به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در میان خاطرات جنگ، به ویژه خاطراتی که یادآور روزهای مقاومت خرمشهر است، نام سرهنگ سیدمحمدعلی شریفالنسب از جمله نامهای پرتکراری است که در کنار هزاران رزمندهای که برای حفظ وطن، جان عزیز را در طبق اخلاص گذاشتند، میدرخشد.
زندهیاد شریفالنسب از اولین نیروهای انقلابی ارتش بود که نقش تأثیرگذاری در جنگ تحمیلی در جبهه جنوب و غرب ایفا کرد. او پیش از پیروزی انقلاب در کنار چهرههایی چون شهیدان نامجو، اقاربپرست و کلاهدوز از جمله اولین هستههای نیروهای انقلابی ارتش پیش از پیروزی انقلاب بودند که تلاش کردند دانش و تجربه خود را در خدمت آرمانها و پیروزی انقلاب درآورند.
کتاب "خدمت مستور" که اخیراً از سوی نشر صمدیه و به کوشش محسن قرهی منتشر شده، بخشی از خاطرات این رزمنده از سالهای است 1346 تا 1352 است.
کتاب تلاش دارد با بیان خاطراتی از آن دوران، تصویری از ساختار و فعالیتهای ساواک و همچنین ارتش در دوره پهلوی ارائه دهد. خاطرات "خدمت مستور" روایت تاریخ از زبان یک شاهد عینی از ظلم و بیعدالتی در دستگاه ساواک و خیانت این سازمان به مردم ایران است.
در سالهای اخیر با راه افتادن جریان تطهیر پهلوی، شاهد قلب وقایع تاریخی هستیم؛ از این منظر مرور خاطرات افرادی چون زندهیاد شریفالنسب میتواند گواه روشنی برای روشن شدن وقایع تاریخی باشد.
از جمله بخشهای خواندنی کتاب، چگونگی فعالیت نیروهای مذهبی و انقلابی در دل ارتش دوران پهلوی است:
شریفالنسب در دوران تحصیل جزء دانشآموزان ممتاز بود و پس از طی دوره شش ساله در دبستان هدایت به علت کسب معدل ممتاز و نمرات خوبی که داشت، موفق شد وارد دبیرستان سعدی شود. شریفالنسب دوران تحصیلات متوسطه را در رشته ریاضی در خردادماه سال 1342 به پایان رساند و با معدل عالی فارغالتحصیل شد.
آن سالها مصادف بود با فعالیتهای نیروهای مذهبی و حرکت پرخروش امام خمینی(ره) در قم که در نهایت قیام 15 خرداد سال 22 توام با سرکوب شدید نیروهای مذهبی توسط رژیم شاه بود این اقدام لزوم توجه به نیروهای نظامی و به خصوص ارتش را از جانب طیفهای مذهبی و انقلابی به دنبال داشت؛ به طوری که به صورت همزمان و نامحسوس تعدادی از جوانان آگاه و با استعداد از جانب آنها تشویق به حضور در ارتش شدند، از جمله شریف النسب با ارتباطی که با دکتر فضل الله صلواتی در کانون اسلامی دانشآموزان اصفهان داشت، داوطلب ورود به دانشکده افسری شد که محل تعلیم و تربیت فرماندهان آینده ارتش بود.
شریفالنسب در امتحان ورودی دانشکده افسری با رتبه عالی پذیرفته شد و در مهر سال 1342 لباس دانشجویی دانشکده افسری ارتش را بر تن کرد. محیط دانشکده افسری در آن سالها برای او که در خانوادهای مذهبی رشد و نمو کرده بود، تحملناپذیر به نظر میرسید؛ ولی خیلی زود با پیدا کردن گروهی از همفکرانش متوجه شد در این راه پر فراز و نشیب تنها نیست؛ به خصوص وقتی در کلاس نقشهخوانی استاد جوان و خوشسیمایی را با درجه ستوان یکمی دید ... .
انتهای پیام/