به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری تسنیم؛ یکی از حوزههایی که میتواند برای تحقق اقتصاد مقاومتی و رشد اقتصادی، سکوی پرتاب باشد، شرکتهای "دانشبنیان" هستند که اگر از ظرفیتها و توانمندیهای بالفعل و بالقوه آنها بتوانیم استفاده کنیم، هم باعث کمکردن اثر تحریمها شده و هم باعث رشد اقتصادی خواهد شد.
اساسِ شرکتهای دانشبنیان، تولید محصول یا ارائه خدمت به کمک فناوریهای پیشرفته و با بازدهی بالا است و جالب اینکه که شرکتهای دانشبنیان در سالهای اخیر در کشور ما رشد بسیار خوبی را تجربه کردهاند.
تعداد شرکتهای دانشبنیان در سال 1392 56 شرکت بوده اما در سال 1399 به 5338 شرکت رسیده است که نزدیک به 100 برابر شده است؛ حوزه فعالیت شرکتهای دانشبنیان، حوزههای مختلفی از جمله "فناوری اطلاعات و ارتباطات"، "مخابرات"، "برق و الکترونیک"، "سیستمهای خودکار"، "ماشینآلات و تجهیزات پیشرفته" است.
زمانی که از حوزه شرکتهای دانشبنیان صحبت میکنیم عمده توجه مردم به حوزههای نامبرده شده میرود اما شرکتهای دانشبنیان میتوانند در هر جایی که مشکلی وجود دارد، وارد شده و از محل آن مشکل، خلق ارزش کنند.
درآمد شرکتهای دانشبنیان از سال 1392 تا امروز 1399 بیش از 600 برابر شده است که این طبیعی است چرا که با 100 برابر شدن شرکتهای دانشبنیان، درآمدشان نیز 600 برابر شده است؛ حوزههایی وجود دارد که دولت باید در حوزه دانشبنیان به آنها کمک کند که شامل آموزش، معافیتهای مالیاتی، کمکهای بلاعوض، تامین بخشی از سرمایه و کمکهای مالی و حل مشکلات مالی آنها است.
شرکتهای دانشبنیان به تفکیک استان و نوع نیز جالب توجه است چرا که در آمارها یک روند غیرعادی و عدم تعادلی مشاهده میشود به عنوان مثال عمده شرکتهای دانشبنیان ائم از اینکه صنعتی، تولیدی یا نوپا باشند در استان تهران قرار گرفتند که اصفهان، آذربایجان شرقی، خراسان، فارس و ... به ترتیب در رتبههای دیگر قرار دارند؛ این آمارها به نوعی تابع حجم جمعیت، سرمایهها، شرکتها، متخصصان و منابعی است که دولت در کشور توزیع کرده است اما دانشبنیانها میتوانند ارزش افزوده بالایی خلق کنند.
در موضوع درآمد شرکتهای دانشبنیان در سال 1392 این شرکتها 2 هزار میلیارد ریال درآمد داشتهاند که در شش ماه نخست سال 1399 به 675 هزار میلیارد ریال رسیده است که این نشان میدهد که درآمد شرکتهای دانشبنیان چه رشد انفجاری داشته است.
در موضوع درآمد شرکتهای دانشبنیان به تفکیک دسته فناوری باید گفت که عمده درآمدها در "فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرمافزارهای رایانهای" است و بعد از آن در حوزه محصولات شیمیایی و تجهیزات پیشرفته است؛ متاسفانه در فناوری زیستی، کشاورزی و صنایع غذایی تعداد دانشبنیانها بسیار ناچیز است درحالی که اینجا نقطهای است که اگر بر روی آن سرمایهگذاری بشود، اتفاقات مثبتی رقم خواهد خورد و یا خدمات تجاریسازی از آن نقاطی است که اگر دانشبنیانها وارد بشوند نیز بسیار مفید خواهد بود.
شرکتهای نوآور و نوپا با شرکتهای دانشبنیان تفاوت دارند، ممکن است شرکتهای دانشبنیانی وجود داشته باشند که نوپا نباشند و بالعکس یا اینکه همه اینها باشند یا ممکن است در بعضی شرکتهای دانشبنیان از 10 محصول تولیدی فقط 5 محصول آن دانشبنیان باشند.
مشکل اساسی و اصلی شرکتهای دانشبنیان در این است که مجموعه حاکمیت که باید از شرکتهای دانشبنیان پشتیبانی کند، خود به نوعی با حوزه دانشبنیان بیگانه هستند و اصلاً زبان دانشبنیانها را نمیفهمد، دارایی، تامین اجتماعی، بیمهها، ثبت شرکتها و دستگاههای دولتی اصلاً بلد نیستند که به دانشبنیانها سرویس بدهند، چون نسبت به دانشبنیانها، سنتی و عقبمانده هستند؛ بانکها، بورس و جاهایی که باید تامین مالی کنند با ادبیات دانشبنیانها آشنا نیستند.
دولتیها سالانه چند صد هزار میلیارد تومان خرید میکنند که اگر خرید خود را از دانشبنیانها انجام بدهند، شرکتهای دانشبنیان میتوانند رشد فزایندهای داشته باشند.
انتهای پیام/