به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، جدیدترین آمار نظام مراقبت بیماریهای واگیر، از افزایش موارد ابتلا به تب دنگی در کشور حکایت دارد. از آغاز سال 1404 تا 25 تیرماه، 277 مورد ابتلا به تب دنگی در سراسر کشور شناسایی شده که 273 مورد آن در شهرستان چابهار گزارش شده است. از این تعداد، 266 نفر ساکنان بومی منطقه و 7 نفر، مسافران بازگشته از پاکستان بودهاند. در کنار آن، دو مورد در زاهدان و دو مورد در ایرانشهر ثبت شده است که این بیماران نیز سابقه سفر به چابهار داشتهاند.
بررسی آمار سال 1403 نشان میدهد که در سال گذشته در مجموع 1126 مورد تب دنگی در کشور به ثبت رسیده و 922 نفر از مبتلایان، در داخل کشور به بیماری دچار شدهاند که این موضوع نشانهای از تثبیت انتقال محلی تب دنگی در برخی نقاط کشور است.
تب دنگی چگونه منتقل میشود؟
تب دنگی یک بیماری ویروسی است که عامل انتقال آن، پشههای آئدس بهویژه گونههای آئدس اجیپتی و آئدس آلبوپیکتوس هستند. این پشهها پس از نیش زدن فرد آلوده به ویروس، ناقل بیماری میشوند و با نیش زدن افراد سالم، ویروس را به آنها منتقل میکنند. علائم بیماری معمولا 4 تا 7 روز پس از نیش پشه آلوده ظاهر میشود و میتواند شامل مواردی مانند تب بالا (تا 40 درجه سانتیگراد)، سردرد شدید، درد عضلات و مفاصل، تهوع، استفراغ، درد پشت چشمها، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی باشد.
صید پشه آئدس در 8 استان؛ آلودگی تمامی نقاط استان گیلان
براساس گزارشهای وزارت بهداشت، پشه آئدس اجیپتی در استانهای هرمزگان، سیستان و بلوچستان (چابهار و کنارک)، بوشهر (عسلویه، کنگان، جم، برازجان) و فارس (شهرستان مهر) مشاهده شده است. همچنین وجود پشه آئدس آلبوپیکتوس در تمامی نقاط استان گیلان، برخی مناطق مازندران (رامسر، تنکابن، عباسآباد، محمودآباد، نور)، بیلهسوار اردبیل و برخی مناطق استان آذربایجان شرقی (خداآفرین، هوراند، کلیبر) گزارش شده است. مراقبتهای حشرهشناسی در مبادی مرزی زمینی، هوایی، دریایی و ریلی بهصورت مستمر انجام میشود.
آئدس اجیپتی و آلبوپیکتوس دو نوع از پشه آئدس هستند که به لحاظ زیستشناسی تفاوتهایی با یکدیگر دارند اما هر دو باعث ابتلا به تب دنگی میشوند. آئدس اجیپتی گونهای گرمسیری و نیمه گرمسیری است که مبدأ آن جنگلهای بارانی غرب آفریقا است، محلی که این پشه از آب جمع شده در داخل سوراخ تنه درختان، به عنوان زیستگاه لاروی استفاده میکند. مبدأ آئدس آلبوپیکتوس نیز جنگلهای آسیای جنوب شرقی است. این گونه عمدتاً یک پشه جنگلی است که خود را با مناطق روستایی، شهری و حاشیه شهری وفق داده است.
چگونه از تب دنگی پیشگیری کنیم؟
تنها راه کنترل تب دنگی، پیشگیری از نیش پشههای ناقل است. مهمترین راهکارهای توصیهشده عبارتند از:
استفاده از پوشش مناسب: پوشیدن لباسهای بلند و به رنگ روشن، بهویژه در ساعات فعالیت پشهها (صبح و غروب) میتواند از گزش جلوگیری کند.
استفاده از مواد دافع حشرات: بهرهگیری از اسپریهای حاوی مواد مؤثر مانند DEET یا پرمترین به کاهش خطر نیش پشهها کمک میکند.
حذف محلهای تخمریزی پشهها: از بین بردن منابع آبهای راکد در اطراف منازل، نظیر زیرگلدانیها، ظروف آب کولر و سایر محفظهها، باعث کاهش جمعیت پشههای ناقل میشود.
اقامت در مکانهای ایمن: حضور در فضاهای سرپوشیده با پنجرههای توریدار یا دارای تهویه مطبوع، بهویژه در ساعات پرخطر، نقش مؤثری در پیشگیری دارد.
انتهای پیام/