بهگزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آخرین نشست رسانهای چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر عصر امروز 15 بهمن با حضور عوامل فیلم سینمایی «هوک» بهکارگردانی حسین ریگی و با حضور برخی عوامل از جمله بازیگر فیلم، با اجرای محمدرضا مقدسیان پس از پایان اکران این فیلم سینمایی و با حضور اهالی رسانه در سالن نشست پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
حسین ریگی کارگردان این اثر گفت: وظیفه خود میدانستیم که بهدرستی سیستان و بلوچستان را نشان دهیم، دوستانی که با فیلم اول وارد سینما میشوند معمولاً با یک فیلم پرتنش وارد میشوند که دیده شوند.
بازیگر فیلم هوک اضافه کرد: من سه سال روی بحث هوک فکر میکردم و البته فکر میکنم سیستان مهد بومی این ورزش است، اولین مدال طلای دنیا رو دانیال شهبخش آورده است، ابتدا تردید داشتم که فیلم ورزشی و بومی بسازم یا خیر.
محسن آشتیانیپور بازیگر عنوان کرد: از کودکی کنار پدر تجربه پشت دوربین را داشتم، در عین حال کار با آقای ریگی برایم خیلی ارزشمند بود با هم خیلی صحبت داشتیم، کاراکتر یک چالش بزرگ برایم بود.
این بازیگر با اشاره به زمان کوتاهش در تمرینها گفت: زمان محدودی داشتم که هم لهجه بومی را دربیاورند و هم بوکس را تمرین کنم.
دوست داشتم فوتبالیست شوم
سبحان رخشانی دیگر بازیگر فیلم گفت: خیلی دوست داشتم فوتبالیست شوم، یکباره وارد فضای بوکس و سینما شدم.
وی درباره بازیگری نیز گفت: فکر میکردم خیلی سخت است ولی آسانترین کار ممکن بود.
کارگردان اثر در بخش دیگر درباره لهجه یا زبان بلوچ در فیلم گفت: بلوچ زبان است و برای اینکه از زیرنویس استفاده نکنیم سراغ لهجه رفتیم، با این حال من خودم بلوچ هستم و همیشه دغدغهام این بود که چرا لهجهها خوب درنمیآیند و سعیم این بود خوب دربیاید.
وی در پاسخ به نقدی درباره موقعیت پایانی فیلم عنوان کرد: شاید موفق در مبارزه نبود، او در تردید قرار میگیرد که بازی برده را ببرد یا ببازد و رفتن به تیم ملی آنقدر مهم نیست که شادی هموطنش اهمیت دارد.
ریگی درباره تصویر نادرست سیستان در رسانه و سینما گفت: ما بهترین منابع را در سیستان داریم، موز را به کشورهای منطقه صادر میکنیم و میتوانم با اطمینان بگویم بسیاری این واقعیات را نمیدانند چون سینما و تصویر این چهره را بهتصویر کشیده است. وقتی کسی لباس سیستان و بلوچستان را دارد و به تهران میآید از او ترس دارند یا درخواستهای عجیب دارند، چرا باید اینطور باشد؟
کدام تهیهکننده بخش خصوصی یا دولتی پای کار آمدند تا فیلمی درباره سیستان و بلوچستان بسازد که چهره جدیدی نشان دهد.
وی اضافه کرد: فیلمهایی داریم که تقوایی و بیضایی و... ساختهاند و اینها باعث شده است فرهنگ غنی خود را نشان دهیم. من میتوانم فیلم اول خود را در ژانر کودکان و نوجوانان و فیلم دوم را ورزشی و باز هم بومی کار کنم.
در "هوک" دو فیلم داریم
این کارگردان در بخش دیگر درباره دوپاره شدن فیلم تصریح کرد: ما در این فیلم با دو فیلم مواجهیم اثری که دوران کودکی را نمایش میدهد و فیلمی که دوران بزرگسالی را دارد، شاید چون پیشینه کاری من با کودک و نوجوان بیشتر بوده است این فضا را بهتر بهتصویر کشیدهام اما نمیتوانم بگویم که کدام بخش ضعیفتر بوده است.
ریگی درباره ساخت این فیلم یادآور شد: آینده سبحان برایم مهم است اگر 50 فیلم، در هر جای دنیا بسازم باز هم رگهای از سیستان دارد و این برای رؤیاپردازی این بچههاست، بچههایی که درگیر فقر و آب و بازماندگی از تحصیل هستند و این مشکلات باید برای استان حل شود.
وی اضافه کرد: بهجرئت میتوانم بگویم سیستان و بلوچستان امنترین نقطه ایران است اما ما با تصویر این استان چه کردهایم؟! وظیفه من بهعنوان یک فیلمساز بلوچ این است که دراینباره فیلم بسازم اما درست بسازم از فقر بگویم اما فقری که میگویم شرف دارد.
ریگی در ادامه درباره حضور محسن آشتیانیپور گفت: برای ما پیدا کردن جوان نقش اول برای فیلم چالش داشتیم، یک روز آقای علی آشتیانیپور تهیهکننده به دفتر آمد و من به او گفتم "تصمیمی گرفتیم و شاید دارم فیلم خود را میزنم" و خودم مطرح کردم که "میخواهم با محسن آشتیانیپور فرزند او کار کنم."
در ادامه علی آشتیانیپور در پاسخ به سؤالی درباره دستمزد امیر جعفری و نبودش در نشست عنوان کرد: دستمزد جزو مباحث خصوصی افراد است و ارقام و اسنادی که بین ما رد و بدل شده است، طبیعتاً هر میزان که هزینه شده از طرف فارابی بوده و با همان ملاحظات بوده است. همه دوستان که باید، دعوت میشدند اما از آنجا که دوستان اختیار داشتند این هم انتقال داده شده بود و من نمیدانم دلیل نبودن چیست اما بودن یا نبودنشان محترم است و طبیعتاً اگر بودند خوشحال میشدم، نکته دیگر اینکه ایشان دستمزد خود را کامل دریافت کردند.
ریگی در پایان در پاسخ به سؤالی درباره فضای هندی فیلم گفت: بهدلیلی نزدیکی این فیلم با فرهنگ هندی شاید چنین نگاهی داشتید، ما فیلمهای کودک و نوجوان مهمی در جهان داریم که به آنها پرداخته شده است اما اینجا کمتر به چنین فیلمهایی میپردازیم.
انتهای پیام/+