به گزارش خبرگزاری تسنیم از ورامین، کارخانه قند ورامین، یکی از قدیمیترین و مطرحترین کارخانههای قند ایران و خاورمیانه، در طول نزدیک به یک قرن فعالیت خود، هویت اقتصادی و اشتغال بسیاری از مردم شهرستان ورامین را شکل داده است.
این کارخانه در سال 1313 با طراحی نیکلای مارکف، معمار روسی، و تجهیز توسط مهندسان چکسلواکی تأسیس شد و تولید قند در آن از سال 1318 آغاز شد. در دهههای 1370 و 1380، کارخانه به اوج تولید خود رسید و با اشتغال بیش از 600 نفر، نقش مهمی در اقتصاد شهرستان ایفا میکرد.
این واحد صنعتی نه تنها تأمینکننده قند داخلی بود، بلکه یکی از قطبهای صنعتی استان تهران به شمار میرفت. با این حال، در دو دهه اخیر مشکلات زیستمحیطی، کمبود منابع آبی و فرسودگی تجهیزات باعث کاهش تولید شد و بخش تولید کارخانه از سال 1393 به تعطیلی کامل کشیده شد.در حال حاضر، تنها فعالیت کارخانه در زمینه بستهبندی محصولات ادامه دارد و مسئولان در تلاشند آن را به دوران طلایی بازگردانند.
علی کیهانیان مدیرعامل کارخانه قند ورامین، در گفت گو با خبرنگار تسنیم اظهار کرد: کارخانه قند ورامین نزدیک به یک قرن به عنوان هویت اقتصادی و منبع اشتغال شهرستان فعالیت کرده است، اما در دو دهه گذشته تولید کاهش یافته و بخش تولید حدود 6 سال است که تعطیل است.
وی ادامه داد: برای احیای تصفیهخانه و بازگشت تولید، تنها راه ممکن انتقال آن به منطقه سالاری است. در این منطقه باید محیط زیست همکاری کرده و شرکت شهرکها آب مورد نیاز کارخانه را تأمین کند. در غیر این صورت، بازگشت تولید امکانپذیر نیست.
کیهانیان در پایان عنوان کرد: علاوه بر مسائل زیستمحیطی، مشکلات ساختاری، اختلافات حقوقی با شهرداری و نیاز به اصلاحات در ساختمان قدیمی کارخانه نیز باید حل شود تا بتوانیم کارخانه را دوباره فعال کنیم. در حال حاضر کارخانه تنها بستهبندی محصولات را انجام میدهد.
حسین عباسی حسین عباسی فرماندار ورامین نیز در گفت و گو با خبرنگار تسنیم افزود: کارخانه قند ورامین در طول نزدیک به یک قرن نقش مهمی در اشتغال و اقتصاد منطقه داشته و تعطیلی آن آسیبهای جدی به معیشت خانوادهها وارد کرده است.
وی در ادامه تصریح کرد: جلسهای با مسئولان کارخانه برگزار شد تا راهکارهای احیای مجدد بررسی شود. ما با تشکیل کارگروههای تخصصی، مشکلات زیستمحیطی، تأمین آب و مسائل حقوقی را پیگیری میکنیم.
عباسی ادامه داد: یکی از چالشهای اصلی، ساختمان قدیمی کارخانه است که تحت نظر میراث فرهنگی است و نیازمند اصلاحات ساختاری است. همچنین هماهنگی با شهرداری و رفع اختلافات برای تمدید مجوزها ضروری است.
وی در ادامه افزود: با احیای کارخانه، اشتغال مستقیم ایجاد و اقتصاد شهرستان تقویت میشود. هدف ما بازگرداندن کارخانه به دوران طلایی و افزایش تولید است.
حسین عباسی در پایان تأکید کرد: مسئولان شهرستان و مدیران کارخانه تلاش میکنند با همکاری یکدیگر، راهکارهای عملی برای بازگشت تولید پیدا کنند و این واحد صنعتی تاریخی دوباره فعال شود.
انتهای پیام/