به گزارش خبرنگار محیط زیست باشگاه خبرنگاران پویا؛ طبیعت آفریده خداوند همواره دارای سیستمهای پویا و تخصصی برای احیای خود بوده و در طی قرنهای طولانی هر جا که دخالت انسانی نبوده است، طبیعت پس از هر آسیب طبیعی مجدداً خود را ترمیم کرده است اما با پیشرفت تکنولوژی و افزایش دخالت انسان در طبیعت این سیستمها دچار اخلال شدهاند و قدرت ترمیم آنها کاهش یافته است.
دخالت انسان در طبیعت در زمینه کاوش و تحقیقات, توسعه و ساخت و ساز و حتی ترمیم طبیعت در موارد زیادی سبب آسیب به چرخههای زیستی طبیعت شده است.
از جمله این چرخهها, رابطه کوهستان, رودخانه و دریا است که سدسازیهای کارشناسی نشده این سیستم را مختل کرده است. کوهستان باارزشترین و استراتژیکترین آفریده خداوند در کره زمین است و نقش اول را در تولید زندگی و توزیع عادلانه آن بین تمام زیستمندان بر عهده دارد.
کوهستان مانند میراب، حق و سهم حوزه تحت پوشش خود را از بخار آب معلق در هوا میگیرد و به کمک پوشش گیاهی وارد لایههای خود میکند؛ آب بعد از عبور از لایههای معدنی, غنی و سرشار از مواد غذایی شده و بعد از طریق چشمهها و روددرهها وارد رودخانه میشود که زندگی تمام زیستمندان به طور مستقیم وابسته به همین آب غنی شده است.
رودخانه دقیقا مانند رگ بدن انسان وظیفه دارد تا در مسیری از پیش تعیین شده با کمک این آب غنی شده, زیستمندانِ مسیر حرکت خود را تغذیه و در انتها به دریا و تالاب و دریاچه بریزد و سهم و حق زیستمندان دریایی را پرداخت کند!
کیفیت آب غنی شده از محل تولید تا مقصد به وسیله حریم زیستی رودخانه حفظ میشود؛ همان طور که در رگ انسان، لخته خون موجب انسداد رگ و اختلال در سیستم گردش خون میشود و مرگ را برای انسان رقم میزند، سدسازی هم مانند لخته خون سیستم گردش خون کره زمین را مختل میکند و آسیبهای فراوانی به زیستمندان و سخت افزار کره زمین وارد میکند!
در ادامه این مسیر رودخانهها به دریا وارد میشوند و دریا با کمک آب شیرین غنی شده از رودخانه علاوه بر تغذیه زیستمندان دریایی، تعادل شوری آب را برقرار کرده و با تبخیر شدن، بخار آب معلق در هوا را به وجود میآورد.
زیستمندان دریایی که حالا به دریا منتقل شدهاند پس از مرگ، در لایههای کف دریا تهنشین و فشرده میشوند و بعدها در فرایند کوهزایی از کف دریا سر بر میآورند و جایگزین کوهستانهای از بین رفته میشوند؛ در واقع مواد معدنی موجود در لایه های کوهستانی، همین موجودات دریایی هستند و هدف اصلی از این فرایند غنی کردن آب حاصل از باران است و در مجموع دوباره این چرخه زیستی تکرار میشود.
متاسفانه بیاطلاعی مدیریت از وجود چنین سیستم مهمی در کره زمین و عدم درک از کارکرد آن، دلیل اصلی این سدسازیهای غیراصولی و پروژههای مخرب شیرین کردن آب دریا و انتقال آب به گوشه و کنار کشور است.
انتهای پیام/