به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در پی انتخابات پارلمانی گرجستان که در 26 اکتبر برگزار شد، هفت حزب سیاسی واجد شرایط دریافت بودجه دولتی شدند. با این حال، این روند با تناقضاتی از سوی احزاب اپوزیسیون همراه بوده است.
کمیسیون مرکزی انتخابات گرجستان اعلام کرد که احزاب «رویای گرجستان - گرجستان دموکراتیک» (حزب حاکم)، «اتحاد - جنبش ملی»، «ائتلاف برای تغییر»، «گاگاریا برای گرجستان»، «للو»، «ائتلاف میهن پرستان گرجستان» و «مرکز سیاسی جدید - گیرچی» میتوانند از بودجه دولتی بهرهمند شوند. در این میان، تنها «ائتلاف برای تغییر» از دریافت بودجه دولتی خودداری کرد. مهلت انصراف از بودجه دریافتی در 26 دسامبر به پایان رسید.
این اقدام اپوزیسیون گرجستان با انتقاداتی روبرو شده است. منتقدان میگویند که اپوزیسیون در ابتدا با اعلام عدم پذیرش نتایج انتخابات و تحریم پارلمان، از کرسیهای خود در مجلس انصراف دادند، اما در عمل هیچکدام از احزاب اپوزیسیون روال قانونی انصراف از کرسیهای پارلمان را طی نکردند.
همچنین، با وجود اعلام عدم پذیرش نتایج انتخابات، اکثر احزاب اپوزیسیون از دریافت بودجه دولتی نیز خودداری نکردند. این تناقض در رفتار اپوزیسیون، این سؤال را مطرح میکند که آیا آنها قصد دارند پس از مدتی جنجال و اعتراض خیابانی، در نهایت وارد پارلمان شوند و از بودجه دولتی نیز بهرهمند شوند؟
آرچیل سیخارولیزه، پژوهشگر سیاسی، معتقد است که این رفتار اپوزیسیون مسبوق به سابقه است.
وی میگوید: «در سال 2020 نیز اپوزیسیون با تحریم انتخابات و توسل به خشونت سعی در وادار کردن دولت به برگزاری انتخابات مجدد داشت، اما در نهایت نهتنها بودجه دولتی را درخواست کردند، بلکه حتی خواستار دریافت حقوق ایام غیبت خود در پارلمان نیز شدند.»
سیخارولیزه میافزاید: «در حال حاضر تنها حزب و سیاستمداری که از دریافت بودجه دولتی خودداری کرده، نیکا گوارامیا و ائتلاف او هستند؛ اما آنها از نظر مالی بسیار قوی هستند و برای آنها این یک بازی برد یا باخت است. آنها احتمالاً شکست خواهند خورد و به همین دلیل از دریافت بودجه خودداری کردند.»
وی پیشبینی میکند که سایر احزاب اپوزیسیون در نهایت وارد پارلمان خواهند شد و از بودجه دولتی بهرهمند میشوند، زیرا در غیر این صورت در انتخابات 2028 شانسی برای بقا نخواهند داشت.
کنستانتین تاسیتس، کارشناس روسی امور قفقاز جنوبی، نیز به سابقه اینگونه رفتارها در سیاست گرجستان اشاره میکند و میگوید: «در سال 2020 نیز اپوزیسیون نتایج انتخابات پارلمانی را به رسمیت نشناخت و اعلام کرد که از کرسیهای خود انصراف میدهد؛ اما تنها کسی که واقعاً این کار را کرد، نیکا ملیا بود. سایر احزاب اپوزیسیون پس از یک سال و نیم با میانجیگری رئیس شورای اروپا، شارل میشل، وارد پارلمان شدند. کاملاً ممکن است که در این مورد نیز وضعیت به همین شکل پیش برود و پس از مدتی بخش میانهروی اپوزیسیون کرسیهای پارلمان را بپذیرد.»
استانیسلاو تکاچنکو، استاد دانشگاه سن پترزبورگ، رفتار اپوزیسیون گرجستان را نشاندهنده کاهش نفوذ اتحادیه اروپا در فضای شوروی سابق و همچنین پذیرش واقعیتهای سیاسی جدید میداند که در آن حاکمیت و استقلال کشور در مسائل خارجی بر انتخاب اروپایی ارجحیت دارد.
وی معتقد است که اپوزیسیون گرجستان در ابتدا با هماهنگی سفارتخانههای آمریکا و کشورهای اروپایی در تفلیس سعی در تغییر نتایج انتخابات از طریق سازماندهی کودتا داشت؛ اما تغییرات بنیادین در اروپا و جهان در دهه جاری، سناریوی «کودتاهای نرم» و «انقلابهای رنگی» را منسوخ کرده است.
تکاچنکو میگوید: «با نگاه به فروپاشی دولت در اوکراین، تنزل ساختارهای قدرت در مولداوی و همچنین بحران حاد اجتماعی-اقتصادی در کشورهای بالتیک، شهروندان و محافل سیاسی گرجستان تنها انتخاب صحیح را انجام دادند: انصراف از رویای پیوستن به اتحادیه اروپا به نفع اولویتهای ملموستر دولتسازی. امروزه استقلال حاکمیت و نه پیوستن به اتحادیه اروپا، میتواند آینده مردم گرجستان، حفظ سنتها و فرهنگ آنها را تضمین کند.»
وی در پایان میگوید: «با احتمال زیاد دولت جدید جمهوریخواهان به رهبری دونالد ترامپ هیچ کاری به اپوزیسیون گرجستان نخواهد داشت و ناتوانی رهبران کشورهای اتحادیه اروپا در دسامبر 2024 در اعمال تحریمهای بیشتر علیه دولت فعلی گرجستان نشان میدهد که منابع فشار بر گرجستان در بروکسل نیز به پایان رسیده است؛ بنابراین گامهای اپوزیسیون برای بازگشت به روند سیاسی گرجستان یک پدیده طبیعی و مثبت برای ثبات و توسعه آینده این کشور است.»
انتهای پیام/