شورای امنیت اصل تحریمهای اقتصادی و یا تحریمهای ثانویه از سال 2010 به بعد توسط آمریکاییها علیه کلّیت اقتصاد ایران در ابعاد مختلف اعمال شد.
وی اضافه کرد، بهنظر میرسد از قطعنامه 1928 به بعد آمریکاییها دیگر برای اعمال تحریمهای جدید از سوی شورای امنیت وقت نگذاشتند و بهصورت مستقیم تحریمهای گستردهای را علیه اقتصاد ایران اعمال کردند.
بهگفته این کارشناس حوزه تحریمهای اقتصادی، یکی از تفاوتهای اصلی تحریمهای شورای امنیت و تحریمهای اقتصادی آمریکاییها موضوع وجاهت بینالمللی آنهاست، تحریمهای آمریکا با قلدری و بهصورت یکجانبه اعمال میشود و برخی کشورها نیز مجبور به تبعیت و همراهی با این تحریمها میشوند اما تحریمهای شورای امنیت از یک اجماع جهانی برخوردار است و بهنوعی نشان میدهد که عمده کشورها نسبت به عملکرد کشور تحریمشده نگرانی دارند، بر این اساس با ناامید شدن آمریکاییها از اعمال تحریمهای اثرگذار اقتصادی از سوی شورای امنیت، بهصورت مستقیم تحریمهایی مربوط به فروش نفت، مبادلات بانکی و بانک مرکزی، فراوردههای نفتی و... علیه اقتصاد ایران اعمال کردند.
براتی با بیان اینکه کارزار فشار حداکثری ترامپ بهدنبال حداکثر استفاده از مکانیسم ماشه است چرا که بهلحاظ روانی ممکن است بار دیگر بر کلیت اقتصاد ایران اثرگذار باشد، ادامه داد: بر این اساس در یک بازه 30روزه هجمه رسانهای سنگینی علیه کشور بهراه خواهد افتاد و سعی میکنند از کاه کوه بسازند تا میوه تحریمهای جدید را بچینند این در حالی است که با قاطعیت میتوان گفت تحریمهای سازمان ملل در مقام قیاس حتی انگشت کوچک تحریمهای موجود نیز نیست.
وی با ابراز "در شرایط فعلی قسمت قابلتوجهی از اثر تحریمهای اقتصادی آمریکا در اقتصاد ایران تخلیه شده است" گفت: بهطور عمده جریان تحریمها دو اثر جداگانه فوری و بلحظه و همچنین اثر واقعی و میانمدت دارد که بایستی این دو موضوع را از هم تفکیک کرد.
این کارشناس افزود: اثر فوری تحریمها مانند یک شوک اقتصادی مثل آنچه از اثرات اقتصادی کرونا بهیاد داریم عمل میکند و اثرات آن در تحریم ترکیه یا ونزوئلا و غیره مشاهده شد. اقتصاد ایران هم در سالهای 91 و 97 دچار همین شوکهای فوری ناشی از تحریمهای اقتصادی آمریکا شد، بهنظر میرسد با اقداماتی که انجام شده است از مرحله شوکهای فوری و آنی تحریمهای اقتصادی عبور کردهایم.
براتی ادامه داد: اثر دوم تحریمهای اقتصادی مربوط به تکانههای میانمدت است که با گذشت زمان آثار واقعی آنها در اقتصاد کشورهای تحریمشده مشخص میگردد که کشور خود را با تحریمها و اثرات میانمدت آنها وفق داده است، اما در بخش دولتی و بودجهریزی و سیاستهای مالی یک کارزار سنگین برای هماهنگی این بخش با اثرات تحریمها و کاهش فروش نفت کشور در حال پیگیری است.
بهگفته اینکارشناس حوزه تحریمها، در شرایط فعلی یک شبهه جدی برای اقتصاد ایران این است که سیاستگذاران و مجریان در دستگاههای دولتی و اجرایی به این باور برسند که قرار است یک جریان خاص یعنی دموکراتها در انتخابات آمریکا پیروز شود و شرایط بازگشت به برجام فراهم شود در این شرایط عملاً هیچ اقدام مؤثری برای هماهنگی سیاستهای مالی دولت با شرایط تحریمی انجام نخواهد شد.
وی اضافه کرد: شرطی کردن اقتصاد و ایجاد انتظار برای فعالان اقتصادی چه در بخش خصوصی و چه در بخش دولتی هدف اصلی تحریمهای اقتصادی است و این شرایط دقیقاً مانند فضایی است که در سال 92 بر اقتصاد ایران حاکم شد.
این کارشناس اقتصاد سیاسی گفت: در سال 92 بهدلیل ایجاد امید کاذب نسبت به مذاکرات و معطل ماندن کلّیت اقتصاد عملاً اقدامات لازم برای مدیریت تحریمها مانند پیگیری پرتال ارزی کنار گذاشته شد و نتیجه این اقدامات با بازگشت تحریمها در سال 97 و جهش ارزی دیده شد.
براتی خاطرنشان کرد: پیش از این رهبر انقلاب تأکید کردند باید بهگونهای برنامهریزی شود که گویی تحریمهای اقتصادی برای چند سال ادامه خواهد داشت، در اینجا باید به این نکته اشاره شود که هر دو جریان سیاسی آمریکا از تحریمها علیه ایران حداکثر استفاده را خواهند کرد چه زمانی که دموکراتها از تحریمها بهعنوان تحریمهای فلجکننده یاد میکردند و چه امروز که جمهوریخواهان از آن بهعنوان فشار حداکثری اسم میبرند. امروز جمهوریخواهان از همان زیرساختهای تحریمی که دموکراتها در 10 سال قبل ایجاد کرده بودند استفاده میکنند.
انتهای پیام/+