به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، احمد احمدی تهیهکننده فیلم بابا سیبیلو از شرایط نامساعد و ناعادلانه اکران فیلم خود در سینماهای کشور خبر داد.
احمدی با بیان اینکه تلاش کرده تا فیلم آبرومندی در سینمای کودک بسازد گفت که دست تهیهکننده بخش خصوصی در سینمای کودک بسته است. احمدی گفت: من بچه سینما و بزرگ شده این سینما هستم. تمام همکارانم پیشینه من را میدانند که با فیلمبرداری پشت صحنه "روز واقعه" در سال 1371 وارد سینما شدم؛ برای همین به اندازهای که باید در سینما تجربه دارم اما رنجی که سینمای کودک میبرد بسیار بیشتر است. ما از عدم اطلاع رسانی و تبلیغات رنج میبریم اما مانند هر فیلمساز کودک دیگری که از او سؤال میشود، از عدم حمایت دولتی صحبت میکنم و اینکه در این شرایط تنها هستیم.
این تهیه سینما گفت: فیلمی را ارائه کردم که هم آموزنده است و هم شاد. محور اصلی فیلم فضای مجازی و آثار مخرب آن در زندگی بچهها است. قالب فیلم شاد است اما نه اینکه مرز را رد و لودگی کنیم. جان کلام اینکه حاضر نشدیم برای فروش فیلم دست به هر کاری و به هر قیمتی بزنیم. اما من و امثال من مانند آقای سید جواد هاشمی و دیگران دوست داشتیم تا چراغ این سینما خاموش نشود اما در حال حاضر شاهدیم که خاموشتر هم میشود و نفسهای آخر را میزند.
وی درباره بیعدالتی نسبت به اکران فیلم خود در سینما گفت: فیلم بابا سیبیلو در حالی اکران میشود که فیلمهای پرفروشی در سینما در حال اکرانند اما به جای آنکه به فیلم ما نیز سانس پرمخاطب بدهند، سانسهایی را اختصاص دادهاند که هیچ کودک و خانوادهای حاضر به سینما رفتن نیست. مانند ساعت 11 صبح! نه این فیلم بلکه شاید برای دیدن فسیل هم ساعت 11 صبح کسی به سینما نرود. بعد هم انتظار داریم که فیلم فروش کند.
او ادامه داد: ایکاش حداقل فرصت محک و مجال نفس کشیدن به فیلم من بدهند و بعد اگر فروش نکرد همین سانسهای بیمخاطب را برگردانند. اینگونه تمام سرمایه فیلمساز سینمای کودک به خطر میافتد و چیزی از سینمای کودک باقی نمیماند. ما در هفته اول با همین شرایط اکران کردیم و فروش زیادی نداشتیم اما بعد به خاطر تبلیغ دهان به دهانی که میان تماشاگران شده بود هفته بعد فروش بهتری داشتیم اما با این سانسهای بیمخاطب کسی حاضر نیست به سینما برود. اما همین علاقه مردم نشان میدهد که اگر فیلم در سانسهای عصر و شب باشد مردم فیلم را تماشا میکنند. اما چه فایده وقتی مردم شب به سینما میروند و اسم فیلم را میبینند اما نمیتوانند تماشایش کنند. تنها یک هفته به فیلم ما مجال بدهند تا سانس خوب داشته باشد اگر فروش خوب نداشت سانسها را به فیلم دیگر بدهند. اما اینکه فیلم ما مانند تماشاچی گوشهنشین باشد، نه مردم از آن استقبال میکنند و نو سودی برای ما دارد بلکه ضرر آن برای همه است.
احمدی خاطر نشان ساخت که با این روند باید فکر اساسی برای سینمای کشور کرد و اگر به آن علاقهای داریم باید سانسهای آن را عوض کنیم. اگر زمانی سینمای کودک پررونقی داشتیم برای بهایی بود که به سینمای کودک میدادیم اما الان تنها مورد علاقه سینماداران ما سینمای تجاری است و تنها هدف ما سرگرمی است. اما سینما یک سبد فرهنگی است که باید به مسائل و مضامین مهم تربیتی هم توجه کند.
این سینماگر با اشاره به وضعیت نامساعد اقتصادی گفت که وقتی این فیلم را شروع کردم دلار 12 هزار تومان بود و اگر همان سرمایه را وارد کار دیگری میکردم تا الان سرمایه ما چندبرابر شده بود. اما رویکردی که در سینمای کودک داریم باعث شده تا نه تنها سود کنیم بلکه ضرر هم بدهیم. این ها دردودلهای من است که امیدوارم شنیده شود.
این فیلمساز در پایان با بیان اینکه برای همه سینماداران و فیلمسازانی که سینمای تجاری اهمیت میدهند احترام قائلم گفت اما انتظارم از سینماداران این است که نگاه اقتصادی و منحصر به این نوع فیلمها را عوض کنند و سینما را یک سبد ببینند برای همه طیفهای مختلف و افرادی که به آن علاقه دارند. به نظرم البته این تنها سینماداران نیستند که باید درباره ارتقا و بهبود وضعیت گیشه فعالیت کنند. باید مسئولین بدانند که مشکلات فیلمسازان سینمای کودک و همه افرادی که در این زمینه کار میکنند چیست.
انتهای پیام/