به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روز دوم جشنواره فیلم فجر با نوعی حکومت نظامی مسئولین و دستاندرکاران جشنواره مواجه شد؛ شیوهنامههایی که سفت و سختتر از روز گذشته که کلی حاشیه به همراه داشت، رعایت میشد. حتی جایگاه حضور هنرمندان روی فرش قرمز تغییر کرد و از حضور تصویربرداران برای گرفتن فیلم و هجوم عکاسان خودداری میشد.
البته گرفتنِ مصاحبه و تهیه گزارش کار خبرنگاران را مشکل کرده بود و همه نسبت به این نوع برخورد گلایهمند بودند. این در حالی است که مسئولین ستاد ملّی کرونا و وزارت بهداشت هشدار دادهاند که اگر اتفاقات روز اول تکرار شود جشنواره فیلم فجر و بقیه جشنوارهها را تعطیل خواهند کرد.
جشنواره برای روز دوم، به سراغ "ستارهبازی" علیمردانی رفت که قرار بود خیلی زودتر از اینها به جشنواره برسد؛ هرچند با انتقاد برخی از کارشناسان همراه بود که چرا آنقدر استعمال موادمخدر به صورت عریان نشان داده میشود یا چرا مهاجران ایرانی که به فلاکت میرسند به ایران برنمیگردند و خیلی از مسائل دیگر؛ اما در عین حال بازی ملیسا ذاکری در نقش صبا مورد توجه قرار گرفت.
فرهاد اصلانی در نشست حضور نداشت اما شبنم مقدمی با تماس تلفنی خودش را به جشنواره رساند. در کنار بازیگران ایرانی، بازیگران آمریکایی همچون "مایکل مدسن" که در فیلمهای تارنتینو بازی کرده نیز در این فیلم حضور دارد.
اما فیلم دوم، "شیشلیک" محمدحسین مهدویان بود که این بار به جای کار سیاسی یا اجتماعی با کاری کمدی وارد جشنواره فیلم فجر شد. سینماگری که سال گذشته سیمرغ بهترین کارگردانی را به خاطر ساخت "درخت گردو" از جشنواره فجر گرفت. او امسال با رضا عطاران و پژمان جمشیدی و ژاله صامتی به جشنواره آمد و سرمایهگذاری مجدد شرکتی که در نشست خبری هم بحثبرانگیز شد.
شرکت تجاری که گویا با مهدویان قرارداد بلندمدت بسته و البته او این موضوع را به شدت تکذیب کرد. رضا عطاران و دیگر بازیگران "شیشلیک"، در نشست خبری این فیلم حضور پیدا کردند و نشستی پرحرف و حدیث و شوخی را خبرنگاران شاهد بودند. نشستی که از تغییر ژانر مهدویان شروع شد و به انتقاد از جوکهای اینستاگرامی امیرمهدی ژوله رسید.
فیلمی که به تعبیر برخی از کارشناسان،بیشتر شبیه به بیانیه سیاسی- انتقادی در نقد مسئولین بود که سوار بر مشکلات رایج حاشیهنشینان تهران است و هیچ پیام روشنی جز برجستهسازی مصائب مردم ندارد.
دوربین تسنیم در برج میلاد به سراغ کارشناسان و هنرمندان رفت. رضا عطاران میخواست جلوی دوربین بیاید اما به خاطر محدودیتهای جدید این اتفاق نیفتاد. او تنها خبر از بازگشت به سریالسازی داد که در برای نمایشخانگی جلوی دوربین خواهد رفت. خبری که پیش از این هم در رسانهها مطرح شده بود.
یا بازیگران دیگری که میخواستند صحبت کنند اما این محدودیتها اجازه نمیداد. با همه این اتفاقات، هاتف علیمردانی جلوی دوربین حاضر شد و به انتقاداتی درباره نمایش استعمال عریان موادمخدر و فلاکت مهاجرانی که در "ستارهبازی" باز هم به ایران برنمیگردند، چنین پاسخ داد:
" اگر شما دیده باشید فیلم را، قرار نیست پیام اجتماعی بدهیم و اعلامیه صادر کنیم. این فیلم برای 15 سال به بالا است؛ اما پدر و مادرها باید بدانند مواد مخدر جدید بو ندارد، صدا ندارد، در یک لحظه فاجعه ایجاد میکند. نشان ندادن این اتفاقات باعث عدم آگاهی میشود و این فیلم چنین هشداری را میدهد."
او همچنین درباره نقد به بحث مهاجرت هم گفت: میخواستم این سونامی مهاجرت را نشان دهم که خیلیها موفق بودند و بسیاری هم نه؛ و این آگاهی برای مهاجرت هم بهوجود آید.
کارشناسان نظرات دیگری درباره "ستارهبازی" هاتف علیمردانی داشتند. سعید الهی کارشناس و منتقد سینما در جلوی دوربین تسنیم چنین گفت:
"اولاً استعمال موادمخدر در فیلمها ممنوع است و اگر قرار به اکران عمومی باشد حتماً باید رده سنی لحاظ شود. گاهی اوقات هم برای نشان دادن عمل قبیح مجبورید به یک سکانس و دو سکانس؛ یک مقدار با وضوح آن مشکل داشتم ضرورت نداشت استعمال مواد مخدر را مرحله به مرحله نشان دهید.
ثانیاً در مقوله مهاجرت و اینکه به فلاکت میرسند اما باز به ایران برنمیگردند، باید گفت "ستارهبازی" در مذمت مهاجرت است و ضرورتی ندارد به ایران برگردند. اشکی که پدر این دختر – فرهاد اصلانی- در ماشین میریزد و دغدغهها و نگرانیهایی که در طول فیلم میبینم."
در مورد شیشلیک، مریم جلالی کارشناس ارشد مسائل فرهنگی و هنری صحبت کرد و گفت: "به نظرمن "شیشلیک" نماد متوسط پسندی و جامعهای که میل به رشد ندارد و قناعت را با مفهوم دیگری اشتباه گرفته است. قناعت، مفهوم "نداشتن" ندارد؛ بلکه قناعت درست و دقیق استفاده کردن است.
برای من تریبونهای مختلفی که در "شیشلیک" مطرح میشوند جالب توجه است. بدون اینکه گفتوگویی شکل بگیرد این تریبونها، توده (مردم) را مجبور میکنند دنیا را طوری ببینند که آنها میخواهند."
این کارشناس همچنین تأکید کرد: "شیشلیک" برخواسته از ذهنی است که احساس اجحاف دارد و مبیّن این نکته است برخی اوقات احساس اجحاف از خود اجحاف بدتر است. همانطوری که احساس امنیت از خود امنیت بهتر است. احساس اجحاف عمومی در "شیشلیک" نمود خوبی داشته است، من فکر میکنم جای این را دارد مقداری با نگاه مطالعات فرهنگی و نگاه سینما به عنوان پیشران توسعه به این تولیدات نگاه کرد.
مریم جلالی در این گفتوگو در پاسخ به الفاظ و حرکتهای نامناسبِ در جریان فیلم "شیشلیک" که فستیوالی از اتفاقات رکیکِ جنسی در جشنواره فجر به راهانداخت، گفت: در سطحی از دایره کلامی فیلم، فیلم را بررسی میکنیم و این الفاظ در اختیار ماهیت فیلم است و آن برون دادی که فیلم از خودش نشان بدهد متعلق به کدام سطح است. این حجم الفاظ و حرکاتی که برخی اوقات به نظر میرسد شاید در عرف عمومی نامتعارف باشد اما خودش نشاندهنده هویتی است که از آن توده انتظار داریم.
انتهای پیام/