دکتر مسعود عالمی نیسی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا با اشاره به اینکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی زحمت زیادی بهروی تدوین طرح "جوانی جمعیت و حمایت از خانواده" کشیدند، اظهار کرد: اصل هشتاد و پنجمی شدن این طرح به خودی خود ارزشمند است اما همانطور که تعیین شده است، باید بهروی مفاد طرح در کمیسیونها تأمل شود و بررسی مفصلی صورت بگیرد.
وی ادامه داد: در این راستا باید با تشکیل چند حلقه کارشناسی مفاد طرح بررسی و اصلاح شود؛ از آنجایی که اکنون نیز برای بازگرداندن روند طبیعی جمعیت دیر است؛ حتی اجرای آزمایشی، اگر با کمدقتی انجام شود، منجر به تلف شدن چند سال از فرصت باقیمانده میشود بنابراین دقت، بررسی و تأمل علمی کافی منجر به صرفهجویی زمانی و افزایش بهرهوری طرح میشود.
این جامعهشناس خاطرنشان کرد: یک بند از طرح به تأسیس "ستاد ملی جمعیت" اشاره کرده است؛ وجود ساختار ستادی در مقایسه با ساختار شورایعالی یا سازمان و وزارتخانه، کارآمدترین ساختاری است که در کشور داریم.
وی افزود: تشکیل ستاد ملی جمعیت با ریاست رئیسجمهور باعث میشود تا بالاخره موضوع جمعیت هم متولی پیدا کند زیرا جمعیت یک امر فرابخشی است و هیچیک از وزارتخانههای بهداشت یا دیگر وزارتخانهها بهتنهایی نمیتوانند متولی جمعیت باشند.
عالمی نیسی با اشاره به برخی ویژگیهای طرح کارآمد جمعیتی تصریح کرد: لازمه یک طرح خوب در حوزه جمعیت این است که ابتدا شناخت کاملی از جامعه ایرانی حاصل شود تا بتواند در مرحله اجرا بهدرستی عمل کند؛ رویکرد طرح فعلی آن است که جامعه ایرانی تمایلی به فرزندآوری ندارد و جامعه را بهسوی فرزندآوری بهاصطلاح عامیانه باید هل بدهیم و راهکار آنها برای این موضوع تکیه بر کمکها و تسهیلات است؛ این رویکرد علاوه بر هزینهبر بودن، بهرهوری پایینی دارد؛ شناختی که در تحقیقات از جامعه ایرانی به دست آمده آن است که خانواده ایرانی میخواهد صاحب فرزند شود اما موانعی بر سر راه او قرار دارد! یعنی این میل وجود دارد اما برخی موانع اجازه نمیدهند؛ بر اساس این رویکرد دوم کافی است موانع از سر راه خانوادهها برداشته شود تا فرزندآوری افزایش پیدا کند.
عالمی نیسی خاطرنشان کرد: بهعنوان مثال یکی از موانع محسوس بهویژه برای مادران، حضور با خیال راحت و آسودگی در فضاهای عمومی همراه با فرزند یا فرزندان خویش است؛ آیا یک مادر میتواند بهراحتی با کالسکه خود از مترو استفاده کند؟ آیا مادران ما میتوانند با خیال راحت بههمراه فرزند خردسال خود به سینما بروند؟ یا باید قید سینما رفتن را تا بزرگ شدن بچه بزنند؟ آیا مادر میتواند بهراحتی به بازار برود؟ اگر یک فرزند بشود دو یا سه فرزند چطور؟! این امر مربوط به نوع شهرسازی و معماری فضاهای عمومی ما است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی(ره) افزود: آیا برای کسی که یک پروژه عمرانی بزرگ احداث میکند، ساخت مکانهایی برای آسایش مادر و نگهداری کودک هزینه زیادی دارد؟ کافی است دولت اعطای مجوز پروژههای عمرانی را منوط به رعایت استانداردهای مادر و کودک کند؛ در این صورت مادر میتواند به بازار برود در حالی که فرزند خود را به یک محل نگهداری مطمئن کودکان بسپارد؛ اعطای مجوز برای دولت هزینه ندارد و فقط برداشتن یک مانع است؛ بههمین ترتیب موانع گوناگونی ناشی از قوانین و مقررات فعلی پیشِپای خانوادههای ما برای فرزندآوری وجود دارد که برداشتن آنها چندان هزینهای برای دولت ندارد، اما فرزندآوری را در جامعه کنونی احیا خواهد کرد.
انتهای پیام/+