بهگزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، نیروگاه حرارتی و گازی تبریز یکی از نیروگاههای ایران با ظرفیت تولید اسمی 800 مگاوات است که طی سالهای گذشته همواره در کانون توجهات زیستمحیطی قرار داشته است.
سوخت مصرفی اصلی نیروگاه حرارتی، گاز طبیعی بوده و مصرف گاز واحدها در بار کامل 185 هزار متر مکعب در ساعت است. سوخت دوم نیروگاه مازوت بوده که توسط خط لولهای از پالایشگاه تبریز تأمین میشود مصرف سوخت مازوت نیز برای دو واحد در حداکثر بار سه هزار و 200 تن در شبانهروز است، منبعی بالقوه برای انتشار آلایندههای خطرناک در هوای شهر تبریز محسوب میشود؛ بهویژه در فصول سرد سال که وارونگی دما، شرایط را برای ماندگاری آلایندهها در جو تشدید میکند. افزایش ذرات معلق، گازهای سمی و بوی نامطبوع در محدوده پیرامونی نیروگاه، همواره باعث نگرانیهای جدی در میان شهروندان، کارشناسان محیطزیست و مسئولان استانی شده است.
از سوی دیگر، عدم تکمیل تجهیزات کنترل آلایندگی مانند فیلترهای پیشرفته و برجهای خنککننده مطابق با استانداردهای بینالمللی، این نگرانیها را دوچندان کرده است. تحریمهای بینالمللی نیز مزید بر علت شده و مانع از اجرای کامل طرحهای بازسازی و کاهش آلایندگی در این مجموعه بزرگ صنعتی شدهاند. در کنار این مسائل، موضوع مدیریت پسماندهای صنعتی خطرناک نظیر آزبست و لجنهای نفتی نیز بهعنوان چالش زیستمحیطی جدی دیگر مطرح است که در صورت بیتوجهی، میتواند تبعات جبرانناپذیری برای خاک، آب و هوای منطقه در پی داشته باشد.
محمدحسین حسنزاده، مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجانشرقی با تأکید بر لزوم بازتوانی و توسعه نیروگاه حرارتی تبریز بر پایه ضوابط محیطزیستی، بر ضرورت تعیین تکلیف فوری پسماندهای ویژه، شفافسازی در زمینه پایش آلایندهها و اتخاذ تدابیر جدی برای کاهش اثرات زیانبار زیستمحیطی ناشی از فعالیت این نیروگاه تأکید کرد.
وی با تأکید بر توسعهٔ نیروگاه سهند و رعایت دقیق قوانین زیستمحیطی اظهار کرد: این اقدامات، در صورت تأمین درست انرژی مورد نیاز، میتوانند بدون ایجاد آلودگیهای جدید، برآیندی مثبت برای منطقه بههمراه داشته باشند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجانشرقی با اشاره به لزوم تعیین وضعیت محل دفن پسماندهای خاص و خطرناک نظیر آزبستهای فرسوده و لجنهای نفتی در نیروگاههای تبریز و سهند، خاطرنشان کرد: پیش از صدور هرگونه مجوز، انجام ارزیابیهای دقیق زیستمحیطی با کمترین هزینه باید در دستور کار قرار گیرد. همچنین محل دفن این پسماندها نباید در مسیر وزش بادهای غالب شهر تبریز باشد تا از گسترش آلایندگی جلوگیری شود.
حسنزاده با بیان اینکه بخش دیگری از مشکلات زیستمحیطی این نیروگاه به تحریمهای ظالمانه سالهای اخیر بازمیگردد، افزود: نصب فیلتر و تعویض برجهای خنککننده، بهدلیل انصراف شرکتهای خارجی از همکاری، با دشواریهای فراوان و هزینههای چندبرابری مواجه شده، اما با وجود تمام محدودیتها، باید برای رفع این موانع چارهاندیشی جدی صورت گیرد.
وی، خواستار راهاندازی ایستگاههای سنجش آلایندگی هوا در شهرستانهای بناب و عجبشیر شد و اظهار کرد: اعلام دقیق و شفاف میزان آلایندهها اهمیت بالایی دارد، چراکه ما بهعنوان امین مردم، وظیفه قانونی داریم تا اجرای برنامههای محیطزیستی را با رویکرد سلامتمحور دنبال کنیم.
انتهای پیام/