به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند ، به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی ، کاکل در فرهنگ فارسی عمید به معنی دستهای از موی میان سر است که آن را بلند نگه میدارند.
در مزارع گندم گاهی خوشههای گندم به دور هم پیچ خورده و رو به قبله میایستد که دهقانان استان خراسان جنوبی این عمل را نتیجه خیر و برکت دانسته و به فال نیک میدانند و جشن میگیرند.
مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی در این باره گفت: جشن کاکل از جمله مراسمی است که مردم به شکرانه لطف الهی در مرداد و اوایل شهریور (زمان گندم درو) برپا میکنند و در همان زمینی که کاکل به وجود آمده قربانی میکنند.
سیداحمد برآبادی افزود: این کاکل در همه زمینها بوجود نمیآید و در بعضی از زمینها که میباشد اعتقاد دارند که به نیت و اعمال صاحب زمین بستگی دارد.
فریبا کاهنی کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی نیز درباره جشن کاکل بیان کرد: در هر زمین از یک تا سه کاکل امکان دارد وجود داشته باشد و در داخل هر کاکل بلبل یا گنجشک لانه میکند و تخم میگذارد و جلوتر از این که موقع درو شود و خواسته باشند کاکل را درو کنند بچه بلبلها از تخم بیرون آمده و پرواز میکنند.
وی افزود: خانهای که در داخل کاکل درست کردهاند میماند که در اصطلاح محلی به آن «کل بلبل» میگویند.
کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی ابتدا همه گندمهای اطراف را درو میکنند و در محلی آنها را روی هم انبار میکنند. بعد از این مرحله قسمت کاکل را که میخواهند درو کنند ابتدا با صلوات شروع میکنند و یک نفر از بزرگان در داخل زمین چاووشی میخواند بعد گوسفندی را آورده و دور زمین و در همان محل کاکل دور داده و در همان جا ذبح می کنند به طریقی که خون گوسفند به روی خوشههای گندم کاکل بریزد و چند خوشه از گندمهای کاکل را درو میکنند و با عجله و سریع به طوری که حتی پشت سرش را نگاه نمیکند خوشهها را برده و روی خرمن گندم می دارد به نیت اینکه خیر و برکت به همه گندمها اثر کند.
کاهنی ادامه داد: گوشت گوسفند را بین افراد مستمند و فقیر تقسیم میکنند. مردم براین باورند که اگر خانوادهای که در زمینش کاکل وجود دارد وسع مالی نداشته باشد میتواند با قربانی یک مرغ یا خروس جشن کاکل خود را انجام دهد و گوشت آن را بین افراد فقیر تقسیم کند.
کارشناس مردم شناسی اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی اظهار داشت: این آئین و مراسم به شماره 2227 در تاریخ 16 دی ماه امسال در فهرست آثار معنوی کشور(ناملموس) ثبت شد.
انتهای پیام/ 252/ی