به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ خفاشها و پانگولینها تنها حیوانات وحشی نیستند که دارای ویروسهای جدید کرونا هستند. جوندگانی مانند موشها نیز میتوانند حامل ویروسهایی باشند که گاهی قادر است به گونههای انسانی نفوذ کند. اکنون محققان سوئدی یک ویروس کرونای رایج را در میان جوندگان شناسایی کردهاند که پس از مکان کشف آن، ویروس "گریمسو" (Grimsö) نامیده شده است.
"sciencealert" در این باره نوشت, محققان سوئدی هنوز نمیدانند که آیا ویروس تازه کشف شده به هیچ وجه برای انسان خطرناک است یا خیر؛ با این وجود، یافتهها یادآور خوبی هستند که چرا ما باید ویروسهای حیات وحش، بهویژه ویروسهایی که توسط حیواناتی که در نزدیکی ما زندگی میکنند و حمل میشوند را نظارت کنیم.
"آکه لوندکویست", ویروسشناس سوئدی میگوید: ما هنوز نمیدانیم که ویروس "گریمسو" چه تهدیدهای بالقوهای برای سلامت عمومی ایجاد میکند. با این حال، بر اساس مشاهدات ما درباره ویروسهای کرونای قبلی شناسایی شده، دلیل خوبی برای ادامه نظارت بر ویروس کرونا در بین جوندگان وحشی وجود دارد.
"موشهای بانکی" برخی از رایجترین جوندگانی هستند که در اروپا یافت میشوند. مسیرهای آنها اغلب با گونههای انسانی تلاقی میکند و آنها میزبان شناخته شده ویروس "پومالا" هستند که باعث ایجاد تب خونریزی دهنده به نام "اپیدمی نفروپاتی" در انسان میشود.
بین سالهای 2015 تا 2017، محققان در "اوپسالا"، 450 حفره که محل زندگی این موشها بود را از سایتی به نام گریمسو در غرب استکهلم بررسی کردند. با آزمایش این موجودات برای ویروس کرونا، این تیم یک "بتاکرونا ویروس" جدید را در 3.4 درصد از نمونهها پیدا کرد.
"بتاکرونا ویروسها" معمولاً در بین خفاشها و جوندگان یافت میشوند و وقتی به سمت انسان میروند، مسئول ایجاد سرماخوردگی و ویروسهای تنفسی مانند "SARS-CoV-2" هستند.
در طول سه سال، محققان در سوئد چندین گونه ویروسی مجزا از ویروس "گریمسو" را پیدا کردند که در میان جمعیت موشهای بانکی در گردش بود. علاوه بر این، سایر کروناویروسهای نزدیک به هم به طور گسترده در میان حشرات در سایر بخشهای اروپا مانند فرانسه، آلمان و لهستان توزیع شدهاند که نشان میدهد این موجودات مخزن طبیعی این بیماری هستند.
ماهیت بسیار واگرایانه ویروس "گریمسو" نشانه بدی است. این نشان میدهد که ویروس به راحتی با میزبانها و زیستگاههای جدید سازگار است.
مطالعات دیگر اخیراً هشدار دادهاند که بهرهبرداری انسان از فضاهای وحشی به طور مستقیم خطر سرایت بیماری حیوانی به انسان را افزایش داده است. این خطر بهویژه در میان حیواناتی مانند خفاشها، جوندگان و پرندگان که دارای جمعیت فراوان هستند و به راحتی با محیطهای انسانی سازگار شده اند، قابل توجه بود.
در حالی که مدتهاست جوندگان و خفاشها ناقل بیماریهای انسانی در نظر گرفته میشوند، اما آنها تنها حیواناتی نیستند که متخصصان بیماریهای عفونی باید به آنها توجه کنند.
پستانداران بزرگتر، مانند گوزن وحشی، نیز در تماس نزدیک با تمدن بشری هستند و در شمال شرقی ایالات متحده، تقریباً 40 درصد از گوزنها در معرض "SARS-CoV-2" قرار گرفتهاند. همهگیری کووید19 باعث نگرانی محققان شده که این ویروس در میان این میزبانهای حیوانی جهش پیدا کند و ما را با نسخه دیگری از این بیماری دوباره آلوده کند.
انتهای پیام/