دکتر مریم اردبیلی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا با اشاره به بحران کاهش جمعیت کشورمان اظهار کرد: قریب به دو دهه است که نرخ باروری جمعیت کشور، زیر حد جانشینی (حدود 2.1 فرزند) است و متأسفانه هنوز اقدام قانونی و سیاستگذاری جدی در این باره انجام نشده است.
وی ادامه داد: تاکنون مهمترین اتفاق این حوزه، تغییر سیاستها بهسوی فرزندآوری بوده که آن هم بنا به فرمایشات و تذکرات مقام معظم رهبری صورت گرفته است؛ بر این اساس، سیاستهای کلی جمعیت در سال 93 ابلاغ شدند که متأسفانه چون این سیاستها بعد از 6 سال هنوز به قانون تبدیل نشده، در نتیجه به مرحله اجرا نیز نرسیدهاند!
این آیندهپژوه جمعیت تصریح کرد: آنچنان که باید و شاید به سیاستهای کلی جمعیت پرداخته نشده و در حد همان سیاستهای کلی باقی مانده است؛ در این باره، هنوز قانون تنظیم خانواده قدیم بهمعنای قانونی خود ملغی نشده و با اینکه اجرایی نمیشود، ملغی هم نشده است! با این حال خبرهایی از مجلس به گوش میرسد که بر آن اساس، نمایندهها با تمرکز خوبی بهروی مقوله جمعیت و این سیاستها تمرکز کردهاند تا قوانینی وضع یا اصلاح شوند.
اردبیلی اضافه کرد: در گذشته برخی از متخصصین عقیده داشتند که باید با یک سناریوی متوسط و خوشبینانه به سمت و سوی تعدیل این وضعیت جمعیتی (کاهشی) حرکت کنیم اما آمار و روند کاهش جمعیت در دو دهه گذشته نشان میدهد که از سال گذشته، نرخ رشد جمعیت کشور به زیر یک درصد رسیده است و 4 سال پیاپی است که موالید کشور در حال کاهش هستند و سالانه 80 تا 90 هزار تولد از آمار سال قبل کاسته میشود!
این پزشک و استاد دانشگاه یادآور شد: در سال 1398 نرخ باروری 1.7 فرزند برای زنان ایرانی تخمین زده شده است و امسال با توجه به موالید 6ماهه اول سال، از این مقدار هم کمتر خواهد شد که البته با احتساب کرونا و تأثیرات آن بهروی میزان تولدها، احتمال کاهش خیلی بیشتری را شاهد خواهیم بود.
این آیندهپژوه جمعیت تصریح کرد: پس ما از لحاظ شرایط جمعیتی در وضعیت بدی قرار داریم! با این حال در زمان حاضر هنوز وضعیت جوان کشور در وضعیت نسبتاً خوبی قرار دارد؛ دو دهه از پنجره طلایی جمعیت کشور را گذراندهایم و هنوز حدود دو دهه فرصت داریم تا هرم سنی و کیفیت جمعیت خود را در آینده تعدیل کنیم؛ این مهم مستلزم اقدامات جدی در سطوح مختلف است، یکی از این ابعاد این است که صرفنظر از کمیت فرزندان و تعداد خانوار، برای والدین تشریح کنیم که بر اساس نتایج پژوهشهای روانشناختی و جامعهشناختی، فرزند برای رشد خود به یک زیست متعادل نیاز دارد، این زیست متعادل در یک محیط طبیعی میسر میشود به این معنی که خانوادههایی که از نظر خانوادگی و ارتباط فضای خوبی داشته باشند، در این امر موفقتر هستند.
اردبیلی متذکر شد: از الزامات یک شرایط ارتباطی عاطفی متعادل برای فرزندان، داشتن خواهر و برادر است یعنی کودکان همسن و سالانی داشته باشند که در کودکی همبازی آنها باشند و بر این اساس مجبور نشوند بالاجبار از فضای کودکانه خود خارج شوند و در فضای بزرگسالان زندگی کنند؛ در ادامه هم در سنین بالاتر، فرزندان از پشتیبانهای عاطفی خوبی برخوردار خواهند بود؛ اینها همه باعث میشود که کودک در تمام طول زندگی از لحاظ عاطفی و ارتباطی زیست سالمی را تجربه کند؛ این مطالب در پژوهشها و مطالب علمی بینالمللی ثابت شده است.
انتهای پیام/+